د خوړو نړیوال پروګرام: یو پر څلورمه برخه افغانان د شپې پر لوږه ویده کېږي
«نه مې کلچې اخیستي او نه هم ممیز او نه مې هم ماشومانو ته جامې کړي، اوس دومره څه نهلرو چې خېټې مو پرې مړې کړو، نور څه خو پر ځای پرېږده.»
دا د کابل د اوسېدونکي شفیق غږ دی چې د ښار پر یوه سړک یې دېوال ته تکیه کړې او د کارموندلو په تمه ناست دی.