شب گذشته، امرالله صالح، معاون نخست ریاستجمهوری با یکی از تلویزیونهای خصوصی کشور مصاحبۀ ویژه داشت. این مصاحبه با واکنش شماری از کاربران رسانههای اجتماعی و منتقدان حکومت روبهرو بود. امرالله صالح در دوران ریاست جمهوری حامد کرزی، رئیس امنیت ملی کشور بود. او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ از حامیان جدی عبدالل عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحۀ ملی به شمار میرفت، اما پس از آنکه آقای عبدالله با آقای غنی توافق انجام داد، امرالله صالح از پیوستن به دستگاه حکومت کنارهگیری کرد.
آقای صالح در شروع حکومت وحدت ملی، منتقد و مخالف سرسخت حکومت بود. او بارها در سخنرانیهایش آقای غنی را متعصب و دولتش را ناکارآمد خطاب کرده است.
ملک ستیز، نویسنده در واکنش به گفتههای شب گذشته آقای صالح نگاشته که او (صالح) در مصاحبهاش بیشتر به یک سخنگو میماند تا یک صاحبنظر. به باور آقای ستیز، آقای صالح دیپلومات خوبی نیست، زیرا دیپلوماسی، ادبیات ویژهیی میخواهد و صالح در این ادبیات تخصص ندارد. آقای ستیز خطاب به صالح نوشته است: «شما از یک نظام نمایندهگی میکنید. شما باید صلابت نظام را در برابر طالبان به نمایش بگذارید. این نظام باید از تخصص، کارایی، سیاست خارجی برجسته و فعال، دیپلوماسی با ثبات و اقتدار صلح، از طرح آجندای صلح در سطح جهان، از ظرفیت و تاکتیکهای معاصر مذاکره، از مذاکرهکنندهگان چابک، مبتکر و متخصص، از لابیگری بینالمللی، از دادخواهی منطقهیی و از نضجگیری افکار نوین در جامعه پسا طالبان و بلاخره از دولت ملی و معاصر سخن گوید. اما شما بیشتر در پی توجیه کارهای خودتان و رئیسجمهور بودید.»
به گفتۀ آقای ستیز، حرفهای صالح در مورد حاکمیت قانون، پرهیز از تعلقات تباری، همگرایی اجتماعی و ارجحیت منافع ملی قابل قدر، اما کلیشهیی بود. شماری از کاربران رسانههای اجتماعی وعدههایی که امرالله صالح در گذشته داده است را بازبینی کرده و گفتهاند که صالح پس از شریک شدن در نظام کنونی، تمام آن وعدهها را فراموش کرده و در پی توجیه نقاط ضعف حکومت است.
یعقوب یسنا، نویسنده و شاعر نوشته است، زمانی که امرالله صالح سرپرست وزارت امور داخله بود، گفت که شماری از افراد مهم در دولت افغانستان حامی دزدان و زورگویان است که او میخواهد نام این افراد را افشا کند تا این افراد مجازات شوند، اما آقای صالح نام این افراد را افشا نکرد. اکنون که آقای صالح، به تعبیر خودش در ارگ (مرکز قدرت) رفته است، دزدی، زورگویی و کشتار شهروندان در شهر کابل بیشتر از هر زمانی افزایش یافته است.
«آقای امرالله صالح از معادلات قدرت و تصمیمگیری دور نگهداشته میشود و مثل عروسک خیمه شببازی در دستان آقای غنی، بر طبق خواستههای گروه مافیایی ایشان رقصانده میشود.»
مسعود حسینی، عکاس و روزنامهنگار گفته است که آقای امرالله صالح از معادلات قدرت و تصمیمگیری دور نگهداشته میشود و مثل عروسک خیمه شببازی در دستان آقای غنی، بر طبق خواستههای گروه مافیایی ایشان رقصانده میشود. به باور آقای مسعود، به سخنان کسی که از دنبال نمودن هدف ارزشمند مبارزه با بیعدالتی سیاسی و اجتماعی منصرف شده و برای پول و مقام وارد دستگاه فاسد و تیم فاشیستی ارگ شده و در نابودی دموکراسی و جمهوریت دست دارد، نمیشود باور کرد.
آثار حکیمی کاربر دیگری نوشته است که امرالله صالح قبل از اینکه به تیم اشرف غنی بپیوندد، همیشه وی را متعصب و قومگرا خطاب میکرد. اما پس از آنکه اشرف غنی صالح را سرپرست وزارت داخله معرفی کرد، کوه یخ امرالله صالح به جوی آب تبدیل شد و دیری نگذشت که اشرف غنی رئیس و امرالله صالح معاون وی شد.
