ازدواج‌های اجباری و زیر سن یکی از پدیده‌های ناخوشایند و رنج‌آور بشری بوده که از اوایل زنده‌گی بشر تاکنون ادامه دارد. این پدیده به گونۀ بسیار گسترده و وحشت‌ناکی به علت‌ها و مشکلات مختلفی در افغانستان هنوز هم در میزان بلندی اتفاق می‌افتد.
با شدت درگیری‌ها در بیش‌تر بخش‌های کشور و تصرف پی‌هم ولسوالی‌ها از سوی جنگ‌جویان طالبان، خبرهایی دربارۀ محدودیت‌هایی که این گروه به زنان در مناطق زیر ادارۀشان وضع کرده‌اند، پخش می‌شود. به‌دنبال پخش این خبرها، امروز شماری از اعضای مجلس نماینده‌گان نیز در این باره واکنش نشان دادند.
گسترش حاکمیت طالبان در تمامی ولسوالی‌های فاریاب سبب شده است که این گروه قیود تازه و سخت‌گیرانه‌یی را برای باشنده‌گان ولسوالی‌ها به‌ویژه زنان وضع کند. آق‌محمد نوری، عضو شورای ولایتی فاریاب به سلام‌وطندار می‌گوید، در تازه‌ترین حکم طالبان آمده است که زنان نمی‌توانند بدون محرم شرعی به بیرون از خانه بروند و در محفل‌های عروسی …
مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا سبب شده تا زنان آمریکای لاتین که قبلاً تن‌فروشی می‌کردند، حالا دو باره به این صنعت رو آورند. این وضعیت به حدی رسیده است که شماری از این زنان برای کسب پول، غذا یا سرپناه برای خود یا فامیل به تن‌فروشی در موتر یا حتا پیاده‌رو‌ها راضی می‌شوند.
شماری از زنان در پکتیا می‌گویند، حق‌شان در بسیاری از خانواده‌ها پای‌مال شده است و حقوقی را که اسلام و قانون برای‌شان در نظر گرفته، به آنان داده نمی‌شود. به گفتۀ آنان، در این ولایت کم‌تر کسی پیدا می‌شود که به خواهران خود حق میراث بدهد.
شماری از دختران در شهر فیض‌آباد، مرکز ولایت بدخشان با ابراز نگرانی می‌گویند که هیچ فرصت ورزشی برای بانوان در این ولایت وجود ندارد و زنان و دختران از ورزش‌کردن محروم‌اند. آنان می‌افزایند که دولت باید مکان‌های ورزشی مشخص را برای دختران و زنان این ولایت ایجاد کند تا آن‌ها بتوانند برای سلامتی‌شان ورزش کنند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان خواستار فراهم‌شدن زمینۀ مشارکت برابر زنان در روند صلح افغانستان شده است و می‌گوید که بی‌حضور زنان نمی‌توان به صلح رسید.
شهرزاد اکبر، رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر در مراسم گرامی‌داشت از روز جهانی زن، خواستار دخیل‌شدن زنان در تمام مراحل روند صلح افغانستان شد. بانو اکبر تأکید می‌کند که حضور کم‌رنگ زنان در این روند نمی‌تواند افغانستان را به صلح برساند.
یک قابله در ولایت غور می‌گوید، اگر صلح در کشور تأمین شود حاضر است تا به دورترین بخش‌های این ولایت برود و مرهمی بر زخم‌های روحی و روانی زنان و کودکانی که در نتیجۀ جنگ‌ها آسیب دیده‌اند، بگذارد.
پروین فضلی، در ولایت غور قابله است. او به مناسبت هشتم مارچ روز همبسته‌گی زنان جهان می‌گوید، اگر صلح در کشور تأمین شود حاضر است تا به دورترین بخش‌های این ولایت برود و زنان و کودکان را درمان کند.
شماری از نهادهایی که از سوی زنان رهبری می‌شوند، ائتلافی را زیر نام «ابتکار زنان برای صلح و امنیت» در کابل بنیان‌گذاری کرده‌اند.
این ائتلاف از ۱۵ نهاد تحت رهبری زنان که در کابل و ولایت‌ها فعالیت دارند، تشکیل شده است. نجیبه ایوبی، رئیس کلید گروپ می‌گوید، هدف از ایجاد این ائتلاف، تشریک و تقویت کار جمعی به عنوان یک نهاد در میان نهادهای جامعۀ مدنی به رهبری زنان و حصول اطمینان از شمولیت زنان در روند صلح است.
هیچ پزشکی حاضر نیست به یکی از دورترین نقاط افغانستان برای درمان زنان باردار سفر کند. چندین بار حکومت محلی بدخشان کرسی قابله‌گی برای زنان پامیر را به اعلام گذاشت، اما هیچ زنی حاضر نشد به این نقطه‌یی از کشور سفر کند.
پس از ماه‌ها انتظار اما دختر جوانی به‌نام رابعه، اهل شغنان بدخشان این دشواری را بردوش گرفت و حاضر شد برای درمان و کمک به زنان پامیر به این ناحیه برود.
پس از شکست گروه‌های جهادی و حاکم‌شدن طالبان در افغانستان، تحجرگرایی دینی که از فرهنگ قبیله‌یی نشأت گرفته بود، در کشور حاکم شد. طالبان بیش‌ترین ستم‌ها را به نام دین و و اجرای احکام اسلامی در حق ملت بی‌گناه افغانستان، به خصوص زنان روا داشتند.
«کووید ۱۹»؛ بیماری همه‌گیر که یک‌سال می‌شود بلای جان جامعۀ انسانی شده و با گذشت موج نخست بیماری، گسترش دوباره و موج دوم آن در بیش‌تر کشورهای جهان از جمله افغانستان با بازگشت دوبارۀ استرس و نگرانی‌ها به هم‌راه بوده است. نگرانی‌ها از اثرهای منفی اجتماعی، اقتصادی و از همه مهم‌تر هراس از ابتلا و عارضه‌های پس از بهبودی.
مسئولان محلی در ولایت جوزجان می‌گویند که به دلیل افزایش علاقه‌مندی بانوان به راننده‌گی، شمار راننده‌گان زن در این ولایت افزایش یافته است.
این افزایش در حالی‌ست که بسیاری از خانواده‌ها در جوزجان دختران‌شان را به اشتغال در حرفۀ راننده‌گی تشویق می‌کنند و این موضوع سبب افزایش شمار راننده‌گان زن در این ولایت شده است.
یافته‌های یک تحقیق تازۀ مجتمع جامعۀ مدنی افغانستان یا مجما نشان میدهد که ۹۳ درصد شهروندان کشور خواهان حق اشتراک زنان در ابعاد مختلف جامعه در حکومت پسا صلح، هستند.
سلام‌وطندار به بهانۀ کارزار ۱۶ روزۀ مبارزه علیه خشونت در برابر زنان بررسی را در سراسر کشور انجام داده است که بر بنیاد آن، آمار و ارقام پرونده‌های خشونت علیه زنان بر مبنای هر ولایت در نه ماه نخست سال جاری از سوی خبرنگاران سلام‌وطندار جمع‌آوری شده است.
کارزار روایت زنانه سه ماه قبل و در آستانۀ آغاز گفت‌وگوهای بین‌الافغانی از سوی شماری از زنان آغاز شد. این کارزار، روی حقوق اساسی زنان به ویژه حق آموزش، کار و خواست‌های اساسی زنان متمرکز است که در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است.
