هم‌زمان با ۲۸ سپتمبر، روز جهانی دست‌رسی به اطلاعات، شماری از خبرنگاران و مسئولان رسانه‌ها، با شکایت از محدودیت دست‌رسی به اطلاعات در اداره‌های دولتی، می‌گویند که مسئولان برخی از نهادهای دولتی اطلاعات را به موقع با آنان شریک نمی‌کنند و برخی از نهادها نیز از دادن اطلاعات خودداری می‌کنند.

سیدبلال صیاد، خبرنگار تلویزیون خصوصی «نور» در کابل، می‌گوید که دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات به موقع از سوی نهادهای دولتی، کار خبرنگاری را به او دشوار کرده است.

او می‌افزاید: «به من که یک گزارش‌گر هستم، خیلی سخت است؛ چندین نهاد به موقع اطلاعات را شریک نمی‌کنند؛ فقط موردهای به خصوص است که در واتسپ‌گروپ شریک می‌کنند. من بارها گزارش‌ را نتوانسته‎ام نشر کنم و چندین بار گزارش را بدون اصل توازن نشر کرده‌ایم.»

سلام‌وطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید

اسلام‌الدین بهنوش، خبرنگار تلویزیون خصوصی «تمدن» در کابل، نیز می‌گوید: «یکی از مشکلات سد راه خبرنگاران در شرایط کنونی، عدم دست‌رسی به اطلاعات به ویژه دست‌رسی به اطلاعات به موقع است. برخی از نهادهای حکومتی کم‌تر با رسانه‌ها و خبرنگاران هم‌کاری دارند.»

شکیبا (نام مستعار)، خبرنگار در یکی از رسانه‌های شنیداری، می‌گوید که ارائه‌‌نشدن اطلاعات از سوی برخی از نهادهای دولتی، به چالش جدی در برابر کارش بدل شده است.

این خبرنگار، تصریح می‌کند: «ما واقعاً در به‌دست‌آوردن اطلاعات مشکل داریم. برخی از دوایر دولتی که نظر شان را نیاز داریم، آن‌ها حاضر به گپ‌زدن نمی‌شوند. با وجودی که بارها از طریق تماس یا پیام، به تماس می‌شویم؛ ولی باز هم نظر شان را شریک نمی‌کنند؛ مثل وزارت‌های دفاع، داخله و صحت عامه. این، کار روزمره را به ما سخت می‌کند.»

در سوی دیگر، مسئولان برخی از رسانه‌ها، نیز می‌گویند که دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات و شریک‌نشدن اطلاعات به موقع از سوی برخی از نهادهای دولتی، تأثیر منفی بر محتوای تولیدشده و کار رسانه‌ها گذاشته است.

قسیم عزیزی، مدیر بخش خبر تلویزیون «یک»، می‌گوید: «در این شک وجود ندارد وقتی که منبع نباشد، اطلاعات به موقع نباشد، کار خبرنگاری سخت می‌شود. ما شاهد این هستیم که دست‌رسی به اطلاعات هم‌زمان به ما دشوار بوده و در برخی مواقع اصلاً اطلاعاتی به دست‌رس خبرنگاران از سوی مقام‌های حکومتی قرار نمی‌گیرد.»

در همین حال، مسئولان نهاد پشتیبان رسانه‌های آزاد افغانستان (نی)، می‌گویند که لغو قانون دست‌رسی به اطلاعات و کمیسیون نظارت از دست‌رسی به اطلاعات، سبب محدود‌شدن دست‌رسی به اطلاعات شده است.

ظریف کریمی، مسئول نی، به سلام‌وطندار می‌گوید: «در دو سال گذشته ما شاهد وضع محدودیت‌ها بر دست‌رسی به اطلاعات در افغانستان هستیم. این وضعیت سبب شده که رسانه‌ها و مردم در خلای اطلاعاتی قرار بگیرند؛ خلای اطلاعاتی سبب می‌شود که شفافیت و پاسخ‌گویی تأمین نشود و هر نوع چالشی که در کار اطلاع‌رسانی است، می‌تواند از وضعیت محدود‌شدن دست‌رسی به اطلاعات نشئت بگیرد.»

سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید

با این همه، عبدالواحد ریان، رییس نشرات وزارت اطلاعات‌وفرهنگ، می‌گوید که نهادهای حکومتی در چهارچوب کاری شان مکلف به دادن اطلاعات به موقع، به رسانه‌ها اند و خبرنگاران نیز می‌توانند شکایت شان از این بابت را با این وزارت شریک کنند.

او می‌افزاید: «ما هم برخی از شکایات را شنیده‌ایم که برخی از وزارت‌ها هم‌کاری نمی‌کنند. کمیسیون دست‌رسی به اطلاعات حالا یک ریاست شده، رییس آن تازه مقرر شده، روز یک‌شنبه کارش را شروع می‌کند، خبرنگاران می‌توانند مشکلات شان را با این ریاست شریک کنند.»

خبرنگاران و مسئولان رسانه‌ها در حالی از محدودیت دست‌رسی به اطلاعات شکایت دارند که در دو سال گذشته وزارت‌های تحصیلات عالی، معارف، مالیه، دفاع ملی و امور خارجه، با رسانه‌ها هم‌کاری ندارند و وزارت‌های صحت عامه، امور مهاجرین و عودت‌کنندگان، زراعت و معادن و پترولیم، به گونه‌ی محدود با رسانه‌ها هم‌کاری می‌کنند.

مرتبط با این خبر:

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: