قربانقلی بردی‌محمداف، رهبر ملی ترکمنستان، گفته است که کشورش در بخش تجارت با افغانستان سهولت ایجاد و در توسعه‌ی خط آهن تلاش می‌کند. وزارت امور خارجه، امروز در خبرنامه‌ای در حساب کاربری اکس خود نوشته که محمداف این گفته‌ها را در دیدار با امیرخان متقی، سرپرست این وزارت مطرح کرده است.
شرکت برق‌رسانی افغانستان (برشنا)، اعلام کرده که میزان برق وارداتی افغانستان از اوزبیکستان به دلیل مشکلات فنی در آن کشور، ۵۰ درصد کاهش یافته است.
پیش از این، برشنا گفته بود که حل مشکل کم‌بود برق در افغانستان، نیازمند از سرگیری پروژهای بین‌المللی در این بخش است.
شماری از باشندگان شهر کابل، می‌گویند که بیش‌تر ساعت‌های کاری به برق دست‌رسی ندارند. آن‌ها، از مسئولان می‌خواهند که پرچاوی‌های برق در شهر کابل را کاهش دهند.
دست‌رسی به برق همه‌وقت که یکی از پیش‌نیازهای زندگی امروزی و واردشدن به کاروان شکوفایی است، در افغانستان اما رؤیایی دست‌نیافتنی برای شهروندان است. شهروندان تنها چهار ماه در سال به گونه‌ی نرمال به برق دست‌رسی دارند و باقی هشت ماه را، افغانستان با کم‌بود جدی برق روبه‌رو است که پیش‌برد زندگی روزمره را برای مردم دشوار کرده است.
در حالی که برق یکی از نیازهای مهم شهروندان در افغانستان است، باشندگان ولسوالی پنجاب بامیان، می‌گویند که به دلیل دست‌رسی‌نداشتن به برق، با مشکل روبه‌رو اند. آن‌ها، می‌افزایند با این که منابع تولید برق از سیستم آبی و خورشیدی در این ولسوالی فراهم است؛ اما هنوز هم باشندگان ده‌ها روستای ولسوالی پنجاب از دست‌رسی‌داشتن به برق محروم اند.
بلندبودن بهای انرژی برق در بلخ، شماری از باشندگان این ولایت را بر آن داشته که نیاز شان به برق را با بهره‌گیری از صفحه‌های خورشیدی فراهم کنند. آن‌ها، می‌گویند که در سال‌های پسین، استفاده از انرژی خورشیدی برای دست‌رسی به برق، به عنوان بدیل خوبی برای برق آبی میان مردم رایج شده است.
با این که دوام زندگی امروزی به دست‌رسی مداوم به انرژی برق گره خورده؛ اما بخش‌های زیادی از این جغرافیا از این مزیت محروم است که روستای قمچاق در ولسوالی سیاه‌گرد پروان نیز، یکی از آن است.
شماری از باشندگان کابل با شکایت از افزایش پرچوی برق، می‌گویند که از چند روز به این سو بیش‌تر از ۱۰ ساعت در شبانه‌روز به برق دست‌رسی ندارند. امین، مالک یک کارگاه خیاطی در شهرنو کابل، با شکایت از پرچوی برق، می‌گوید که به دلیل دست‌رسی‌نداشتن به برق، روزانه شش ساعت چرخ‌های خیاطی‌اش از حرکت می‌ماند.
شماری از باشندگان شهر کابل در ناحیه‌های مختلف، می‌گویند که از چند هفته به این سو، در شبانه‌روز تنها چند ساعت محدود به برق دست‌رسی دارند که در این هوای گرم، گذران شب‌وروز را به آن‌ها دشوار کرده است. خدیجه، باشنده‌ی دارالمان شهر‌کابل، به سلام‌وطندار می‌گوید: «در این چند روزی که هوا رو به گرمی شده، پرچوی برق نیز زیاد شده است. ما تنها دو ساعت در روز برق داریم، آن هم برای گرفتن آب و باقی روز برق نیست.»
شماری از باشندگان لوگر، می‌گویند که به دلیل نبود انرژی برق در شماری از ولسوالی‌ها و مناطق دوردست این ولایت، با مشکلات بسیاری روبه‌رو اند و از حکومت می‌خواهند به مشکل شان رسیدگی کند.
شماری از باشندگان ساحت «سرخ‌کوتل» در شهر پل‌خمری، مرکز بغلان، با گلایه از دست‌رسی‌نداشتن به انرژی برق، می‌گویند که به دلیل ناداری، توانایی استفاده از برق خورشیدی را نیز ندارند.
بیش از یک ماه از تمدید قرارداد برق وارداتی از اوزبیکستان به افغانستان می‌گذرد؛ اما تا کنون این کشور آماده نشده است مطابق این تفاهم‌نامه، برق مورد نیاز افغانستان را تأمین کند. بر اساس گفته‌های مسئولان شرکت برشنا، اوزبیکستان هم‌اکنون ۸۵ تا ۹۰ درصد برق مورد نیاز افغانستان را ارائه می‌کند؛ اما مطابق تفاهم‌نامه‌ی انجام‌شده نیست.
در روزهای نخست سال جاری میلادی، قرارداد برق وارداتی از اوزبیکستان به افغانستان برای یک سال دیگر تمدید شد؛ اما پس از یک هفته، این برق قطع شد و بیش از یک هفته می‌شود که شهروندان به برق مورد نیاز شان دست‌رسی ندارند.
امیرخان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه، می‌گوید که اوزبیکستان مطابق قرارداد باید به افغانستان برق صادر کند. آقای متقی، امروز در «محفل افتتاحیه‌ی محصولات مالی اسلامی صندوق وجهی انکشاف زراعتی» در کابل، با انتقاد از قطع‌بودن برق وارداتی از اوزبیکستان، از این کشور می‌خواهد که مطابق قرارداد باید به افغانستان برق صادر کند.
هم‌زمان با فرارسیدن زمستان در کشور، بی‌برقی در کابل مشکلات پایتخت‌نشینان را بیش‌تر کرده است؛ مشکلی که همه‌ساله در این فصل سال دامن‌گیر شهروندان و کسبه‌کاران می‌شود. معراج‌الدین، باشنده‌ی شهر کابل، به سلام‌وطندار می‌گوید که از ساعت ۴:۰۰ عصر تا ۱۰:۰۰ شب برق ندارند و نبود برق، برای آنان به یک مشکل جدی تبدیل شده است.
شماری از باشنده‌گان ولسوالی «کشک کهنه»ی هرات از دست‌رسی‌نداشتن به خدمات صحی، اجتماعی و آموزشی از جمله آب، برق، جاده و پزشک شکایت دارند و می‌گویند که در دو دهۀ گذشته، نظام جمهوری برای حل مشکلات‌شان در بخش‌های صحی، اجتماعی و آموزشی، توجه چندانی نکرده است.
درباره سلام وطندار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
