در حالی‌که کشورهای اروپایی برای خارج‌کردن شهروندانش از افغانستان تلاش می‌کنند، در عین حال به منظور جلوگیری از موج جدید پناهنده‌گان به مرزهایش برای همکاری به پاکستان –برای مدت طولانی یک دولت منفور به شمار می‌رفت- رو آورده‌اند.
در بیش از سه ماه اخیر، من شب و روز بدون وقفه در ولایت جنوبی هلمند در برابر حمله‌های شدید و خونین طالبان جنگیدم. با این‌که به کرار مورد حمله‌های طالبان قرار می‌گرفتیم، اما با وارد کردن تلفات سنگین آنان را وادار به عقب‌نشینی می‌کردیم.
صدها نیروی ویژۀ ارتش افغانستان به گونۀ مخفیانه به بریتانیا رفته‌اند تا واحدهای ضد ترور آموزش‌دیده را تشکیل دهند.
میلیون‌ها پوند برای آموزش نیروهای ارتش هزینه شده است و نیروهای بریتانیا نمی‌خواهند مهارت‌های آنان هدر برود؛ پس از آموزش‌های اس‌ای‌اس آنان برای عملیات‌های مخفیانه در آینده بسیار کارا ارزیابی شده‌اند.
عارف نقوی در ماه سپتامبر ۲۰۱۷ برای جمع‌آوری میلیاردها دالر برای یک صندوق جدید وجه در نیویارک سخنرانی می‌کرد. نقوی به عنوان رئیس شرکت سهامی خاص «گروه ابرآج» بود که در زمینۀ سرمایه‌گذاری پیشگام و تأثیرگذار بود. او و شرکت‌اش به دنبال کسب درآمد برای سرمایه گذاران بود که به جهانیان منفعت می‌رساند. او آن هفته را در دیدوبازدید با شماری از ثروتمندترین و پرقدرت‌ترین افراد جهان…
چین فرد جدیدی را به‌عنوان نمایندۀ این کشور در امور افغانستان گماشته است تا وضعیت فاجعه‌بار را در آن کشور کنترل کند. در حالی که هم‌زمان با خروج سربازان آمریکایی بی‌ثباتی در افغانستان در حال افزایش است، چین برای جلوگیری از جنگ داخلی در مزرهایش یک طرح سه ماده‌یی ایجاد کرده است.
با داغ‌شدن تنور جنگ در بدخشان و سقوط ۲۶ ولسوالی این ولایت به‌دست طالبان و رسیدن زبانۀ آتش نبرد به دروازه‌های شهر فیض‌آباد، بسیاری‌ها به‌شمول مسئولان اداره‌های دولتی، بدخشان را ترک کردند. روحیۀ مقاومت علیه طالبان تضعیف شد، در اوج ناامیدی باشنده‌گان بدخشان، جنرال جلال‌الدین یفتلی که فرماندهی سپاه تندر را در جنوب افغانستان داشت، از مقامش کنار رفت و به زادگاهش در بدخشان برگشت تا در کنار مردمش علیه طالبان بی‌ایستد.
روز چهارشنبه ۱۵ آپریل، رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید در یک سخنرانی اعلام داشت «زمان پایان‌دادن به طولانی‌ترین جنگ آمریکا رسیده است، من اکنون چهارمین رئیس جمهور آمریکا هستم که حضور نیروهای آمریکایی را در افغانستان پس از دو جمهوری‌خواه و دو دموکرات به عهده دارم، و من این مسئولیت را به پنجم نخواهم سپرد.»
آمریکایی‌ها و غربی‌ها میدان جنگ را تخلیه کرده‌اند و نیروهای‌شان را در افغانستان تقریباً به صفر تقرب داده‌اند، اما علاقۀ آنان نسبت به افغانستان قطع نشده است. در حال حاضر بیشترین هزینۀ مالی جنگ را آمریکا به کابل پرداخت می‌کند و تأکید شده که حضور دیپلماتیک ادامه خواهد یافت.
