با این که دوام زندگی امروزی به دست‌رسی مداوم به انرژی برق گره خورده؛ اما بخش‌های زیادی از این جغرافیا از این مزیت محروم است که روستای قمچاق در ولسوالی سیاه‌گرد پروان نیز، یکی از آن است.
نزدیک به چهار دهه پیش، یک ایست‌گاه آبی تولید برق در روستای قمچاق ساخته شده بود که سال‌های زیادی، از آن به پنج هزار خانواده‌ی این روستا به شمول بازارک چهارده و ولسوالی سیاه‌گرد، برق توزیع می‌شد؛ اما با پایان دوره‌ی استهلاک این دست‌گاه، اکنون تنها یک توربین از چهار توربین آن فعال است و شمار کمی از خانواده‌ها، به گونه‌ی نوبتی از انرژی برق بهره‌مند می‌شوند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
نبی‌الله، باشنده‌ی روستای قمچاق، می‌گوید که باشندگان این روستا به دلیل دست‌رسی‌نداشتن به انرژی برق، برای پیش‌برد روزمرگی‌های شان همواره با مشکل روبه‌رو استند. او، با شکایت از فعال‌نشدن همه توربین‌های دست‌گاه تولید برق روستای قمچاق، می‌گوید: «پایه‌ها نصب‌شده؛ اما نمی‌فهمیم که مشکل دَ چه است که لین‌هایش کش نمیشه به طرف بالا، مردم ما بسیار به مشکلات جدی روبه‌رو استند از دید برق.»
ایمل مجیدی، معاون عملیاتی ریاست برشنا در پروان، به سلام‌وطندار می‌گوید که تلاش‌ها برای بازسازی ونوسازی دست‌گاه تولید برق روستای قمچاق جریان دارد. او، می‌افزاید که شرکت برق‌رسانی افغانستان، برنامه دارد که در زودترین زمان به ولسوالی‌های چهارگانه دره‌ی غوربند برق‌رسانی کند.
بر اساس آمار ریاست برشنا در پروان، دست‌گاه تولید برق روستای قمچاق، ۲۰۰ تا ۲۷۰ مگاوات برق تولید می‌کند که برای فراهم‌کردن نیازهای باشندگان این روستا به انرژی برق، بسنده نیست.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
به گفته‌ی مجیدی، شرکت برق‌رسانی افغانستان در نظر دارد که در آینده به همه ده‌کده‌های دره‌ی غوربند برق توزیع شود.
دست‌رسی‌نداشتن به انرژی برق یا محدودیت دست‌رسی به برق، از دیر باز به این سو، یکی از جدی‌ترین چالش‌های شهروندان افغانستان است که حرکت به سوی توسعه را ناممکن کرده است.
اکنون، تنها ۲۰ درصد برق موجود در شبکه‌ی توزیع برق افغانستان در داخل تولید می‌شود و باقی آن، از کشورهای هم‌سایه وارد می‌شود.