به گفتۀ آقای حکیمی، جوی آب صالح که طغیان کرد، آنقدر سیال و پر خروش شد که دیگر اشرف غنی برایش همفکر مسعود شهید، ناجی کشور، دولتساز ماهر و نماد از جمهوریت شد.
نبی سلطانی، یکی از کاربران شبکه فیسبوک نوشته است که هر کس در این وطن بهخاطر مطرح شدن و زندهماندن نام و موقفاش حرفهای قلمبه و سلمبه را به خورد مردم میدهد. آقای سلطانی گفته است که فرقی میان امرالله صالح که در مرکز قدرت قرار دارد و رحمتالله نبیل که در خانهاش نشسته وجود ندارد، زیرا هر دو فقط گپ میزنند.
به باور آقای سلطانی، آقای صالح فقط دوست دارد در کنار رئیسجمهور غنی دیده شود. از رخدادهای مهم حکومتی دور و بیخبر است و صلاحیت تصمیمگیری و عمل را ندارد.
برخی از کاربران نیز از حرکات و شیوۀ صحبتهای آقای صالح انتقاد کرده و گفتهاند، هر کسی که در این حکومت کارهیی میشود، تلاش میکند تا رفتارش با مردم دلقکگونه باشد، در حالیکه مردم خوب را از بد تفکیک میتوانند و میدانند یک سیاستمدار و فرد اول حکومت باید رفتار، گفتار و عملکردش چهگونه باشد.
شماری دیگر از کاربران رسانههای اجتماعی از موضع روشن، قاطع و صریح صالح در برابر طالبان و گروههای تروریستی خوشنودند. این کاربران میگویند که صالح تخصص استخباراتی دارد و به راحتی میتواند پشت صحنههای امنیتی را مطابق با معیارهای واقعی تحلیل کند.
تحلیلهای اینگونه که پس از نشستها و مصاحبهها با افراد بلندپایۀ حکومتی از سوی مردم صورت میگیرد، نشان میدهد که مردم در برابر سرنوشتشان بیتفاوت نیستند و سیاستمدار خوب و بد را میتوانند از هم تفکیک کنند.
بر سیاستمداران نیز الزامیست تا به جای احساساتی شدن در برنامههای تلویزیونی و تعریف و تمجید از خودشان، واکنشهای مردم را بررسی و کارکردهایشان را براساس نقد و پیشنهاد نسل نو و نخبه سمت و سو دهند.
واکنش جمعی مردم پس از هر کنش سیاستگری، موقعیت او (سیاستگر) را تعیین میکند. آن سیاستمداری نزد مردم محبوب است که دیدگاه مخاطبانش را حرمت بگذارد و به پرسش آنان پاسخ روشنی ارایه بدارد. اکثریت کاربران رسانههای اجتماعی نقدشان نسبت به آقای صالح این بود که او در گذشته – زمانی که به گفته خودش در مرکز قدرت حضور نداشت – همواره حکومتیان و کار آنان را نقد میکرد. به باور مردم، حالا که او (صالح) به حکومت پیوسته است، روی تمامی ناکارآمدیهای حکومت پرده میافگند و به ملت دروغ میگوید.
مردم میگویند: سیاستمدار دروغگو، مفت هم نمیارزد
فرهاد ناشناس
د اسلامي امارت دفاع وزارت د اتو قولاردو ګانو نومونه بدل کړل
هرات کې ښځو خپل لاسي صنایع او فرهنګي اثار نندارې ته کېښودل
روزګان کې د «اوومان» بوټي قاچاق؛ جوړېدونکي یوه کیلو درمل یې ۳۳۸ ډالره پلورل کېږي
د قومونو د وېش پر وړاندې غبرګونونه؛ هېوادوالو ته کار او امنيت لومړيتوب لري
د فاریاب کوچیان د کورونا په اړه پوهاوی نه لري
د راپور موندنې؛ د لسګونو پوهنتونونو افشا کول چې تدريسي جواز او يا هم ودانۍ نهلري
لغمان کې هغه چارواکي نیول شوي چې الینګار ولسوالي یې طالبانو ته پريښې
لوږه، تنده او له سپینږیري سره واده؛ د یلدا د ژوند کیسه
شب گذشته، امرالله صالح، معاون نخست ریاستجمهوری با یکی از تلویزیونهای خصوصی کشور مصاحبۀ ویژه داشت. این مصاحبه با واکنش شماری از کاربران رسانههای اجتماعی و منتقدان حکومت روبهرو بود. امرالله صالح در دوران ریاست جمهوری حامد کرزی، رئیس امنیت ملی کشور بود. او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ از حامیان جدی عبدالل عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحۀ ملی به شمار میرفت، اما پس از آنکه آقای عبدالله با آقای غنی توافق انجام داد، امرالله صالح از پیوستن به دستگاه حکومت کنارهگیری کرد.
