هم‌زمان با سفر توماس وست، نماینده‌ی ویژه‌ی امریکا برای افغانستان، به آلمان و گفت‌وگو با مقام‌های سیاسی آن کشور در باره‌ی بحران جاری در افغانستان، توماس نیکلاسن، نماینده‌ی ویژه‌ی اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان، از دیدار و گفت‌وگوی خود با مقام‌های سیاسی پاکستان خبر داده است.
نماینده‌ی ویژه‌ی اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان، گفته که در این دیدارها، بر لزوم همکاری منطقه و جهان به سود مردم افغانستان و هم‌چنان بر تشکیل حکومت فراگیر در این کشور، تأکید شده است.
آقای نیکلاسن افزوده است در حالی که اتحادیه‌ی اروپا نمی‌خواهد افغانستان منزوی شود؛ اما گزینه‌ی به‌رسمیت‌شناختن امارت اسلامی روی میز نیست.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، جمعه‌خان پویا، آگاه مسائل سیاسی، به سلام‌وطندار می‌گوید که پیام این سفرها به امارت اسلامی این است که شیوه‌ی حکومت‌داری‌اش مورد پذیرش شهروندان افغانستان و جهان نیست.
او میافزاید: «جامعه‌ی جهانی روی چند موضوع متفق‌القول است؛ یک، به‌رسمیت‌شناختن حقوق زنان در افغانستان، دو، تشکیل یک حکومتی که همه اقوام خود را در آن ببینند و سوم، بازگشایی مکتب‌ها و دانش‌گاه‌ها به روی دختران.»
از سویی هم، محمدزلمی افغان‌یار، رییس جریان همبستگی ملت واحد افغانستان، می‌گوید که اگر جامعه‌ی جهانی به دنبال آرامش در افغانستان می‌بود، در دهه‌های حضور خود در این کشور برای رسیدن به آن تلاش می‌کرد.
او میافزاید: «اگر به واقعیت آن‌ها برای افغانستان آرامش و امنیت را می‌خواستند، در دهه‌های حضور خود با امکانات داخلی و فرامنطقه‌ای تلاش‌های خود را انجام می‌دادند. یک پیام هم این سفرها به امارت اسلامی دارد که اگر باب گفت‌وگو و تعامل را بسته کنید، می‌شود ما گزینه‌ی دیگری داشته باشیم.»
در سوی دیگر، سیدشفیق‌الله سادات، استاد دانش‌گاه و پژوهش‌گر مسائل بین‌الملل، می‌گوید که جهان تلاش دارد به توافق جمعی‌ای در باره‌ی افغانستان دست یابد.
او میافزاید: «تلاش‌های اتحادیه‌ی اورپا و غربی‌ها این است که به یک توافق نهایی با قواعد خود شان برسند. اگر این تعارضات از سوی امارت اسلامی و جامعه‌ی جهانی ادامه داشته باشد، به یک نتیجه نمی‌رسیم و افغانستان دوباره به عنوان میدان رقابت مبدل می‌شود و تعارضات باعث می‌شود که افغانستان از نقشه‌ی سیاسی جهان حذف شود.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
با این همه، محمد بشار، آگاه مسائل سیاسی نزدیک به امارت اسلامی، می‌گوید که اروپا و امریکا جای راه‌اندازی نشست‌ها و سفرهای جهانی، باید از در روابط رسمی با امارت اسلامی وارد شود.
او میافزاید: «من به این باور هستم که اروپا و امریکا وقت ضایع می‌کنند و فرصت را از دست می‌دهند و وارد تعامل رسمی با امارت اسلامی نمی‌شوند. فشار نتیجه نمی‌دهد و جامعه‌ی جهانی به دنبال بهانه است. من فکر می‌کنم که آن‌ها با مردم افغانستان و امارت اسلامی در جنگ سرد هستند.»
این در حالی است که به دنبال روی‌کارآمدن امارت اسلامی، جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل متحد، با راه‌اندازی نشست‌ها و سفرهای منطقه‌ای و جهانی بسیاری، کوشیده اند که امارت اسلامی را به ایجاد حکومت فراگیر وادارد؛ خواستی که تا کنون به آن دست نیافته است.
