روآوردن زنان به نویسندگی؛ «می‌خواهم روحیه‌ی ازدست‌رفته‌ام را بازگردانم»

«کوشش کردم از فضای تنگ خانه استفاده و خود را مصروف کنم. این را درک می‌کردم که استعدادهایم سرکوب می‌شود و خواستم موضوعات را از طریق نوشته‌هایم بیان کنم و روحیه‌ی ازدست‌رفته‌ام را بازگردانم.» این گفته‌های سحر شریفی است؛ بانویی که پس از بسته‌شدن دانش‌گاه‌ها، از تحصیل باز مانده است.

اعمال محدودیت‌ها بر زنان شماری از دختران را به ازدواج و کودک‌همسری واداشته است

شماری از فعالان حقوق زن، می‌گویند که به دلیل توقف فعالیت نهادهای حامی حقوق زنان، از جمله وزارت امور زنان، آمار دقیقی از میزان ازدواج‌های زیرسن و اجباری در دست نیست؛ اما اطلاعات و گزارش‌هایی که در اختیار شان قرار گرفته، نشان می‌دهد که ازدواج‌های اجباری و کودک‌همسری در کشور افزایش یافته ‌است.

نهاد «زنان برای زنان افغان» به ۴۰۰ خانواده‌ی نیازمند در کابل مواد غذایی کمک کرد

وزارت امور مهاجرین و عودت‌کنندگان و نهاد زنان برای زنان افغان، امروز (سه‌‎شنبه، ۲ جوزا)، به ۴۰۰ خانواده‌ی نیازمند در شهر کابل، مواد غذایی توزیع کرد. این مواد، شامل آرد، روغن، برنج و برخی خوراکی‌های دیگر است.

 بخش زنان سازمان ملل متحد: با گروه‌های مردانه کار نخواهیم کرد!

بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان، می‌گوید که این نهاد بیش‌تر از دیگر دفترهای سازمان ملل متحد در افغانستان، از فرمان بازداشتن کار زنان متأثر شده؛ اما حاضر نیست با گروه‌های مردانه کار کند.  

بخش زنان سازمان ملل، امروز (دوشنبه، ۱ جوزا) در بیانیه‌‎ای، گفته که در هیچ کجای جهان، به‌ جز افغانستان، مأموریت سازمان ملل به چالش کشیده نشده و زیر تأثیر قرار نگرفته است.

کارگاه خیاطی بانوان هنرجو؛ تلاشی برای خودکفایی زنان

بسته‌شدن درِ مکان‌های آموزشی و اکادمیک به روی زنان در نزدیک به دو سال گذشته، باعث شده که آن‌ها به گشودن درهای دیگری برای ادامه‌دادن بکوشند؛ درهایی که با رفتن به آن سوی آن، در کنار فرار از تنهایی، به خود شان و دیگر زنان، منبع درآمدی نیز بسازند. وجمه سخی و ماری محمدی، از این زنان است؛ زنانی که با اندک‌ترین امکان‌های دست‌داشته‌ی شان، کارگاهی را زیر نام «کارگاه خیاطی بانوان هنرجو» در شهر کابل راه انداخته اند و در آن، زمینه‌ی کار را به دختران و زنان بازمانده از تحصیل یا زنانی که برای پیش‌برد زندگی به مشکل خورده، فراهم کرده اند.

گرانی بی‌کاری برای زنان؛ «گاهی ناامیدی به حدی فشار می‌آورد که می‌خواهم خودکشی کنم»

«از کاپیسا به کابل آمدیم، به امید این که کاری برای ما پیدا شود؛ اما فعلاً شوهرم کراچی‌رانی می‌کند و مه هم خانم خانه استم. خانه خسورانم که مصرفش سر معاش ما بود، حالی دَ امان خدا مانده.» این را شیبا می‌گوید؛ زنی که پیش از روی‌کارآمدن امارت اسلامی، در یکی از مؤسسه‌های خارجی به عنوان آموزگار کار می‌کرد؛ اما پس از وضع محدودیت کاری بر زنان، خانه‌نشین شده و هم‌زمان با او، شوهرش نیز بی‌کار شده است.

پشتیبانی دفتر توسعه‌‌ای سازمان ملل از ۳۴ هزار تجارت خرد در افغانستان

دفتر توسعه‌‌ای سازمان ملل متحد (UNDP) در افغانستان، امروز (چهارشنبه، ۲۷ ثور)، گفته است که با بودجه و کمک مالی جاپان و صندوق امانی ویژه برای افغانستان، از ۳۴ هزار تجارت خرد در سراسر افغانستان که ۸۰ درصد آن توسط زنان رهبری می‌شود، پشتیبانی کرده است.

پیش‌نویس قطع‌نامه‌ی شورای امنیت در باره‌ی محدودیت‌های ا.ا بر زنان به رأی‌گیری گذاشته می‌شود

خبرگزاری رویترز، گزارش داده است که در آستانه‌ی برگزاری نشست سازمان ملل متحد در دوحه، شورای امنیت این سازمان، امروز پیش‌نویس قطع‌نامه‌ای را در باره‌ی محدودیت‌های وضع‌شده از سوی امارت اسلامی بر زنان، به رأی‌گیری می‌گذارد. رویترز نوشته که پیش‌نویس این قطع‌نامه، توسط امارات متحده‌ی عربی و جاپان تهیه شده است.

خواست‌ها برای بازگشایی تفریح‌گاه‌‌ها به روی زنان؛ «در سرک‌ها ورزش می‌کنیم و این گونه راحت نیستیم»

شماری از زنان در شهر کابل، می‌گویند که پس از بسته‌شدن تفریح‌گاه‌‌ها به روی زنان، ناچار اند برای حفظ سلامتی شان، در بیرون از تفریح‌گاه‌‌ها ورزش کنند؛ زنانی که اضافه‌ی وزن دارند و هر صبح پشت دیوارهای تفریح‌گاه‌های نزدیک خانه‌ی شان می‌دوند و خواستار اجازه‌یافتن برای ورود به تفریح‌گاه‌‌ها اند.

زنان در شهر کابل با شیوه‌های تازه‌ای تکدی‌گری می‌کنند

پس از گردآوری تکدی‌گران زن از سوی امارت اسلامی، اکنون، زنان با روش‌های تازه‌ای به تکدی‌گری در شهر کابل، رو آورده اند. شماری از این زنان، چند بسته قلم، شماری خریطه‌های پلاستیکی و شماری دیگر هم چند بسته ماسک با خود دارند و به بهانه‌ی فروش آن، از ره‌گذران درخواست کمک می‌کنند.