آقای صالح در شروع حکومت وحدت ملی، منتقد و مخالف سرسخت حکومت بود. او بارها در سخنرانیهایش آقای غنی را متعصب و دولتش را ناکارآمد خطاب کرده است.
ملک ستیز، نویسنده در واکنش به گفتههای شب گذشته آقای صالح نگاشته که او (صالح) در مصاحبهاش بیشتر به یک سخنگو میماند تا یک صاحبنظر. به باور آقای ستیز، آقای صالح دیپلومات خوبی نیست، زیرا دیپلوماسی، ادبیات ویژهیی میخواهد و صالح در این ادبیات تخصص ندارد. آقای ستیز خطاب به صالح نوشته است: «شما از یک نظام نمایندهگی میکنید. شما باید صلابت نظام را در برابر طالبان به نمایش بگذارید. این نظام باید از تخصص، کارایی، سیاست خارجی برجسته و فعال، دیپلوماسی با ثبات و اقتدار صلح، از طرح آجندای صلح در سطح جهان، از ظرفیت و تاکتیکهای معاصر مذاکره، از مذاکرهکنندهگان چابک، مبتکر و متخصص، از لابیگری بینالمللی، از دادخواهی منطقهیی و از نضجگیری افکار نوین در جامعه پسا طالبان و بلاخره از دولت ملی و معاصر سخن گوید. اما شما بیشتر در پی توجیه کارهای خودتان و رئیسجمهور بودید.»
به گفتۀ آقای ستیز، حرفهای صالح در مورد حاکمیت قانون، پرهیز از تعلقات تباری، همگرایی اجتماعی و ارجحیت منافع ملی قابل قدر، اما کلیشهیی بود. شماری از کاربران رسانههای اجتماعی وعدههایی که امرالله صالح در گذشته داده است را بازبینی کرده و گفتهاند که صالح پس از شریک شدن در نظام کنونی، تمام آن وعدهها را فراموش کرده و در پی توجیه نقاط ضعف حکومت است.
یعقوب یسنا، نویسنده و شاعر نوشته است، زمانی که امرالله صالح سرپرست وزارت امور داخله بود، گفت که شماری از افراد مهم در دولت افغانستان حامی دزدان و زورگویان است که او میخواهد نام این افراد را افشا کند تا این افراد مجازات شوند، اما آقای صالح نام این افراد را افشا نکرد. اکنون که آقای صالح، به تعبیر خودش در ارگ (مرکز قدرت) رفته است، دزدی، زورگویی و کشتار شهروندان در شهر کابل بیشتر از هر زمانی افزایش یافته است.
مسعود حسینی، عکاس و روزنامهنگار گفته است که آقای امرالله صالح از معادلات قدرت و تصمیمگیری دور نگهداشته میشود و مثل عروسک خیمه شببازی در دستان آقای غنی، بر طبق خواستههای گروه مافیایی ایشان رقصانده میشود. به باور آقای مسعود، به سخنان کسی که از دنبال نمودن هدف ارزشمند مبارزه با بیعدالتی سیاسی و اجتماعی منصرف شده و برای پول و مقام وارد دستگاه فاسد و تیم فاشیستی ارگ شده و در نابودی دموکراسی و جمهوریت دست دارد، نمیشود باور کرد.
آثار حکیمی کاربر دیگری نوشته است که امرالله صالح قبل از اینکه به تیم اشرف غنی بپیوندد، همیشه وی را متعصب و قومگرا خطاب میکرد. اما پس از آنکه اشرف غنی صالح را سرپرست وزارت داخله معرفی کرد، کوه یخ امرالله صالح به جوی آب تبدیل شد و دیری نگذشت که اشرف غنی رئیس و امرالله صالح معاون وی شد.
به گفتۀ آقای حکیمی، جوی آب صالح که طغیان کرد، آنقدر سیال و پر خروش شد که دیگر اشرف غنی برایش همفکر مسعود شهید، ناجی کشور، دولتساز ماهر و نماد از جمهوریت شد.
نبی سلطانی، یکی از کاربران شبکه فیسبوک نوشته است که هر کس در این وطن بهخاطر مطرح شدن و زندهماندن نام و موقفاش حرفهای قلمبه و سلمبه را به خورد مردم میدهد. آقای سلطانی گفته است که فرقی میان امرالله صالح که در مرکز قدرت قرار دارد و رحمتالله نبیل که در خانهاش نشسته وجود ندارد، زیرا هر دو فقط گپ میزنند.
به باور آقای سلطانی، آقای صالح فقط دوست دارد در کنار رئیسجمهور غنی دیده شود. از رخدادهای مهم حکومتی دور و بیخبر است و صلاحیت تصمیمگیری و عمل را ندارد.
برخی از کاربران نیز از حرکات و شیوۀ صحبتهای آقای صالح انتقاد کرده و گفتهاند، هر کسی که در این حکومت کارهیی میشود، تلاش میکند تا رفتارش با مردم دلقکگونه باشد، در حالیکه مردم خوب را از بد تفکیک میتوانند و میدانند یک سیاستمدار و فرد اول حکومت باید رفتار، گفتار و عملکردش چهگونه باشد.
شماری دیگر از کاربران رسانههای اجتماعی از موضع روشن، قاطع و صریح صالح در برابر طالبان و گروههای تروریستی خوشنودند. این کاربران میگویند که صالح تخصص استخباراتی دارد و به راحتی میتواند پشت صحنههای امنیتی را مطابق با معیارهای واقعی تحلیل کند.
تحلیلهای اینگونه که پس از نشستها و مصاحبهها با افراد بلندپایۀ حکومتی از سوی مردم صورت میگیرد، نشان میدهد که مردم در برابر سرنوشتشان بیتفاوت نیستند و سیاستمدار خوب و بد را میتوانند از هم تفکیک کنند.
بر سیاستمداران نیز الزامیست تا به جای احساساتی شدن در برنامههای تلویزیونی و تعریف و تمجید از خودشان، واکنشهای مردم را بررسی و کارکردهایشان را براساس نقد و پیشنهاد نسل نو و نخبه سمت و سو دهند.
واکنش جمعی مردم پس از هر کنش سیاستگری، موقعیت او (سیاستگر) را تعیین میکند. آن سیاستمداری نزد مردم محبوب است که دیدگاه مخاطبانش را حرمت بگذارد و به پرسش آنان پاسخ روشنی ارایه بدارد. اکثریت کاربران رسانههای اجتماعی نقدشان نسبت به آقای صالح این بود که او در گذشته – زمانی که به گفته خودش در مرکز قدرت حضور نداشت – همواره حکومتیان و کار آنان را نقد میکرد. به باور مردم، حالا که او (صالح) به حکومت پیوسته است، روی تمامی ناکارآمدیهای حکومت پرده میافگند و به ملت دروغ میگوید.
کلیدواژهها: امرالله صالح // یادداشت // سیاست افغانستان
تحلیل و گزارش
یوشمېر ځوانان: د بېوزلۍ له امله مو لوړې زدهکړې پرېښي
د کانکور ازموینه؛ ایا نجونو ته برابر حق ورکړل شوی؟
حنفي: د «علماو سترې ناستې» ګډونوال د افغانستان د ټولو خلکو استازیتوب کوي
مالیزیا: له فلسطین ملاتړ کوو او اسراییل په رسمیت نهپېژنوو
لبنان کې د اسراییلو بریدونه؛ لږترلږه ۵۹ کسان ژوند له لاسه ورکړی
خوست کې ۳۶ ټُنه بېکیفیته وریجې بېرته پاکستان ته ولېږدول شوې
زېلېنسکي د پوتین او شولز پر ټیلیفوني اړیکې نیوکه کړې
د ښځو پر کار بندیز؛ «له کله چې بېدندې یم، مور او پلار هم ارزښت نه راکوي»
هرکال هېواد کې له حرفوي زدهکړو ۲۰زره کسان فارغېږي
کندهار کې په ۵.۸ میلیونه افغانۍ د درېوو کانالونو د جوړیدو چاري پیل شوې
پکتيا کې پر یوه کس د قصاص حکم جاري شوی
د چاپېريال ساتنې ادارې د مسوولانو د ګوښه کولو خبرداری
امرالله صالح او حمدالله محب ولسي جرګې ته حاضر نهشول
«کابل کې پر موټرسايکل ۹۰ سلنه جوړه سپاره کسان ترهګر دي»
صالح: پر کابل پوهنتون بریدګرو خپلې ګوتې په لاسي بمونو الوځولي
خبرونه د ټولنیزو شبکو سایټونو سلام دوستانو تعقیبوي:
فیسبوک
توییتر
تلگرام