قلندر عباد، سرپرست وزارت صحت عامه، از سازمان جهانی بهداشت و یونیسف خواسته است که برای بلندبردن ظرفیت کارمندان صحی، رساندن خدمات درمانی به باشندگان بخش‌های دوردست و محو کامل بیماری فلج کودکان (پولیو) با سکتور صحت در افغانستان همکاری کنند.
وزارت صحت عامه، در خبرنامه‌ای در حساب کاربری اکس خود نوشته که عباد این موضوع را در دیدار با حنان‌حسن بلخی، رییس منطقه‌ای مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت برای افغانستان و تاج‌الدین آویلا، رییس یونیسف برای افغانستان، مطرح کرده و خواستار همکاری دوام‌دار این نهادها، با سکتور صحت در افغانستان شده است.
این وزارت، افزوده است که نمایندگان سازمان جهانی بهداشت و یونیسف از همکاری دوام‌دار شان به افغانستان اطمینان داده اند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در سوی دیگر، باشندگان بخش‌های دوردست در شماری از ولایت‌ها، می‌گویند که نبود مرکزها و خدمات درمانی در محل زندگی شان، آنان را با مشکل روبه‌رو کرده است.
شاه‌محمود، باشنده‌ی ولسوالی چهارسده‌ی غور، می‌گوید که در محل زندگی‌اش تنها یک مرکز درمانی وجود دارد که آن هم با کم‌بود دارو و پزشک روبه‌رو است.
او می‌افزاید: «مشکلات بسیار زیاد و یک کلینیک داریم؛ از همه‌ی قریه‌ها به این کلینیک بیمار شان را می‌آروند؛ بسیاری وقت‌ها که بیماردارا بیمار شان را می‌آروند، دارو نیست و پزشک هم کم است.»
محمد‌عارف، باشنده‌ی ولسوالی خواجه‌عمری غزنی نیز، می‌گوید: «این جا چند کلینیک است؛ اما داکتر و دارو ندارند؛ ما بسیار به مشکل روبه‌رو استیم. از دولت می‌خواهیم که به این کلینیک‌ها داکتر، دارو و دیگر امکانات درمانی را فراهم کند.»
در همین حال، شماری از کارشناسان صحی، می‌گویند که برای حل کم‌بودی‌ها در بخش صحت در افغانستان، افزون بر ارائه‌ی کمک‌های جهانی به عملی‌شدن برنامه‌های درازمدت نیاز است.
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
فدامحمد پیکان، معین پیشین وزارت صحت عامه، می‌گوید که نیازسنجی و برنامه‌ریزی دقیق محیطی و جغرافیایی بر اساس پراکندگی نفوس افغانستان، از راه‌کارهای مؤثر برای دست‌رسی‌داشتن مردم به خدمات درمانی است.
او می‌افزاید: «کوهستانی‌بودن جغرافیای افغانستان و پراکندگی نفوس چالشی بزرگ در برابر ارائه‌ی خدمات درمانی اند. این کمک‌های جهانی تنها در کوتاه‌مدت درد مردم را مداوا می‌کند. باید برنامه‌ریزی شود که چه‌گونه در مناطق مختلف مرکزهای صحی ساخته و چه‌گونه اکمال شود؛ زیرا پراکندگی نفوس در افغانستان وجود دارد و این پلان‌ها زمانی اثرگذار خواهد بود که ما از داخل خودکفا باشیم.»
سکتور بهداشت افغانستان، از سکتورهای همگانی است که بیشتر به کمک‌های جهانی وابسته است. در بیشتر از دو سال گذشته وزارت صحت عامه بارهای از کشورهای و نهادهای جهانی خواسته است که با سکتور صحت در افغانستان همکاری کنند.
