عبدالمجید ۳۲ ساله از صبح تا شام بیل می‌زند تا زباله‌ها و کانال سطح شهر هرات را پاک‌کاری کند. او پیش از این در یکی از اداره‌های دولتی در هرات کار می‌کرد، اما در پی تحولات پسین شغلش را از دست داد و اکنون در برنامۀ آبادی که از سوی سازمان ملل متحد در هرات راه‌اندازی شده است، کار می‌کند.
مسئولان برخی از کارخانه‌های تولیدی در کندز می‌گویند، به‌دلیل آیندۀ ناروشن کشور و فرار سرمایه‌داران، شماری از کارخانه‌های تولیدی در این ولایت که در گذشته فعالیت چشم‌گیر داشتند، اکنون با رکود روبه‌رو اند. به گفتۀ آنان، در گذشته فروشات آن‌ها به مراتب بالا بود، اما پس از تغییر نظام و فروپاشی دولت پیشین، کاروبار آن‌ها نیز با رکود روبه‌رو شده است.
عبدالغفور ۴۵ ساله، مردی‌ست که بیش از ۱۵ سال می‌شود شغل دام‌داری دارد. او میگوید که ام‌سال به‌دلیل خشک‌سالی و نبود علوفه مجبور شده است گوسفندانش را به بهای ارزانی به فروش برساند.
فقر و گرسنه‌گی ده‌ها خانواده را در مناطق دوردست ولایت فراه وادار کرده که به گوشه‌وکنار مرکز این ولایت مسکن‌گزین شوند و برای ادامۀ زنده‌گی‌شان به هر دری بکوبند و لقمه‌نانی جست‌وجو کنند. عبدالقادر، عضو یکی از این خانواده‌هاست که به‌دلیل فقر و ناداری در وضعیت بدی زنده‌گی می‌کند و نیاز فوری به کمک‌های بشردوستانه دارد.
به یکی از جاده‌های پایتخت رفتم، زنی را از دور دیدم و به زیبایی چشمانش خیره شدم؛ البته چشمانش مرا به سویش کشاند. نزدیکش شدم و در پهلویش نشستم. برایش گفتم «چشمانت چه‌قدر قشنگ است همانند آهو.» برایم گفت، «ای کاش بخت بلندی می‌داشتم، نه چشم‌هایی به مثل آهو.»
شماری از فعالان مدنی بامیان در یک نشست خبری از جامعۀ جهانی و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری خواهان کمک‌های فوری بشردوستانه برای باشنده‌گان مناطق مرکزی کشور شده‌اند. آنان در این نشست ابراز نگرانی کرده‌اند که اگر کمک‌های فوری بشردوستانه به مناطق مرکزی ارسال نشود، احتمال فاجعۀ بزرگ بشری به‌دلیل فقر و گرسنه‌گی وجود دارد.
غلام‌نبی، یکی از میوه‌فروشان شهر هرات است. او میگوید، «شهر ما، خانۀ ماست» و پاک‌نگه‌داشتن آن مسئولیت همۀ شهروندان و مسئولان است. غلام‌نبی که به تازه‌گی مالیۀ دکان میوه‌فروشی‌اش را به ادارۀ شهرداری هرات پرداخت کرده است، از مسئولان این اداره انتظار دارد تا پول جمع‌آوری‌شده را به‌طور منظم برای خدمات شهری به مصرف برسانند.
رخشانۀ ۵۶ ساله، مادری که به‌دلیل فقر و گرسنه‌گی از ولسوالی تولک ولایت غور به شهر فیروزکوه، مرکز این ولایت آواره شده است و هم‌اکنون در یک اردوگاه/کمپ مهاجران زنده‌گی می‌کند، میگوید که فقر و تنگ‌دستی مجبورش کرده تا کودکان خُردسال پسرش را به فروش بگذارد، اما به گفتۀ او هنوز هیچ خریداری نداشته‌اند. او میگوید، بیش از چهار ماه می‌شود که بی‌جا شده و در این مدت فقط یک بار کمک دریافت کرده است.
