هم‌زمان با نگرانی سازمان بین‌المللی مهاجرت از افزایش فقر و بی‌کاری در افغانستان، شماری از شهروندان که در دو سال پسین کارهای شان را از دست داده اند، از وضعیت بد زندگی شان شکایت دارند.
شفیق ۳۲ساله، باشنده‌ی چهارراه شهید شهر کابل که در دوره‌ی جمهوری نگه‌بان یکی از مکتب‌های خصوصی در این شهر بوده و اکنون بی‌کار است، می‌گوید که همه روزه از صبح تا شام برای پیداکردن کار از خانه بیرون می‌زند؛ اما کاری یافت نمی‌شود.
او می‌گوید: «وقتی مکتب به دلیل کم‌بود شاگرد بسته شد، من بی‌کار شدم. بسیار با مشکل روبه‌رو هستم. خانواده را حمایت کرده نمی‌توانم. یک نفر نان‌آور خانواده هستم. روزگار بسیار به سختی می‌گذرد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
مروه، دیگر باشنده‌ی کابل که دو سال پیش در یکی از مکتب‌های دولتی آموزگار بوده، می‌گوید که به دلیل بی‌کاری و وضعیت بد اقتصادی، به بیماری روانی مبتلا شده است.
او می‌افزاید: «چند ماه پس از بی‌کارشدن من، شوهرم هم شغل خود را از دست داد. من بسیار تلاش کردم که در جایی دیگر وظیفه پیدا کنم؛ اما نتوانستم. حالا شوهرم کراچی‌رانی می‌کند؛ ولی هیچ کارش نمی‌شود. نان شب‌وروز خود را به سختی می‌گذرانیم. خانه کرایی است و زندگی بسیار سخت شده است.»
این در حالی است که سازمان بین‌المللی مهاجرت، به تازگی اقتصاد افغانستان را شکننده خوانده و گفته است که دست‌کم ۷۰ درصد شهروندان این کشور بی‌کار و زیر خط فقر زندگی می‌کنند. این سازمان هم‌چنان گفته که در سال روان، برای کمک به ۶۰ هزار خانواده در افغانستان، به ۴۱ میلیون دالر نیاز است.
با این حال، مسئولان در وزارت اقتصاد، می‌گویند که فقر در افغانستان پیشینه‌ی طولانی دارد و عامل‌هایی مانند نبود زیربناهای اقتصادی، اشتغال دایمی، وضع تحریم‌های اقتصادی و توقف شمار زیادی از پروژه‌های توسعه‌ای، سبب افزایش فقر در کشور شده است.
عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی وزارت اقتصاد، به سلام‌وطندار می‌گوید: «کاهش فقر در اولویت کاری ما قرار دارد. در دو سال گذشته، تمرکز روی پروژه‌های زیربنایی صورت گرفته که زمینه‌ی کار را برای یک تعداد شهروندان ایجاد کرده است؛ ولی کافی نیست. نیاز است تا تمام اداره‌ها و وزارت‌ها برای ایجاد زمینه‌های کاری در استقامت‌های کاری شان تلاش کنند.»
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
از سویی هم، مسئولان در وزارت کار و امور اجتماعی، می‌گویند که میزان فقر و بی‌کاری در افغانستان در دو سال پسین کاهش یافته است.
سمیع‌الله ابراهیمی، سخن‌گوی وزارت کار و امور اجتماعی، می‌گوید: «در دو سال گذشته با آمدن امارت اسلامی، تلاش شده که میزان بی‌کاری کاهش یابد و گام‌های جدی در این راه برداشته شده است. در دو سال گذشته به ۵۳ هزار فرد داخلی و خارجی جواز کار توزیع شده است.»
گفتنی است که از دو سال به این سو، هیچ سروی در باره‌ی میزان فقر و بی‌کاری در افغانستان، انجام نشده است. آخرین آماری که اداره‌ی ملی احصائیه و معلومات در سال ۲۰۲۰ پخش کرده، نشان می‌دهد که در این سال، میزان فقردر افغانستان ۴۷.۱ درصد و میزان بی‌کاری ۱۸.۶ درصد بوده است. براساس آمار این اداره، میزان فقر شهری در همین سال ۴۵.۵ درصد، میزان فقر محلی ۴۷.۶ درصد، میزان بی‌کاری شهری ۲۱ درصد و میزان بی‌کاری محلی ۱۸.۳ درصد بوده است.
