پس از اعمال محدودیت‌ها بر آموزش و کار دختران و زنان در افغانستان، شماری از آنان به تولید صنایع دستی در خانه، رو آورده اند. زلیخا، باشنده‌ی کندهار که در خانه‌اش کارگاه خیاطی راه انداخته است و ۱۶ زن دیگر در دو نوبت جداگانه با او همکاری می‌کنند، می‌گوید که محصولات تولیدی شان را به فروش‌گاهی در شهر، می‌فروشند.
زلیخا که سرپرستی خانواده‌اش را بر عهده دارد، می‌گوید سال‌هاست که مخارج زندگی‌اش را از طریق حرفه‌ی خیاطی تأمین می‌کند و پس از بسته‌شدن بازار ویژه‌ی زنان در کندهار، به کارکردن در خانه رو آورده است. به گفته‌ی او، هرچند کارکردن در خانه با مشکلاتی هم‌راه است؛ اما او مجبور است کار کند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
زلیخا میافزاید: «کاروبار ما پیش از این در بازار زنانه بود؛ اما با بسته‌شدن این بازار، در خانه به کارکردن شروع کردیم و این جا خیلی کوچک است.» زلیخا می‌گوید با دیگر زنانی که با او کار می‌کنند، لباس‌های زنانه، پرده و حجاب می‌دوزند و آن‌ها را در بازار به بهای ۱۵۰ تا چهار هزار افغانی به دکان‌داران می‌فروشند و از کاهش سودش نسبت به گذشته، گلایه دارد.
گلناز، بانوی دیگری که از شش ماه پیش تولیدات دستی را در خانه آغاز کرده است، به سلام‌وطندار می‌گوید: «من ۴۰ ساله هستم و هشت فرزند دارم. هر روز برای رفتن سر کار، ساعت‌ها پیاده‌روی می‌کنم تا به فرزندانم غذا تأمین کنم.»
اسدالله، در بازار «رنگ‌ریزان» شهر کندهار، فروش‌گاه لباس زنانه دارد و بیشتر کالاهای فروش‌گاهش، محصولات تولیدی زنان است. او می‌گوید: «ما از این خیاط‌ها لباس می‌خریم و آن‌ها را در دکان خود می‌فروشیم. بیشتر مردم لباس‌های تولیدشده در خارج را می‌پسندند؛ زیرا قیمت آن‌ها پایین است و طرح‌های خوبی نیز دارند.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
با این حال، آخوندزاده عبدالسلام جواد، سخن‌گوی وزارت صنعت و تجارت، به سلام‌وطندار می‌گوید که موضوع بسته‌شدن بازار ویژه‌ی زنان در کندهار، بررسی می‌شود. او میافزاید: «وزارت صنعت و تجارت، از زنانی که تجارت دارند یا کار صنعتی انجام می‌دهند، حمایت می‌کند. ما تلاش داریم تسهیلات بیش‌تری را به آنان فراهم کنیم.»
زنان در کندهار در حالی از بسته‌شدن بازار ویژه‌ی زنان و روآوردن به تولید صنایع دستی در خانه، خبر می‌دهند که چندی پیش یک بازار ویژه‌ی زنان به نام «خدیجه‌الکبرا» در شهر مزارشریف، مرکز بلخ، گشایش یافت.
