ده‌ها آموزگار در بغلان می‌گویند که دو ماه می‌شود معاش دریافت نکرده‌اند و در وضعیت بدی اقتصادی به‌سر می‌برند. این آموزگاران می‌افزایند، تنها راه درآمدشان همین معاش آموزگاری‌شان است که دریافت نکرده‌اند.
نجیب‌الله که ده سال می‌شود در یکی از مکتب‌های شهر پلخمری آموزگار است، با نگرانی به سلام‌وطندار می‌گوید که وضعیت اقتصادی‌اش در حال بدترشدن است و حتی با کم‌بود مواد غذایی روبه‌رو شده است. او می‌افزاید که ۱۰ هزار افغانی معاش داشت و مصرف خانوادۀ هشت نفری‌اش می‌کرد؛ اما اکنون از این معاش خبری نیست.
با بی‌سرنوشت‌شدن دستگاه معارف کشور، شماری از آموزگاران در شهر پلخمری دست به کارهای شاقه زدهاند و شماری هم تلاش دارند از راه‌های غیرقانونی به بیرون از کشور بروند.
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
عبدالدیان (نام مستعار) پانزده سال می‌شود آموزگار است؛ اما اکنون در شهر پلخمری کارهای شاقه انجام می‌دهد. او می‌گوید که فقر ناگزیرش کرده است تا برای پیداکردن لقمه‌نانی به فرزندانش، روزانه به شهر بیاید و کار کند.
ثناءالله، یکی دیگر از آموزگاران است که در شهر تکسی‌رانی می‌کند. او می‌گوید که دستاوردهای آنان در چند سال پسین در عرصۀ آموزش به باد فنا رفته و دیگر امیدوار هم به آینده‌اش نیست.
عبدالنصیر، از دیگر آموزگارانی‌ست که یک ماه می‌شود با خانواده‌اش در ولایت نمیروز به‌سر می‌برد و منتظر بازشدن مرز ایران است. او می‌گوید که در نیمروز روزانه با ده‌ها آموزگار دیگر روبه‌رو می‌شود که قصد رفتن به بیرون از کشور را دارند.
سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید
خان‌علی و ثریا که هر دو ازدواج کرده‌اند و در شهر پلخمری آموزگار بودند، می‌گویند که تمام داروندارشان را فروخته‌اند و تلاش رفتن به بیرون از کشور را دارند.
در همین حال، منابع در ریاست معارف بغلان می‌گویند، بیش از ۵ هزار آموزگار در این ولایت وجود دارد و دو ماه می‌شود که معاش‌شان پرداخت نشده است.
از سویی هم، مسئولان امارت اسلامی در بغلان می‌گویند که کار روی چه‌گونه‌گی پرداخت معاش آموزگاران جریان دارد و به‌زودی پرداخت خواهد شد.
