برنامه‌ی جهانی غذا (WFP) با نگرانی از گسترش ناداری در افغانستان، می‌گویند که اکنون، نزدیک به ۲۰ میلیون شهروند این کشور به دلیل دست‌رسی‌نداشتن به غذای کافی، بیشتر شب‌ها را با گرسنگی به صبح می‌رسانند.
هسیایو وی لی، مدیر برنامه‌ی جهانی غذا در افغانستان، در گفت‌وگویی با اسکای‌نیوز، گفته است: «مردم افغانستان، بیشتر با فقر و ناداری روبهرو شده اند و تنها چهار میلیون کودک و مادر در افغانستان، با سوءتغذی شدید روبهرو است. ما در سال گذشته، به ۲۳ میلیون تن کمک‌رسانی کردیم و به ۸۰۰ میلیون دالر دیگر به کمک‌های فوری نیاز داریم.»
در همین حال، شماری از باشندگان کابل، با شکایت از افزایش ناداری و بی‌کاری، می‌گویند که امارت اسلامی، باید زمینه‌های کارآفرینی را به مردم فراهم کند.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
جمشید، باشنده‌ی شهر کابل که سرپرست خانواده‌ای چهارنفری است، می‌گوید که ناتوانی در فراهم‌کردن نیازهای خانواده‌اش، او را ناچار کرده که اسباب خانه‌‌اش را به فروش بگذارد.
جمشید، می‌گوید که روزهای زیادی پیش می‌آید که هیچ درآمدی نداشته و ناچار شده روزش را با گرسنگی سر کند. «روزها شده که کم‌تر از ۱۰۰ افغانی کار کنم و روزها شده که گرسنه با اعضای خانواده‌ام بخوابیم. کاروبار نیست و امروز ناداری و بی‌کاری همه‌گیر شده است.»
این تنها، روایت زندگی جمشید نیست، بل که هزاران شهروند دیگر مانند او، برای پیداکردن لقمه‌نانی روزها سردگردانی می‌کشند و اگر شانس با آن‌ها یار باشد، شب‌ها می‌توانند با چند قرص نان به خانه برگردند.
پرویز، باشنده‌ی دیگر شهر کابل که سرپرستی خانواده‌ای شش‌نفری را به عهده دارد، می‌گوید که دانش‌آموخته حقوق دانش‌گاه کابل است؛ اما ناداری، باعث شده که برای پیداکردن لقمه‌نانی در جاده‌ها و کوچه‌های شهر کابل، زیر آفتاب گرم آیسکریم بفروشد. او، می‌گوید که برخی روزها نمی‌تواند هیچ آیسکریمی بفروشد و ناچار با دستان خالی به خانه برمی‌گردد؛ وضعیتی که کودکانش با برخوردن به آن، اندوهگین می‌شوند. او، با ناخوشی‌اش که در چهره‌اش پیداست، می‌گوید: «کاروبار نیست و من مجبورم که برای اعضای خانواده‌ام نفقه تأمین کنم؛ اما گه‌گاهی پول مخارج خانواده‌ام تأمین نشود، باز برای به‌دست‌آوردن غذا ناچار می‌شوم که از مردم قرض بگیرم.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، مسٔولان وزارت اقتصاد امارت اسلامی، می‌گویند که وضعیت اقتصادی افغانستان نسبت به سال گذشته، بهتر شده است.
عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی این وزارت، می‌گوید: «امارت اسلامی در سکتورهای بزرگ برای کارآفرینی در سال روان، برنامه دارد که مانند: پروژه‌ی قوش‌تپه، استخراج نفت از پروژه‌ی قشقری و نیز در سکتور ترانسپورت احداث خطوط آهن که با تطبیق این پروژه‌ها برای صدها تن زمینه‌ی کار فراهم خواهد شد.»
پیش از این، دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا) نیز، گفته بود که بیش از ۲۴ میلیون شهروند افغانستان، در وضعیت ناامید‌کننده‌ای زندگی می‌کنند که بیشتر به کمک‌های انسان‌دوستانه نیاز دارند.
گفتنی است که پس از کاهش فعالیت سازمان‌های بین‌المللی کمک‌رسان در افغانستان و وضع محدودیت‌ها بر کارمندان زن سازمان ملل متحد، روند توزیع کمک‌های انسانه‌دوستانه در افغانستان با مشکل روبهرو شده است.
