وزارت امور مهاجرین و عودت‌کنندگان و نهاد زنان برای زنان افغان، امروز (سهشنبه، ۲ جوزا)، به ۴۰۰ خانواده‌ی نیازمند در شهر کابل، مواد غذایی توزیع کرد. این مواد، شامل آرد، روغن، برنج و برخی خوراکی‌های دیگر است.
بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان، می‌گوید که این نهاد بیش‌تر از دیگر دفترهای سازمان ملل متحد در افغانستان، از فرمان بازداشتن کار زنان متأثر شده؛ اما حاضر نیست با گروه‌های مردانه کار کند.
بخش زنان سازمان ملل، امروز (دوشنبه، ۱ جوزا) در بیانیهای، گفته که در هیچ کجای جهان، به جز افغانستان، مأموریت سازمان ملل به چالش کشیده نشده و زیر تأثیر قرار نگرفته است.
بسته‌شدن درِ مکان‌های آموزشی و اکادمیک به روی زنان در نزدیک به دو سال گذشته، باعث شده که آن‌ها به گشودن درهای دیگری برای ادامه‌دادن بکوشند؛ درهایی که با رفتن به آن سوی آن، در کنار فرار از تنهایی، به خود شان و دیگر زنان، منبع درآمدی نیز بسازند. وجمه سخی و ماری محمدی، از این زنان است؛ زنانی که با اندک‌ترین امکان‌های دست‌داشته‌ی شان، کارگاهی را زیر نام «کارگاه خیاطی بانوان هنرجو» در شهر کابل راه انداخته اند و در آن، زمینه‌ی کار را به دختران و زنان بازمانده از تحصیل یا زنانی که برای پیش‌برد زندگی به مشکل خورده، فراهم کرده اند.
«از کاپیسا به کابل آمدیم، به امید این که کاری برای ما پیدا شود؛ اما فعلاً شوهرم کراچی‌رانی می‌کند و مه هم خانم خانه استم. خانه خسورانم که مصرفش سر معاش ما بود، حالی دَ امان خدا مانده.» این را شیبا می‌گوید؛ زنی که پیش از روی‌کارآمدن امارت اسلامی، در یکی از مؤسسه‌های خارجی به عنوان آموزگار کار می‌کرد؛ اما پس از وضع محدودیت کاری بر زنان، خانه‌نشین شده و هم‌زمان با او، شوهرش نیز بی‌کار شده است.
دفتر توسعه‌‌ای سازمان ملل متحد (UNDP) در افغانستان، امروز (چهارشنبه، ۲۷ ثور)، گفته است که با بودجه و کمک مالی جاپان و صندوق امانی ویژه برای افغانستان، از ۳۴ هزار تجارت خرد در سراسر افغانستان که ۸۰ درصد آن توسط زنان رهبری می‌شود، پشتیبانی کرده است.
خبرگزاری رویترز، گزارش داده است که در آستانه‌ی برگزاری نشست سازمان ملل متحد در دوحه، شورای امنیت این سازمان، امروز پیش‌نویس قطع‌نامه‌ای را در باره‌ی محدودیت‌های وضع‌شده از سوی امارت اسلامی بر زنان، به رأی‌گیری می‌گذارد. رویترز نوشته که پیش‌نویس این قطع‌نامه، توسط امارات متحده‌ی عربی و جاپان تهیه شده است.
شماری از زنان در شهر کابل، می‌گویند که پس از بسته‌شدن تفریح‌گاه‌‌ها به روی زنان، ناچار اند برای حفظ سلامتی شان، در بیرون از تفریح‌گاه‌‌ها ورزش کنند؛ زنانی که اضافه‌ی وزن دارند و هر صبح پشت دیوارهای تفریح‌گاه‌های نزدیک خانه‌ی شان می‌دوند و خواستار اجازه‌یافتن برای ورود به تفریح‌گاه‌‌ها اند.
پس از گردآوری تکدی‌گران زن از سوی امارت اسلامی، اکنون، زنان با روش‌های تازه‌ای به تکدی‌گری در شهر کابل، رو آورده اند. شماری از این زنان، چند بسته قلم، شماری خریطه‌های پلاستیکی و شماری دیگر هم چند بسته ماسک با خود دارند و به بهانه‌ی فروش آن، از ره‌گذران درخواست کمک می‌کنند.
بی‌بی نوریه‌ی ۲۸ ساله، باشنده‌ی کندهار که تحصیلات عالی خود را در رشته‌ی قابلگی به پایان رسانده است، می‌گوید که از چند سال به این سو در سفرهای درون‌شهری، به نشستن در صندوق پشتی موتر/داله، مجبور می‌شود.
پس از اعمال محدودیت‌ها بر آموزش و کار دختران و زنان در افغانستان، شماری از آنان به تولید صنایع دستی در خانه، رو آورده اند. زلیخا، باشنده‌ی کندهار که در خانه‌اش کارگاه خیاطی راه انداخته است و ۱۶ زن دیگر در دو نوبت جداگانه با او همکاری می‌کنند، می‌گوید که محصولات تولیدی شان را به فروش‌گاهی در شهر، می‌فروشند.
در یک سال پسین، زنان با این که از محدودیت‌های کاری رنج می‌بردند؛ اما شماری از آنان برای بیرون‌زدن از چهاردیواری خانه، با ایجاد کارگاه‌های خیاطی، رستورانت‌ها و هم‌چنان برگزاری نمایش‌گاه‌های تولیدات وطنی و صنایع دستی در ولایت‌های مختلف، زمینههای کاری و درآمدزایی را به خود و زنانی دیگر، فراهم کرده اند.
پس از وضع محدودیت‌ها بر آموزش زنان از سوی امارت اسلامی، امام جمعه‌ی اهل سنت زاهدان ایران بار دیگر به ممنوعیت آموزش زنان در افغانستان پرداخته است. مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی، روحانی پرنفوذ سنی‌مذهب در زاهدان ایران، روز جمعه، ۲۸ دلو، در خطبه‌ی نماز جمعه از امارت اسلامی خواسته است که به زنان اجازه‌ی آموزش را بدهد.
در ادامه‌ی واکنش‌ها به تصمیم تازه‌ی امارت اسلامی مبنی بر توقف کار زنان در مؤسسه‌های غیردولتی داخلی و خارجی در افغانستان، دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) به این تصمیم واکنش نشان داده و آن را نادیده‌گرفتن نقش حیاتی زنان دانسته است.
شماری از دانش‌آموختگان دختر، در مراسم فراغت شان از «دارالمعلمین عالی خصوصی اعظم» از بی‌سرنوشتی در پی فراغت شان رنج می‌برند و می‌گویند که به دلیل جنگ و تلفات انسانی در چندین دهه‌ی گذشته، هم‌اکنون بیش‌تر زنان سرپرستی خانواده‌های خود را بر عهده دارند و نیاز است که برای آنان زمینه‌ی کار فراهم شود.
شماری از دختران در غرب شهر کابل، آثار هنری شان را به نمایش گذاشتند. این شمار دختران، آثار هنری (نقاشی و مینیاتوری) خود را که دربرگیرنده‌ی موضوع‌هایی نظیر چالش‌ها و محدودیت‌های موجود در برابر زنان، صلح و پیامدهای منفی جنگ و ناامنی و اهمیت آموزش است، روز گذشته در نمایش‌گاهی در غرب کابل به نمایش گذاشتند.
به منظور مشارکت زنان و بهره‌گیری از توانایی‌های رسانه‌ای دانش‌جویان و دانش‌آموختگان دانش‌گاه‌های گوناگون و پرورش ایده‌های خلاق، مؤسسه‌ی رسانه‌ای سلام افغانستان (رادیو سلام‌وطندار) و نمایندگی یونسکو در افغانستان، همکاری مشترک علمی و کارآفرینی خود را آغاز کرده اند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
