Tag: فقر

شماری از کودکانی که در ولایت‌های غربی کشور به‌دلیل فقر ناگزیر به ترک آموزش شده و به کارگری روآورده‌اند، می‌گویند که برای تٲمین نفقۀ خانواده‌های‌شان کارهای شاقه و طاقت‌فرسا را متحمل می‌شوند.

چادرهای رنگارنگی که با تار و سوزن به‌هم پیوند خورده‌اند، روایت از خانواده‌های آواره از جنگ در جوزجان دارد که زیر این چادرها تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد را سپری می‌کنند. در کنار زخم‌های جنگ، زخم‌های ناامیدی و ناچاری‌های روزگار را هم تحمل کرده‌اند که دل هر رهگذری را به غم‌ و ماتم می‌نشاند. کودکان قدونیم‌قد با لباس‌ها و پاپوش‌های بهاری به دل زمستان نشسته‌اند و با چشمان پریشان به‌دست هر رهگذری می‌بینند تا با یک وعده غذا از دوردست‌ها برسد.

سلیمان، یک تن از دست‌فروشان پایتخت که از بام تا شام برای یافتن لقمه‌نانی در جاده‌های پایتخت کاغذفروشی می‌کند، می‌گوید که به‌خاطر یافتن لقمه‌نانی به کابل آمده است و روزانه بیش‌تر از ۲۰۰ افغانی درآمد ندارد. او می‌افزاید که درآمدش برایش بسنده نیست.

شماری از خانواده‌های آواره از جنگ ولایت‌های شمالی (سرپل، فاریاب، جوزجان و بلخ) که در اردوگاه/کمپ «یونِت» شهر مزارشریف به‌سر می‌برند، به سلام‌وطندار می‌گویند که به‌دلیل نبود مواد غذایی، فقر اقتصادی و گسترش بیماری‌های گونه‌گون مجبور شدند کودکان و کلیه‌های‌شان را به فروش بگذارند که با میانجی‌گری عالمان دین و یک نهاد خیریه از آن جلوگیری شد.