شماری از آگاهان اقتصادی اما میگویند که تزریق این مقدار پول نمیتواند برای ایجاد ثبات و افزایش دوبارۀ پول افغانی تأثیرگذار باشد. آنان میافزایند که هماکنون ذخایر اصلی پولی در دسترس امارت اسلامی نیست و اسعار خارجی کافی هم برای ادامۀ این روند وجود ندارد.
شماری از باشندهگان شهر کابل با نگرانی از افزایش روزافزون بهای دالر در برابر افغانی میگویند که افزایش بهای دالر فعالیتهای اقتصادی را با رکود روبهرو کرده است. به گفتۀ باشندهگان شهر کابل، همزمان با افزایش بهای دالر در کشور، بهای مواد اولیه نیز افزایش یافته است. آنان تأکید میکنند که بهای دالر در حالی تا ۹۵ افغانی رسیده است که مردم هیچ منبع درآمد ندارند و افزایش بهای دالر و مواد اولیه، فقر را نیز افزایش میدهد.
شماری از کارگران یک معدن زغال سنگ در ولسوالی تالهوبرفک بغلان میگویند، دو روز پیش تفنگداران ناشناس دو همکارشان را تیرباران کرده که در نتیجه یکی از کارگران کشته و دیگری از ناحیۀ سر شدید زخمی شده است. به گفتۀ آنان، دو کارگر که از سوی تفنگداران ناشناس کشته و زخمی شده، از مردمان هزاره بودهاند.
برای فراهمسازی سهولتهای بازرگانی، ترانزیتی و گمرکی میان افغانستان و پاکستان، کمیسیونی به سطح بلند ایجاد شده است. هیأتی از امارت اسلامی که به پاکستان رفته بود، با بازگشت دوباره به کشور از ایجاد این کمیسیون خبر میدهد.
مالکان برخی از کارخانههای تولیدی در نیمروز دلیل توقف فعالیت کارخانههایشان را سرنوشت ناروشن کشور، نبود مواد خام و نظام بانکداری در این ولایت عنوان میکنند و میگویند که در گذشته فعالیتهای چشمگیری داشتند، اما در چند ماه پسین از فعالیت بازمانده و با رکود اقتصادی روبهرو شدهاند.
امارت اسلامی برای جلوگیری از افزایش بیشتر فقر و بیکاری، روند توزیع گندم در برابر کار را رویدست گرفته است. برنامۀ «کار در برابر گندم» امروز از سوی مسئولان شهرداری کابل گشایش یافت. مسئولان شهرداری کابل میگویند که این برنامه شامل دو پروژه میشود؛ پروژۀ پاککاری جویچهها و کانالها توسط مردان و پروژۀ آگاهیدهی در مورد تفکیک زباله توسط زنان.
شماری از فعالان مدنی، سینماگران و فرهنگیان جوزجان امروز در یک نشست در این ولایت، خواهان آزادسازی پولهای منجمدشدۀ افغانستان شدند. به گفتۀ آنان، هماکنون بیش از ۹.۴ میلیارد دالر پول افغانستان در بانکهای آمریکا بسته است که باید بدون قیدوشرط آزاد شود.
برنامۀ جهانی غذای سازمان ملل متحد اعلام کرده که تنها در سال جاری میلادی برای ۱۱.۸ میلیون تن در افغانستان کمک غذایی کرده است. نمایندهگی این سازمان در آسیا امروز در توییترش نوشته است که ۵.۱ میلیون تن را در ماه اکتبر، چهار میلیون تن دیگر را در ماه سپتامبر و ۱.۳ میلیون تن را در ماه آگست امسال کمک کردهاند.
مسئولان شرکت برقرسانی افغانستان یا برشنا از آغاز روند قطع لین برق شرکتهای صنعتی و تجارتی و شهرکهای رهایشی که از این شرکت بدهکار اند، خبر میدهند. حکمتالله میوندی، سخنگوی شرکت برشنا میگوید که شرکتهای صنعتی و تجارتی، شهرکهای رهایشی، پارکهای صنعتی، مکانهای مقدس و مذهبی و نهادهای دولتی و خصوصی، ۲۳ میلیارد افغانی از شرکت برشنا بدهکار اند.
فقر و بیکاری در شهر گردیز، مرکز ولایت پکتیا رو به افزایش است و نشانههایی از آن در گوشهگوشهیی این ولایت دیده میشود. بسیاری از خیابانهای شهر گردیز با گاریهای دستی برای کودکان پوشانده شدهاند تا یک وعده غذا برای خانوادههایشان فراهم کنند. باشندهگان پکتیا میگویند که با مشکلات اقتصادی بسیاری روبهرو و از آن نگراناند.
دکانداران و صاحبان مغازهها در شهر گردیز، مرکز ولایت پکتیا میگویند که مسئولان شهرداری گردیز به آنان سه ماه فرصت دادهاند تا تمام دکانها و غرفههایشان را که در مکانهای عمومی، کنار خانهها و کنار جادهها قرار دارند، ببندند.
با سقوط دولت پیشین و رویکارآمدن امارت اسلامی، بسیاری از شهروندان کشور وظیفههایشان را از دست داده و بیکار شدهاند و بیشتر این شهروندان در وضعیت ناگوار اقتصادی شبوروزشان را میگذرانند. تکدیگری با افزایش فقر و بیکاری، تنها راهی شده است که مردم امید برای زندهماندن یا هم پیداکردن نان دارند. بلخ بهعنوان ولایت درجهیک کشور، این روزها گواه افزایش شمار گدایان است.
شماری از شهروندان کشور میگویند که پس از تسلط امارت اسلامی و افزایش بهای مواد غذایی و سوخت، اکنون در وزن و بهای یک قرص نان هم در مقایسه با گذشته تغییراتی بهمیان آمده است. آنان تأکید میکنند که در هفتههای پسین وزن نان کاهش یافته است.
کارمندان ریاست برشنای ولایت سمنگان بهخاطر پرداختنشدن معاششان، پیش از چاشت امروز در برابر دروازۀ این ریاست دست به گردهمایی اعتراضی زدند. این کارمندان که شمارشان به بیش از بیست تن میرسید، شعار «معاش کارمندان برشنا پرداخته شود» سر میدادند. آنان میگویند که از سه ماه به اینسو معاش دریافت نکردهاند.
شماری از پایتختنشینان از بهای روزافزون مواد غذایی شکایت میکنند و میگویند که حکومت امارت اسلامی باید در این زمینه توجه جدی کند تا بهای مواد غذایی کاهش یابد، در غیر آن مردم از گرسنهگی تلف خواهند شد. امانالله، باشندۀ شهر کابل و یک تن از میوهفروشان در پایتخت است. او از نبود کار و بهای بلند مواد غذایی شکایت میکند و میگوید که از سه ماه به اینسو نتوانسته است بهطور درست به خانهاش مواد غذایی ببرد.
شماری از زندانیان و خانوادههای آنان در بادغیس به سلاموطندار میگویند که بهدلیل نبود مواد خوراکی در زندان مرکزی این ولایت، هر زندانی مجبور است در جریان یک شبانهروز از ۱۲۰ تا ۱۵۰ افغانی را خرج کند. آنان از مسئولان امارت اسلامی میخواهند که در این بخش توجه کنند؛ زیرا خانوادههایی هم وجود دارند که بهدلیل فقر و گرسنهگی توان پرداخت چنین مصارف را ندارند.
