شمار مبتلایان بیماری سرخکان در بادغیس افزایش یافته است

گسترش بیماری سرخکان در ولایت بادغیس سبب شده است که شمار بسیاری از خانواده‌ها برای درمان کودکان‌شان به شفاخانۀ ولایتی این ولایت مراجعه‌ کنند. برخی از این خانواده‌ها که حدود یک هفته می‌شود انتظار درمان کودکان‌شان را می‌کشند، می‌گویند که به‌دلیل تطبیق‌نشدن واکسن سرخکان، کودکان‌شان به این بیماری مبتلا شده‌اند.

درختان پسته در بادغیس از ۹۰ هزار به ۳۰ هزار درخت کاهش یافته است

شماری از باشنده‌گان و آگاهان امور کشاورزی در بادغیس از قطع بی‌رویۀ درختان پسته در این ولایت ابراز نگرانی می‌کنند و می‌گویند که‌ از چند سال به این‌سو شماری از مردم درختان پسته را به‌طور غیرقانونی قطع می‌کنند و به‌عنوان مواد سوخت از آن کار می‌گیرند. آنان از مسئولان امارت اسلامی در بادغیس می‌خواهند که جلو قطع جنگلات پسته در این ولایت را بگیرند.

زندانیان در بادغیس مصارف‌ را خودشان پرداخت می‌کنند

شماری از زندانیان و خانواده‌های آنان در بادغیس به سلام‌وطندار می‌گویند که به‌دلیل نبود مواد خوراکی در زندان مرکزی این ولایت، هر زندانی مجبور است در جریان یک شبانه‌روز از ۱۲۰ تا ۱۵۰ افغانی را خرج کند. آنان از مسئولان امارت اسلامی می‌خواهند که در این بخش توجه کنند؛ زیرا خانواده‌هایی هم وجود دارند که به‌دلیل فقر و گرسنه‌گی توان پرداخت چنین مصارف را ندارند.

حضور کم‌رنگ دانش‌آموزان پسر در مکتب‌های بادغیس

شماری از دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان در بادغیس به سلام‌وطندار می‌گویند که از زمان آغاز دوبارۀ مکتب‌ها به‌روی پسران در سراسر کشور، تاکنون حضور دانش‌آموزان پسر در مکتب‌های این ولایت کم‌رنگ است. آنان دلیل حضور کم‌رنگ‌ دانش‌آموزان پسر در مکتب‌های این ولایت را حضورنداشتن بیش‌تر آموزگاران در صنف‌های درسی، فرار بیش‌تر دانش‌آموزان به بیرون از کشور و نیز دل‌سردی خانواده‌ها از آموزش و پرورش کودکان‌شان می‌دانند.

برنامۀ توسعۀ سازمان ملل متحد فعالیت‌هایش را زیر نام «کار در برابر غذا» از سر گرفت

عبدالمجید ۳۲ ساله از صبح تا شام بیل می‌زند تا زباله‌ها و کانال سطح شهر هرات را پاک‌کاری کند. او پیش از این در یکی از اداره‌های دولتی در هرات کار می‌کرد، اما در پی تحولات پسین شغلش را از دست داد و اکنون در برنامۀ آبادی که از سوی سازمان ملل متحد در هرات راه‌اندازی شده است، کار می‌کند.

هزاران کودک در بادغیس با سوءتغذیۀ شدید روبه‌‎رو اند

عبدالرووف صابری، مسئول سوءتغذیه در شفاخانۀ ولایتی بادغیس به سلام‌وطندار می‌گوید، آمارهای ثبت‌شده در این شفاخانه نشان می‌دهد که از آغاز ام‌سال تاکنون بیش از ۱۴ هزار کودک که تنها ۵ هزار آن در سه ماه گذشته ثبت شده، با سوءتغذیۀ شدید روبه‌رو اند. به گفتۀ او، از این میان ۵ کودک مبتلا به سوءتغذیه نیز جان داده‌اند.

دو برابرشدن بهای مواد اولیه در بادغیس؛ مردم نگران‌اند

شاه‌ولی، از کارمندان دولت پیشین در بادغیس است که از افزایش بهای مواد اولیه شاکی‌ست. او که نان‌آور ۲۰ عضو خانواده‌اش است، می‌گوید که به‌دلیل افزایش بهای مواد اولیه، بی‌کاری و نگرفتن معاش ماهانه‌اش هیچ موادی برای خوردن و گرم‌کردن خانه‌اش به زمستان پیش‌رو ندارد.

آبده‌های باستانی بادغیس رو به نابودی‌ست

«قلعۀ نریمان»، یکی از ده‌ها آبدۀ باستانی‌ست که در ولسوالی آب‌کمری و در فاصلۀ ۳۰ کیلومتری غرب شهر قلعۀنو، مرکز بادغیس در یک تپۀ بلند موقعیت دارد. شماری از فرهنگیان بادغیس می‌گویند که بخش‌های بسیاری از این قلعه پس از گذشت هزاران سال، تخریب و از بین برده شده است. مسعود، از فرهنگیان بادغیس می‌گوید، نه‌تنها قلعۀ نریمان؛ بل مکان‌های باستانی بسیاری‌ در این ولایت‌اند که رو به نابودی کامل قرار دارد.