مسئولان امارت اسلامی در شهر زرنج، مرکز ولایت نیمروز از آغاز کمک‌های بشردوستانۀ برنامۀ غذایی جهان (WFP) در این ولایت خبر می‌دهند. عبدالسلام هجرت، مسئول مؤسسات امارت اسلامی در نیمروز میگوید که آنان امروز به بیش از ۱۰۰۰ خانوادۀ نیازمند در همکاری با نهادهای این ولایت مواد خوراکی توزیع کرده‌اند.
سیدحمیدالله سادات، نمایندۀ انجمن همکاری شهروندان افغانستان مقیم آسترالیا در هرات، پس از چاشت امروز در یک برنامه میگوید که هرچند کمک‌های آنان نمی‌تواند تمامی مشکلات بخش صحت و کارکنان صحی را رفع کند، با آن‌هم آنان برای پیش‌گیری از متوقف‌شدن کار شفاخانۀ حوزه‌یی هرات این کمک‌ها را توزیع کرده‌اند.
صفیه محیطی، یکی از زنان تجارت‌پیشه و مسئول شرکت «خدمات محیط بانوان هریوا» در هرات است. او که ۶ سال می‌شود این شرکت خدماتی را ایجاد کرده و در گذشته کارش رونق بهتر داشته است و ده‌ها زن نیز با او می‌کردند، میگوید که شرکتش با تسلط امارت اسلامی و ازدست‌دادن مشتریان و کارکنانش ورشکست شده و در وضعیت بد اقتصادی به‌سر می‌برد.
وزارت ترانسپورت و هوانوردی با پخش اطلاعیه‌یی از خطوط هوایی بین‌المللی پاکستان و شرکت هوایی کام‌ایر خواسته است که بهای تکت‌های پرواز کابل_اسلام‌آباد را کاهش دهند. در اطلاعیه هشدار داده شده که در صورت تخلف، پروازهای خطوط هوایی بین‌المللی پاکستان و شرکت هوایی کام‌ایر در مسیر کابل_اسلام‌آباد و برعکس آن، توقف داده می‌شود.
با آن‌که شهروندان می‌کوشند با پرداخت پول هنگفت در بدل ویزا و تکت کشورهایی چون ایران و پاکستان از راه‌های زمینی و هوایی سفر کنند، اما از بهای بلند ویزا و تکت که از سوی کمیشن‌کاران تهیه می‌شود، شکایت می‌کنند و می‌گویند که آنان از مجبوریت مردم استفاده می‌کنند و در بدل پول هنگفت به مردم ویزا و تکت تهیه می‌کنند.
شماری از شهروندان کشور می‌گویند که هم‌زمان با تسلط امارت اسلامی بر افغانستان و بسته‌شدن ذخایر پولی بانک مرکزی، بهای مواد اولیه به‌شمول آرد چندین برابر شده است و مردم توانایی خرید آن را ندارند. باشنده‌گان حوزۀ جنوب‌شرق کشور به سلام‌وطندار می‌گویند که بهای یک بوری آرد پیش از این یک‌هزار و ۶۰۰ افغانی بود؛ اما با روی‌کارآمدن امارت اسلامی به ۲ هزار و ۴۰۰ افغانی افزایش یافته است.
سران کشورهای گروه ۲۰ توافق کرده‌اند که برای جلوگیری از بحران انسانی در افغانستان، به این کشور کمک کنند. نشست گروه ۲۰ با محوریت افغانستان روز گذشته به میزبانی ایتالیا برگزار شد و رهبران کشورهای عضو این نشست تأکید کردند که به افغانستان کمک می‌کنند؛ اما این کمک‌ها به‌معنای به رسمیت‌شناختن حکومت طالبان نیست.
شاه‌ولی، از کارمندان دولت پیشین در بادغیس است که از افزایش بهای مواد اولیه شاکی‌ست. او که نان‌آور ۲۰ عضو خانواده‌اش است، میگوید که به‌دلیل افزایش بهای مواد اولیه، بی‌کاری و نگرفتن معاش ماهانه‌اش هیچ موادی برای خوردن و گرم‌کردن خانه‌اش به زمستان پیش‌رو ندارد.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