سرعت پیشرفت طالبان و سقوط پی‌هم ولسوالی‌ها در مناطق مختلف کشور به ویژه شمال مایۀ اعجاب بسیاری شده است. در تازه‌ترین مورد زلمی خلیلزاد گفته است که از شدت درگیری غافلگیر نشده، اما از سرعت پیشرفت طالبان متعجب شده است. ظاهراً طالبان نیز از این پیشامد متعجب شده‌اند، زیرا اگر این اراضی وسیع از راه جنگ تسخیر می‌شد، طالبان مجبور بودند برای به‌دست‌آوردن بخش کوچک آن ماه‌ها بجنگند.
زمانی که طالبان در جنوب کشور به‌دلیل مماشات کرزی بازاحیا شد، شمال کشور حیثیت مخزن سرباز را داشت که برای دفاع و حمایت نظام از آن استفاده می‌شد. سربازان عمدتاً فارسی‌زبان و اوزبیک در زمین‌های جنوب مشغول نبرد با جنگ‌جویانی بودند که زیر پرچم طالبان برای گسترش قلمروشان مشتاقانه می‌جنگیدند.
هواپیمای حامل غنی و عبدالله در شرایطی به آمریکا رسید که برخلاف محاسبات دستگاه استخباراتی این کشور و سیاستگذاری که برای تأمین صلح انجام شده بود، چرخ بی‌ثابتی و فروپاشی شتاب پذیرفته است. پروژه‌یی که در زمان ترامپ برای استقرار صلح در افغانستان روی‌دست گرفته شد، مشروعیت و جایگاه دولت افغانستان را آسیب رساند و به طالبان فرصت داد تا وجاهت بین‌المللی و سیاسی کسب کنند.
سقوط متناوب ولسوالی‌ها و تسلیم‌شدن نیروهای امنیتی به گروه طالبان نشان می‌دهد که مهار جنگ تا حدودی از دست حکومت خارج شده و وضعیت در میدان‌های جنگ به نفع طالبان است. نسخۀ حلقۀ حاکم در قدرت برای بهبود شرایط، تعویض مهره‌های‌ست که تاکنون در رهبری نهادهای امنیتی به ویژه وزارت دفاع قرار داشتند.
با تسریع خروج نیروهای خارجی از افغانستان، طالبان بدون این‌که به شهرهای بزرگ معترض شوند، به راهبرد تصرف ولسوالی‌ها متوسل شده‌اند. در مدت کوتاه جنگجویان این گروه توانسته‌اند که حدود ۳۰ ولسوالی را در مناطق مختلف به ویژه شمال کشور تصرف کنند. پاسخ نیروهای امنیتی در برابر یورش طالبان به ولسوالی‌های زیر حاکمیت دولت تاکنون عقب‌نشینی و واگذری بوده که زیر عنوان عقب‌نشینی تکتیکی توجیه شده است.
اخیراً شماری از فعالان شبکه اجتماعی توییتر با راه‌اندازی هشتگ “StopHazaraGenocide”، در پی تعریف کشتار هزاره‌ها به عنوان نسل‌کشی (Genocide) اند. این گروه استدلال می‌کنند که کشتار سیستماتیک هزاره‌ها در افغانستان مصداق آشکار نسل‌کشی است و جامعه جهانی باید زیر عنوان نسل‌کشی، این کشتار را نکوهش کند.
حدود سه هفته پیش حمدالله محب در ننگرهار سخنرانیِ آتشینی ایراد کرد که در آن به تندی به پاکستان تاخت و تقصیر همۀ مشکلات کشور را به پاکستان نسبت داد. به عقیدۀ محب، پاکستان در تلاش گسترش مرزهای خود، تکرار تاریخ و ایجاد یک حکومت مطیع در افغانستان است.
چشم‌ها و قدرت مرموزی که قادر به هپنوتیسم است و با وجود عدم رعایت بهداشت فردی، میل شدیدی به زنان در رخت‌خواب دارد. شخصیت آشفته‌یی که در مورد اشتیاق پایدارش به زنان سخن می‌گفت و این که چه‌گونه این اشتیاق نکتۀ کلیدی برای رسیدن به رستگاری معنوی شده است.
