مشکلات خبرنگاران افغان در پاکستان؛ «به دلیل تنگ‌دستی گرده‌ام را می‌فروشم»
سمیع جهش، خبرنگاری که پس از فروپاشی جمهوری، برای رسیدن به کشور سوم، به پاکستان رفته، روز گذشته در تویتی اعلام کرده که به دلیل فقر و تنگ‌دستی، به فروش گرده‌اش تصمیم گرفته است.
سمیع جهش، خبرنگاری که پس از فروپاشی جمهوری، برای رسیدن به کشور سوم، به پاکستان رفته، روز گذشته در تویتی اعلام کرده که به دلیل فقر و تنگ‌دستی، به فروش گرده‌اش تصمیم گرفته است.
ساعت دوی پس از چاشت است، در یکی از جاده‌های شهر کابل، زنی میان‌سال با چشمان خاکستری، در حالی که کودک خردسالش را در آغوش گرفته و دست نیاز سوی ره‌گذران دراز کرده، خودش را سمیرا معرفی می‌کند. سمیرا می‌گوید که ناداری و ترس از گرسنه‌ماندن فرزندانش، او را به این کار واداشته است.
به دنبال سرمای شدید در افغانستان، شماری از شهروندان با مشکلات بسیاری روبه‌رو شده اند؛ شهروندانی که به دلیل فقر، شب‌ها را گرسنه و روزها را در جست‌وجوی غذا سپری می‌کنند. به دلیل جنگ‌های طولانی، خشک‌سالی، فقر و عامل‌های دیگر، بسیاری از خانواده‌ها مجبور به ترک خانه‌های شان و شماری دیگر به امید آینده‌ی بهتر در کابل ساکن شده اند.
غلام‌حضرت ۳۶ ساله که در گوشه‌ای از شهر فیروزکوه، مرکز غور، به سختی شب‌وروزش را می‌گذراند، می‌گوید که او و خانواده‌اش در چند ماه گذشته، با دریافت کمک از نهادهای امدادرسان، نیازهای شان را فراهم می‌کردند. او که از فاریاب به این ولایت آواره شده، از درماندگی‌ای که این روزها دامن‌گیر خانواده‌اش است، گلایه دارد.
هم‌زمان با سفر توماس وست، نماینده‌ی ویژه‌ی امریکا برای افغانستان، به آلمان و گفت‌وگو با مقام‌های سیاسی آن کشور در باره‌ی بحران جاری در افغانستان، توماس نیکلاسن، نماینده‌ی ویژه‌ی اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان، از دیدار و گفت‌وگوی خود با مقام‌های سیاسی پاکستان خبر داده است.
جنگ‌های طولانی گذشته، خشک‌سالی، بازار کم‌رنگ محصولات زراعتی و کم‌بود فرصت‌های شغلی، از موردهایی اند که بسیاری از باشندگان هلمند را با چالش‌های گسترده‌ی اقتصادی روبه‌رو کرده است. شماری از خانواده‌ها در هلمند، می‌گویند که به دلیل فقر، بی‌کاری و ناتوانی در پرداخت کرایه‌ی خانه، مجبور شده اند در بازارها و دکان‌های مخروبه زندگی کنند.
شماری از نیازمندان در کابل که برای دریافت زغال چوب گرد آمده اند، می‌گویند که ناداری باعث شده است که شماری از روزهای شان را
در واپسین روزهای اعلامیه‌ی وزارت امور خارجه‌ی امریکا مبنی بر آغاز سفرهای منطقه‌ای توماس وست، نماینده‌ی ویژه‌ی این کشور برای افغانستان، آقای وست از سفر دو روزه‌‌اش به پاکستان و دیدار با مقام‌های وزارت امور خارجه‌ی این کشور و محمد صادق، نماینده‌ی ویژه‌ی پاکستان برای افغانستان، خبر داده است.
شماری از خانواده‌های بی‌جاشده در پکتیکا، می‌گویند که به دنبال سرمای شدید زمستان امسال، آنان سرپناهی برای زندگی ندارند و بیش‌تر شان در خیمه‌ها و اتاق‌های زیرزمینی زندگی می‌کنند که این موضوع آنان را با مشکلات بسیاری روبه‌رو کرده است. به گفته‌ی آنان، بیش‌تر بی‌جاشدگان باشندگان ولسوالی‌های گیان و برمل اند.
شماری از دانش‌آموزان دختر در ولایت‌های گرم‌سیر از جمله نیمروز، فراه و کندهار با نگرانی از بسته‌ماندن مکتب‌های دخترانه، می‌گویند که نزدیک به یک‌و‌نیم سال می‌شود برای بازگشایی مکتب‌ها و ازسرگیری روند آموزش لحظه‌شماری می‌کنند.
شماری از دانش‌آموزان دختر، می‌گویند که امیدوار بودند در سال پیش رو وارد دانش‌گاه شوند و در رشته‌ی دل‌خواه شان آموزش ببینند تا بتوانند هم به خود و هم اجتماع مفید تمام شوند؛ اما اکنون با بسته‌شدن دروازه‌های دانش‌گاه‌ها، این امید شان به یأس بدل شده است.
وزارت تحصیلات عالی در مکتوبی به دانش‌گاه‌ها و مؤسسه‌های تحصیلات عالی خصوصی، دستور داده است که دانش‌جویان دختر جذب نکنند. این مکتوب وزارت تحصیلات عالی امروز (شنبه، ۸ دلو) در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود.
سازمان جهانی بهداشت، در تویتی گفته است که تا ۲۶ جنوری ۲۰۲۳، دست‌کم ۱۷ شهروند قرقیز در نتیجه‌ی گسترش «عفونت حاد تنفسی» در پامیر بزرگ بدخشان جان داده و ۹۷ تن دیگر نیز به این بیماری مبتلا شده اند. باشندگان محل اما رقم جان‌باختگان در نتیجه‌ی این بیماری را، بیش از ۲۰ تن می‌گویند.
شماری از باشندگان ولسوالی چنارتوی ولایت ارزگان، با گلایه از محرومیت مداوم فرزندان شان از آموزش، می‌گویند که از بیش از دو دهه به این سو، هیچ مکتبی در این ولسوالی فعال نیست و کودکان این ولسوالی از آموزش محروم اند.
ساعت از دوی پس از چاشت گذشته، هوا ابری و سرد است، در جاده‌ای در شهرنو کابل، چشمم به کودکی می‌افتد که بوری‌ای از بتری‌های پلاستیکی را روی پشتش انداخته و برای یافتن بتری‌های بیش‌تر، خریطه‌های درون زباله‌دانی را زیرورو می‌کند. او، خودش را وارث معرفی می‌کند و می‌گوید که پدرش معتاد است؛ چیزی که ناچارش کرده، با دو برادر کوچک‌تر از خودش، بار تأمین نیازهای خانواده‌ی ۱۰ نفره‌اش را به دوش بکشد.
شماری از کارگران خیابانی در کابل، می‌گویند که نبود کار همه‌وقت و افزایش بهای مواد خوراکی اولیه، آنان را با گرسنگی روبه‌رو کرده است. نادر، یک تن از باشندگان کابل با کراچی تک‌چرخش، از صبح تا شام در جاده‌های شهر تلاش می‌کند باری برای کشیدن پیدا کند تا شب با دستان خالی به خانه برنگردد.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه