هم‌زمان با آغاز فصل سرما و گسترش روزافزون فقر و گرسنه‌گی در کشور به‌ویژه در بامیان، شماری از باشنده‌گان این ولایت از آن‌چه بی‌عدالتی و موجودیت فساد در روند توزیع کمک‌ها از سوی نهادهای امدادرسان عنوان می‌کنند، شاکی‌اند.
مسئولان اتاق‌های صنایع و تجارت ولایت پکتیا می‌گویند که به دلیل نبود مواد خام، حدود ۸۰ درصد کارخانه‌های این ولایت بسته شده و تقریباً دو هزار تن در این نتیجه بی‌کار شده‌اند.
دیبرا لاینز، نمایندۀ ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان از وقوع فاجعه انسانی زودهنگام و تلفات جانی وحشت‌ناک ناشی از آن در زمستان پیش‌رو برای افغانستان هشدار می‌دهد.
خانم لاینز که در مقر سازمان ملل با خبرنگاران حرف می‌زند، میگوید، باید هرچه زودتر راهی برای بیرون‌رفت از این وضعیت پیدا شود.
با سقوط دولت پیشین و روی‌کارآمدن امارت اسلامی، بسیاری از شهروندان کشور وظیفه‌های‌شان را از دست داده و بی‌کار شده‌اند و بیش‌تر این شهروندان در وضعیت ناگوار اقتصادی شب‌وروزشان را می‌گذرانند. تکدی‌گری با افزایش فقر و بی‌کاری، تنها راهی شده است که مردم امید برای زنده‌ماندن یا هم پیداکردن نان دارند. بلخ به‌عنوان ولایت درجه‌یک کشور، این روزها گواه افزایش شمار گدایان است.
خویشاوندان یک خانواده در شهر پلخمری، مرکز ولایت بغلان می‌گویند که یک خانواده به‌دلیل فقر سه کودک خود را فروخته است. اسدالله (نام مستعار)، یکی از بسته‌گان این خانواده به سلام‌وطندار میگوید که مرد خانواده دو همسر و هفت فرزند دارد. به گفتۀ اسدالله، این مرد پس از دریافت پول ناپدید شده است.
در ادامۀ حرکت‌های دادخواهانه و اعتراضی زنان در کابل و دیگر ولایت‌های کشور، شماری از زنان امروز در شهر بامیان در یک گردهمایی نسبت به انزوای زنان و گسترش فقر در کشور اعتراض کردند. زنان معترض بامیانی پلاکارت‌هایی با شعارهایی چون «دروازۀ دانشگاه را باز کنید»، «در دین اسلام حقوق زنان محفوظ است»، «جامعۀ جهانی مردم افغانستان را فراموش نکنید» و «قیمت مواد غذایی و سوخت را کاهش دهید» را سر می‌دادند.
یک منبع در غرب شهر کابل که نخواست هویتش فاش شود، به سلام‌وطندار میگوید که ۲۲ روز پیش در ساحۀ «شهرک اتفاق» واقع در غرب پایتخت، از مربوطات حوزۀ سیزدهم امنیتی شهر کابل هشت کودک یک خانواده در اثر گرسنه‌گی جان‌های‌شان را از دست داده‌اند. منبع می‌افزاید که پدر این کودکان چندی پیش به‌دلیل ابتلا به سرطان جانش را از دست داده بود.
عبدالغفور ۴۵ ساله، مردی‌ست که بیش از ۱۵ سال می‌شود شغل دام‌داری دارد. او میگوید که ام‌سال به‌دلیل خشک‌سالی و نبود علوفه مجبور شده است گوسفندانش را به بهای ارزانی به فروش برساند.
شماری از فعالان مدنی بامیان در یک نشست خبری از جامعۀ جهانی و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری خواهان کمک‌های فوری بشردوستانه برای باشنده‌گان مناطق مرکزی کشور شده‌اند. آنان در این نشست ابراز نگرانی کرده‌اند که اگر کمک‌های فوری بشردوستانه به مناطق مرکزی ارسال نشود، احتمال فاجعۀ بزرگ بشری به‌دلیل فقر و گرسنه‌گی وجود دارد.
رخشانۀ ۵۶ ساله، مادری که به‌دلیل فقر و گرسنه‌گی از ولسوالی تولک ولایت غور به شهر فیروزکوه، مرکز این ولایت آواره شده است و هم‌اکنون در یک اردوگاه/کمپ مهاجران زنده‌گی می‌کند، میگوید که فقر و تنگ‌دستی مجبورش کرده تا کودکان خُردسال پسرش را به فروش بگذارد، اما به گفتۀ او هنوز هیچ خریداری نداشته‌اند. او میگوید، بیش از چهار ماه می‌شود که بی‌جا شده و در این مدت فقط یک بار کمک دریافت کرده است.
مسئولان امارت اسلامی در شهر زرنج، مرکز ولایت نیمروز از آغاز کمک‌های بشردوستانۀ برنامۀ غذایی جهان (WFP) در این ولایت خبر می‌دهند. عبدالسلام هجرت، مسئول مؤسسات امارت اسلامی در نیمروز میگوید که آنان امروز به بیش از ۱۰۰۰ خانوادۀ نیازمند در همکاری با نهادهای این ولایت مواد خوراکی توزیع کرده‌اند.
بی‌بی صابره، کودک یک‌ساله که هنوز هم به شیر مادر نیاز داشت، بی‌خبر از این‌که او را فروخته‌اند تا زنده‌گی سُمیه، خواهر خُردترش را نجات دهند. بی‌بی صابره پنج خواهر قدونیم‌قد دیگر دارد. پدر بی‌بی صابره در صفوف نیروهای دولت پیشین بود و در خانۀ کوچکی در شهر پلخمری، مرکز بغلان زنده‌گی می‌کردند، اما پس از سقوط دولت پیشین، پدرش ناپدید شده و تاکنون از سرنوشت او خبری نیست.
نزدیک به دو ماه پیش -۲۴ اسد-، آخرین پایگاه جمهوری در کابل با فرار اشرف غنی به دست طالبان افتاد و خلای قدرتی که به دلیل فرار نابه‌هنگام غنی به وجود آمد، روند خدمت‌رسانی توسط نهادهای دولتی و خصوصی را مختل، بازارهای داخلی و خارجی را فلج و کمک‌رسانی توسط نهادهای بین‌المللی به افغانستان را قطع کرد. فرار غنی، نه تنها مردم که افراد نزدیک به وی در حکومت و طالبان را نیز غافل‌گیر کرد.
فقر، از جمله مشکلاتی‌ست که شهروندان کشور به‌ویژه باشنده‌گان کندز در این اواخر با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. شماری از آموزگاران در کندز می‌گویند که از دو ماه به این‌سو معاش دریافت نکرده و با عالمی از مشکلات زنده‌گی روبه‌رو اند. در این میان، داستان‌های غم‌انگیزی از این آموزگاران روایت می‌شود که بسیار اندوه‌گین‌‌کننده است.
برنامۀ توسعۀ سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که در صورت برطرف نشدن بحران جاری در افغانستان، احتمال دارد نزدیک به ۹۷ درصد جمعیت این کشور زیر خط فقر بروند. دبورا لاینز، فرستادۀ ویژۀ سازمان ملل متحد در امور افغانستان که روز گذشته در نشست شورای امنیت سازمان ملل شرکت کرده…
ردِ پای جنگ تا نزدیکی‌های شهر رسیده است و نیروهای دو جبهه گلوله‌های جنگ‌افزارهای سبک‌وسنگین را حوالۀ یک‌دیگر می‌کنند. شدت جنگ به اندازه‌یی نفس‌گیر است که حتی کودکان برای آرامش لحظه‌ها می‌تپند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
