به گفته‌ی این زنان، اعتیاد اعضای خانواده نه تنها زندگی شان را در فقر و تاریکی مطلق فرو برده؛ بل موجب اعتیاد دیگر اعضای خانواده نیز شده است. سلما، دختری ۲۱ساله، می‌گوید که اعتیاد پدرش به مواد مخدر (چرس)، او را مجبور کرده است سرپرستی چهار خواهر و برادر خردترش را برعهده بگیرد.
ملک، باشنده‌ی کابل، می‌گوید که به خاطر میزبانی از مهمانانش در روزهای عید قربان برای چیدن میوه‌های خشک و تازه و گونه‌های شیرینی بر سر سفره‌ی عیدی‌اش، برای خرید به شهر آمده است. شماری دیگر از پایتخت‌نشینان اما می‌گویند که تنگ‌دست هستند و برای این که پیش نزدیکان شان کم نیایند، ناچار اند اندکی میوه‌ی عید بخرند.
مسئولان برنامه‌ی توسعه‌ای سازمان ملل متحد در افغانستان، با پخش این گزارش می‌گویند که پس از به‌قدرت‌رسیدن امارت اسلامی در افغانستان، تا کنون این کشور گواه دست‌آوردهایی در بخش‌های اقتصاد کلان، تأمین امنیت و پیش‌گیری از تجارت قاچاقی بوده؛ اما وضعیت اقتصادی خانواده‌ها بهبود نیافته است و هم‌چنان در وضعیت نگران‌کننده‌ای قرار دارند.
مسئولان در برنامه‌ی جهانی غذا، با نگرانی از گسترش ناداری در افغانستان، می‌گویند که در زمستان امسال نزدیک به ۱۶ میلیون شهروند این کشور نمی‌دانند که وعده‌ی غذایی بعدی شان را از کجا پیدا کنند. آن‌ها، می‌افزایند که برنامه‌ی جهانی غذا، برای زمستان امسال کمک‌هایش را به هفت میلیون تن در سراسر افغانستان افزایش داده است.
دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، اعلام کرده که افغانستان هم‌چنان با میزان بلند گرسنگی و سوء‌تغذیه روبه‌رو است. این نهاد، امروز در حساب کاربری اکس خود نوشته که در سال روان میلادی حدود ۱۵.۸ میلیون شهروند افغانستان ناامنی شدید غذایی را تجربه خواهند کرد.
رنگ‌کردن کفش‌ها، دودکردن اسپند، دست‌فروشی و دیگر کارهای شاق، از جمله فعالیت‌هایی اند که کودکان در شهر غزنی انجام می‌دهند. زاهد ۱۱ساله، کودکی است که در منطقه‌ی «پلان سوم» شهر غزنی دکان به دکان و موتر به موتر می‌گردد و اسپند دود می‌کند. او به سلام‌وطندار می‌گوید که یگانه نان‌آور خانواده‌ی هشت‌نفره‌ی خود است.
وقتی نماز است، باید یک ملا هم باشد که نماز بدهد. یک مسئله‌ی شرعی هم پیش می‌آید، سفر است مسائل است که از این‌ها باید پرسان کنند و در کنار آن، گفتیم که انجنیران ما در کنار شأن اگر یک عالم باشد، خوب خواهد بود. به گفته‌ی مردم که بسیار تأکید دارند که اگر تنها کار را به انجنیران بسپاریم، علما کنار گذاشته می‌شوند و اگر کار را تنها به علما بسپاریم، انجنیران.
شماری از خانواده‌های نیازمند و کم‌درآمد در غور، با ابراز نگرانی از سرمای زودرس در این ولایت، به سلام‌وطندار می‌گویند که اگر پیش از شدت‌گرفتن سرمای زمستان به آنان کمک‌رسانی نشود، در وضعیت بدی قرار خواهند گرفت.
منصور ۱۴ساله، باشنده‌ی منطقه‌ی «چهارقلعه‌ی وزیرآباد» شهر کابل که در نزدیکی پارک شهرنو، برچسب‌های تزیینی موتر را می‌فروشد، می‌گوید که ناداری او را ناچار کرده است از دو سال به این سو آموزش را کنار بگذارد.
یافته‌های سلام‌وطندار از گفت‌وگو با ۲۱ زن دست‌فروش، نشان می‌دهد که در دو سال گذشته، حضور زنان دست‌فروش در جاده‌های کابل، به دلیل افزایش فقر بیش‌تر شده است.
هم‌زمان با نگرانی سازمان بین‌المللی مهاجرت از افزایش فقر و بی‌کاری در افغانستان، شماری از شهروندان که در دو سال پسین کارهای شان را از دست داده اند، از وضعیت بد زندگی شان شکایت دارند.
با طلوع آفتاب، شماری از کودکان در سرپل به جای مکتب‌‌رفتن، به سوی داش‌های خشت‌پزی می‌روند و برای تأمین نیازهای خانواده‌های خود از صبح تا شام خشت می‌ریزند. این کودکان که از نعمت آموزش محروم اند، بازی‌های کودکانه را با کارهای شاق عوض کرده اند.
در گزارش تازه‌ی سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد زیر نام «گزارش جهانی در باره‌ی بحران‌های غذایی» که به تازگی پخش شده، آمده است که شهروندان هفت کشور در دوره‌ی زمانی از سال ۲۰۲۲، با فقر، ناداری و گرسنگی شدید روبه‌رو شده اند. بر اساس این گزارش، ۵۷ درصد از گرسنگان در سومالیا بوده اند.
در همین حال، بهمن یوسفی، استاد دانش‌گاه و پژوهش‌گر مسائل اقتصادی، می‌گوید که به دلیل رعایت‌نشدن حقوق زنان در افغانستان، جامعه‌ی جهانی از پرداختن به این کشور دل‌سرد شده است؛ چیزی که سبب شده کمک‌های مورد نیاز افغانستان، از سوی جهان تأمین نشود.
بخش افغانستان دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه سازمان ملل متحد (اوچا)، گفته که کم‌تر از پنج درصد درخواست مالی این نهاد برای کمک‌رسانی در ۲۰۲۳ در افغانستان، تأمین شده است. اوچا نوشته است، در حالی که بحران افغانستان بزرگ‌ترین و جدی‌ترین بحران انسانی در جهان است، عملیات انسان‌دوستانه در این کشور کم‌ترین کمک مالی را دارد.
برنامه‌ی جهانی غذا، روز گذشته با پخش بیانیه‌ای در تویترش گفته است که اگر کمک مورد نیاز شهروندان افغانستان را دریافت نکند، در روزهای پیش رو، نه میلیون تن در این کشور با خطر گرسنگی روبه‌رو خواهند شد. دیوید بسلی، رییس برنامه‌ی جهانی غذا، گفته است که جهان نمی‌تواند در این لحظه از بحران بی‌پیشینه، به مردم افغانستان پشت کند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
