به‌دنبال تحولات پسین در افغانستان و بی‌کارشدن شماری از کارکنان اداره‌های دولتی، خانواده‌های آن‌ها با فقر و تنگ‌دستی روبه‌رو شده‌اند. شماری از دانش‌آموزان در بدخشان که دو سال پیش سرگرم آموزش‌وپرورش بودند، اکنون در معدن‌های استخراج طلا در این ولایت مشغول نان‌درآوردن هستند.
عبدالباری، یکی از باشندهگان بدخشان که سال گذشته در صنف دهم مکتب سرگرم آموزش بود، به‌دلیل مشکلات اقتصادی مکتب را برای همیشه ترک کرده و به کار در معدن استخراج طلا مشغول شده است. او می‌گوید که از بام تا شام در این معدن کار می‌کند تا مخارج خانواده‌اش را تأمین کند.
عبدالباری می‌افزاید: «صنف ۱۰ مکتب بودم، مکتب را ترک کردم و آمدم کار کنم؛ چون پدرم بی‌کار شده و من به همین خاطر به این‌جا آمدم. ماهانه ۶۰۰۰ تا ۷۰۰۰ افغانی کار می‌کنم.»
سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید
سمیع‌الله و مسعود، دو دانش‌آموز دیگری که کمر کارگری در معدن استخراج طلا را بسته‌اند، فقر و تنگ‌دستی را مهم‌ترین دلیلی می‌دانند که باعث شده است رویاهای‌شان را کنار بگذارند و به زنده‌گی کارگری رو بیاورند. به گفتۀ آنان، همۀ کسانی که در این معدن‌ها کار می‌کنند، برای تأمین نیازهای خانواده‌های‌شان ناچار اند دشواری کار در معدن را که گاهی مرگ را نیز در پی دارد، تحمل کنند.
سمیع‌الله می‌گوید: «ماهانه ۵۰۰۰ تا ۸۰۰۰ افغانی از این‌جا به‌‌دست می‌آورم و به خانواده‌‌ام می‌برم. این مقدار پول بسنده هم نیست؛ چون بی‌کاری، بی‌چاره‌گی و فقر در کشور زیاد است. من هم مجبور شده و آمده‌‌ام مشکلاتش را تحمل و کار می‌کنم.»
مانند این جوانان، ده‌ها دانش‌آموز دیگر نیز به‌دلیل فقر و تنگ‌دستی مکتب‌های‌‌شان را ترک کرده و در معدن‌های استخراج طلا مشغول کار شده‌اند. ترک مکتب و روآوردن دانش‌آموزان در بدخشان به کارهای شاق، فعالان جامعۀ مدنی در این ولایت را نگران کرده است. برخی از این فعالان، می‌گویند که اگر وضعیت این‌گونه ادامه یابد، کشور به سوی تاریکی به پیش می‌رود.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
احمدنبیل قاضی‌زاده، فعال جامعۀ مدنی در بدخشان، می‌گوید: «بعد از تحولات سیاسی، شمار زیادی از جوانان ما دست به کارهای شاقه می‌زنند و این مشکلی‌ست که این‌ها هم از مکتب و هم از تحصیل دور مانده‌‌اند. ما نگران این وضعیت هستیم.»
مسئولان ریاست معارف بدخشان، فقر، تنگ‌دستی و بی‌کاری را از علت‌های اساسی روآوردن دانش‌آموزان به کارهای شاق می‌دانند. نادر نادری، مسئول بخش رسانه‌های ریاست معارف بدخشان، می‌گوید: «فقر و مشکلاتی که در جامعۀ ما از گذشته‌ها حاکم بوده، همین موضوع سبب مشکلاتی مثل غیابت شاگردان در مکتب‌ها می‌شود و هم‌چنان سبب کم‌رنگی و کم‌علاقه‌گی شاگردان به حضور در مکتب‌ها می‌شود.»
در یک سال گذشته به‌دلیل افزایش میزان بی‌کاری در بدخشان و رشد منفی اقتصادی، شمار کودکان کار پیوسته در حال افزایش است. براساس آمار ریاست کار و امور اجتماعی بدخشان، نزدیک به ۷۰۰۰ کودک در این ولایت با کار شاق روز شان را به شب می‌رسانند؛ در حالی که این رقم در سال‌های گذشته به کم‌تر از ۳۰۰۰ کودک می‌رسید.