خانواده‌های قربانیان جنگ در بادغیس در وضعیت بدی اقتصادی به‌سر می‌برند

وارد خانه‌یی شدم که در آن پیرمرد ۷۶ ساله با همسرش زنده‌گی می‌کند. نامش «جمعه‌نیاز» است و به سختی گپ می‌زند. او می‌گوید، یک پسر داشت که تنها نان‌آور خانوادۀ سه نفری‌شان بود و سه سال پیش در جنگ میان نیروهای امنیتی دولت پیشین و طالبان کشته شد.

فرآورده‌های پسته در بادغیس ۳۰ درصد کاهش یافته است

غلام‌سخی، یکی از مالکان باغ‌های پسته در ولایت باغیس است. او می‌گوید که در ده سال گذشته باغ‌های زیادی را در این ولایت ساخته است، اما به گفتۀ او، ام‌سال به‌دلیل خشک‌سالی و بی‌توجهی مسئولان دولت پیشین نتوانسته است از باغ‌هایش حاصل خوبی بگیرد.

فرآورده‌های کشاورزی در بادغیس ۹۵ درصد کاهش یافته است

عبدالغنی، یکی از کشاورزان در بادغیس است. او می‌گوید که ام‌سال ده‌ها جریب زمین کشاورزی‌اش را گندم، جو، پالیز و کُنجد کاشته بود؛ اما به‌دلیل خشک‌سالی هیچ حاصلی نگرفته است. عبدالغنی می‌افزاید که بیش از ۳۰ سال است در مربوطات شهر قلعۀنو، مرکز بادغیس سرگرم کشاورزی‌ست و هیچ‌گاهی با چنین وضعیت ناامیدکننده روبه‌رو نشده و زنده‌گی دشواری نداشته است.

وضعیت بی‌جاشده‌گان در بادغیس نگران‌کننده است

علی‌احمد، یکی از صدها بی‌جاشدۀ داخلی در بادغیس است. او که در کمپ/اردوگاه مهاجران این ولایت زنده‌گی می‌کند، می‌گوید که روزانه انتظار لقمه‌نانی را می‌کشد تا شکم فرزندانش را سیر کند. علی‌احمد پنج فرزند خُرد و بزرگ دارد. او می‌گوید که جنگ‌های گذشته، خشک‌سالی و تحولات پسین در کشور، تمام داروندارش را از او گرفته است و هم‌اکنون در وضعیت بدی اقتصادی زنده‌گی می‌کند.

طالبان از روز گذشته به این‌سو مرکزهای پنج ولایت را تصرف کرده‌اند

منابع تأیید می‌کنند که طالبان از روز گذشته به این‌سو شهرهای هرات، قلعۀنو و فیروزکوه در حوزۀ غرب، لشکرگاه در جنوب‌غرب و شهر کندهار در حوزۀ جنوب کشور را تصرف کرده‌اند. مقام‌های دولتی هنوز دربارۀ تصرف این شهرها چیزی نگفته‌اند. به گفتۀ منابع، بیش‌تر این شهرها بدون درگیری به تصرف طالبان درآمده یا هم واگذار شده است.

در درگیری‌های هفتۀ پسین در قلعۀنو ۳ غیرنظامی کشته، ۷۳ تن زخمی و ۲۰ هزار خانواده آواره شده‌اند

عبداللطیف روستایی، رئیس صحت بادغیس به سلام‌وطندار می‌گوید که این شمار غیرنظامیان در پی درگیری‌های یک هفتۀ پسین میان طالبان و نیروهای امنیتی در شهر قلعۀنو، مرکز این ولایت کشته و زخمی شده‌اند. به گفتۀ او، کشته‌شده‌گان همه مردان هستند که در اثر اصابت گلوله کشته شده‌اند. او می‌افزاید که زخمیان شامل ۹ زن، ۷ کودک و باقی‌مانده مردان میان‌سال و جوانان‌اند.

طالبان و ادارۀ محلی بادغیس آتش‌بس نامحدود اعلام کردند

حسام‌الدین شمس، والی بادغیس به سلام‌وطندار می‌گوید که این آتش‌بس، با پادرمیانی بزرگان و متنفذان قومی انجام شده است. والی بادغیس می‌گوید که ۱۰ تن از بزرگان و متنفذان قومی میانجی‌گری این آتش‌بس را برعهده گرفته‌اند. والی بادغیس از تعهدی که به بزرگان قومی مبنی بر رعایت آتش‌بس داده است، اطمینان می‌دهد.