سمیع جهش، خبرنگاری که پس از فروپاشی جمهوری، برای رسیدن به کشور سوم، به پاکستان رفته، روز گذشته در تویتی اعلام کرده که به دلیل فقر و تنگ‌دستی، به فروش گرده‌اش تصمیم گرفته است.
او به سلام‌وطندار می‌گوید: «تنها من نیستم، صدها خبرنگار دیگری که تهدید و زندانی شده بودند، مانند من به پاکستان آمده اند تا راه حلی برای شان پیدا شود؛ اما بدبختانه بیشتر از یک سال می‌شود که در پاکستان هستیم و هیچ سفارتی به ما ویزا نداده است، به خاطر این که بسیاری از مردم به نام خبرنگار اسناد جعلی ساخته و به این جا آمده اند.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
همین گونه، برخی دیگر از خبرنگاران ساکن در پاکستان، نیز از تنگ‌دستی و بی‌سرنوشتی گلایه دارند. میرویس زازی، خبرنگار دیگری که اکنون در پاکستان به سر می‌برد، می‌گوید: «بیشتر خبرنگارانی که در پاکستان هستند، در وضعیت بدی قرار دارند و شمار اندک آنان جرئت می‌کنند که این مشکلات را بیان کنند. روند انتقال خبرنگاران بی‌حد کند است. اگر این طور ادامه یابد و ما را انتقال ندهند، مشکلات بیشتر می‌شود؛ چون در این جا زمینه‌ی کار فراهم نیست و مدت ویزا هم تمام می‌شود.»
از سویی هم، پس از روی‌کارآمدن دوباره‌ی امارت اسلامی، بسیاری از رسانه‌ها در افغانستان به دلیل‌های مختلف نشرات شان را متوقف کرده و خبرنگارانی که گزینه‌ی ماندن را در پیش گرفته، برای دوام زندگی شان به انجام کارهای شاق ناچار شده اند.
در سوی دیگر، خبرنگارانی که اکنون در افغانستان سرگرم فعالیت‌های رسانه‌ای اند، نیز از محدودیت‌ها در فضای کار و مشکلات اقتصادی شکایت دارند.
نورالله زازی، خبرنگار در کابل، می‌گوید: «حتا در کابل خبرنگارانی هستند که وضعیت اقتصادی شان خیلی بد است و متأسفانه بسیاری شان بی‌کار هم شده اند.»
سیدبلال‌احمد صیاد، خبرنگار دیگر در کابل، نیز می‌گوید: «دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات، نبود هم‌آهنگی و رفتار نادرست نیروهای امنیتی حکومت کنونی از مشکلات دیگر خبرنگاران است.»
در همین حال، فدراسیون بین‌المللی خبرنگاران (IFJ)، به تازگی در گزارشی اعلام کرده است که در سال گذشته‌ی میلادی، ۶۸ خبرنگار در سراسر جهان در اثر حمله‌های هدف‌مند و بمب‌گذاری‌ها کشته شده اند. هرچند بر اساس این گزارش، امسال در افغانستان هیچ خبرنگاری کشته نشده است؛ اما خبرنگاران با بازداشت و شکنجه روبه‌رو بوده اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
حجت‌الله مجددی، رییس انجمن ژورنالیستان آزاد افغانستان، می‌گوید: «در کنار بازداشت‌های موقت و مشکل دست‌رسی به اطلاعات، مسئله‌ی مهم‌تر دیگر مشکلات اقتصادی رسانه‌ها است که به نهادهای جهانی ربط می‌گیرد. ما تمام تلاش‌های خود را در یک‌ونیم سال گذشته انجام داده‌ایم و در این راستا طرحی را نیز به سازمان ملل متحد و اتحادیه‌ی اروپا ارائه کرده‌ایم.»
گفتنی است که فدراسیون بین‌المللی خبرنگاران در گزارش تازه‌‌اش پیشنهاد ایجاد کنوانسیونی برای پشتیبانی از خبرنگاران در سازمان ملل متحد را ارائه کرده است.
