به‌دنبال گسترش دامنۀ فقر و بی‌کاری در کشور، این روزها باشنده‌گان بادغیس دست به کاوش مکان‌های تاریخی زده و در تلاش استخراج آثار باستانی‌اند. این اقدام باشنده‌گان، نگرانی شماری از باستان‌شناسان و فعالان مدنی بادغیس را سبب شده است.
شماری از باشنده‌گان بادغیس می‌گویند که روستانشینان این ولایت از سال‌ها به این‌سو، به‌دلیل فقر و ناداری دست به قطع درختان به‌ویژه درختان ارچه می‌زنند و از آن به‌عنوان مواد سوخت در زمستان استفاده می‌کنند. آنان با ابراز نگرانی از قطع بی‌رحمانۀ درختان مثمر و غیرمثمر در این ولایت، از مسئولان می‌خواهند که برای جلوگیری از قطع جنگلات هر چه زودتر اقدام و با متخلفان برخورد قانونی کنند.
مسئولان و باشنده‌گان بادغیس می‌گویند که این مرد روز جمعه، اول دلو/بهمن هنگامی که با پسرش می‌خواست از ولسوالی اوبۀ هرات به سمت ولسوالی قادس بادغیس برود، از مسیر اصلی منحرف و سپس در نتیجۀ سرمای شدید جان داده است.
بازمحمد سروری، رئیس اطلاعات و فرهنگ بادغیس به نقل از صالح‌محمد پردل، ولسوال قادس این ولایت می‌گوید که در پی دو زمین‌لرزۀ روز گذشته، ۲۲ تن به‌شمول زنان و کودکان جان باخته و ۴ تن دیگر نیز زخم برداشته‌اند. به گفتۀ سروری، در این زمین‌لرزه‌ها زیان‌های هنگفت مالی نیز به باشنده‌گان محل وارد شده است.
مسئولان محلی بادغیس می‌گویند که در پی زمین‌لرزۀ امروز در این ولایت، ۱۲ تن به‌شمول زنان و کودکان در ولسوالی قادس جان باخته‌اند. محمدصالح پردل، ولسوال قادس، به سلام‌وطندار می‌گوید که در پی این زمین‌لرزه سقف چندین خانۀ مسکونی در این ولسوالی فرو ریخته و سبب جان‌باختن این شمار افراد شده است.
مسئولان صحی بادغیس می‌گویند که آمار کشته‌ها و زخمی‌های روی‌دادهای ترافیکی در این ولایت در مقایسه با سال گذشته افزایش یافته است. مدیر نرسنگ شفاخانۀ ولایتی بادغیس تأیید می‌کند که از آغاز سال روان خورشیدی تاکنون، ۱۵ تن در اثر روی‌دادهای ترافیکی جان باخته و بیش از ۵۰۰ تن دیگر زخم برداشته‌اند.
شماری از مالکان این مکان‌ها می‌گویند، با آن‌که هزینه‌های گزافی را صرف ساخت تالارها و مهمان‌خانه‌ها‌ی‌شان کرده، اما به‌دلیل بروز تحولات پسین در کشور و گسترش بیماری کووید ۱۹ هیچ درآمدی نداشته‌اند و کاروبارشان با رکود روبه‌رو شده است.
گسترش بیماری سرخکان در ولایت بادغیس سبب شده است که شمار بسیاری از خانواده‌ها برای درمان کودکان‌شان به شفاخانۀ ولایتی این ولایت مراجعه کنند. برخی از این خانواده‌ها که حدود یک هفته می‌شود انتظار درمان کودکان‌شان را می‌کشند، می‌گویند که به‌دلیل تطبیق‌نشدن واکسن سرخکان، کودکان‌شان به این بیماری مبتلا شده‌اند.
شماری از باشنده‌گان و آگاهان امور کشاورزی در بادغیس از قطع بی‌رویۀ درختان پسته در این ولایت ابراز نگرانی می‌کنند و می‌گویند که از چند سال به این‌سو شماری از مردم درختان پسته را به‌طور غیرقانونی قطع می‌کنند و به‌عنوان مواد سوخت از آن کار می‌گیرند. آنان از مسئولان امارت اسلامی در بادغیس می‌خواهند که جلو قطع جنگلات پسته در این ولایت را بگیرند.
شماری از زندانیان و خانواده‌های آنان در بادغیس به سلام‌وطندار می‌گویند که به‌دلیل نبود مواد خوراکی در زندان مرکزی این ولایت، هر زندانی مجبور است در جریان یک شبانه‌روز از ۱۲۰ تا ۱۵۰ افغانی را خرج کند. آنان از مسئولان امارت اسلامی می‌خواهند که در این بخش توجه کنند؛ زیرا خانواده‌هایی هم وجود دارند که به‌دلیل فقر و گرسنه‌گی توان پرداخت چنین مصارف را ندارند.
شماری از دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان در بادغیس به سلام‌وطندار می‌گویند که از زمان آغاز دوبارۀ مکتب‌ها به‌روی پسران در سراسر کشور، تاکنون حضور دانش‌آموزان پسر در مکتب‌های این ولایت کم‌رنگ است. آنان دلیل حضور کم‌رنگ دانش‌آموزان پسر در مکتب‌های این ولایت را حضورنداشتن بیش‌تر آموزگاران در صنف‌های درسی، فرار بیش‌تر دانش‌آموزان به بیرون از کشور و نیز دل‌سردی خانواده‌ها از آموزش و پرورش کودکان‌شان می‌دانند.
عبدالمجید ۳۲ ساله از صبح تا شام بیل می‌زند تا زباله‌ها و کانال سطح شهر هرات را پاک‌کاری کند. او پیش از این در یکی از اداره‌های دولتی در هرات کار می‌کرد، اما در پی تحولات پسین شغلش را از دست داد و اکنون در برنامۀ آبادی که از سوی سازمان ملل متحد در هرات راه‌اندازی شده است، کار می‌کند.
عبدالغفور ۴۵ ساله، مردی‌ست که بیش از ۱۵ سال می‌شود شغل دام‌داری دارد. او می‌گوید که ام‌سال به‌دلیل خشک‌سالی و نبود علوفه مجبور شده است گوسفندانش را به بهای ارزانی به فروش برساند.
عبدالرووف صابری، مسئول سوءتغذیه در شفاخانۀ ولایتی بادغیس به سلام‌وطندار می‌گوید، آمارهای ثبت‌شده در این شفاخانه نشان می‌دهد که از آغاز ام‌سال تاکنون بیش از ۱۴ هزار کودک که تنها ۵ هزار آن در سه ماه گذشته ثبت شده، با سوءتغذیۀ شدید روبه‌رو اند. به گفتۀ او، از این میان ۵ کودک مبتلا به سوءتغذیه نیز جان داده‌اند.
شاه‌ولی، از کارمندان دولت پیشین در بادغیس است که از افزایش بهای مواد اولیه شاکی‌ست. او که نان‌آور ۲۰ عضو خانواده‌اش است، می‌گوید که به‌دلیل افزایش بهای مواد اولیه، بی‌کاری و نگرفتن معاش ماهانه‌اش هیچ موادی برای خوردن و گرم‌کردن خانه‌اش به زمستان پیش‌رو ندارد.
«قلعۀ نریمان»، یکی از ده‌ها آبدۀ باستانی‌ست که در ولسوالی آب‌کمری و در فاصلۀ ۳۰ کیلومتری غرب شهر قلعۀنو، مرکز بادغیس در یک تپۀ بلند موقعیت دارد. شماری از فرهنگیان بادغیس می‌گویند که بخش‌های بسیاری از این قلعه پس از گذشت هزاران سال، تخریب و از بین برده شده است. مسعود، از فرهنگیان بادغیس می‌گوید، نه‌تنها قلعۀ نریمان؛ بل مکان‌های باستانی بسیاری در این ولایت‌اند که رو به نابودی کامل قرار دارد.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
