پس از فروپاشی نظام جمهوری، بسیاری از کارمندان و نظامیان آن، کشور را ترک کرده و راه مهاجرت را در پیش گرفته اند. شمار زیادی از این افراد به کشورهای همسایه به ویژه ایران مهاجرت کرده اند.
یکی از این مهاجران، عضو پلیس ملی حکومت پیشین بود که اکنون با خانواده‌اش در ایران زندگی می‌کنند. این نظامی پیشین که نخواست نامش گرفته شود، دو مدرک کارشناسی از اکادمی پلیس و یکی از دانش‌گاه‌های خصوصی کابل دارد. او اکنون مشغول انجام کارهای شاق است و در کارخانه‌ای در ایران، روز را به شب گره می‌زند و شب را به روز.
این نظامی پیشین که سال‌های زیادی را برای تأمین امنیت شهروندان، از خواب‌وبیداری‌اش گذشته و دشواری‌های زندگی یک نظامی را به جان خریده، اکنون برای امرار معاش خود و خانواده‌اش، ناچار است ۱۲ ساعت در شبانه‌روز کار کند.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
او که در ایران با دشواری‌های بسیاری روبه‌رو است، با این حال، این روزها، مهم‌ترین دغدغه و نگرانی‌اش، شمولیت فرزند خردش در یکی از مرکزهای آموزشی است. اما او و خانواده‌اش به گونه‌ی قاچاقی به ایران رفته اند و مدرک قانونی برای زندگی در آن جا ندارند، به همین دلیل هیچ مکتبی در ایران، حاضر نشده که کودکش را بپذیرد.
این نظامی پیشین، پس از فروپاشی جمهوری، مدتی سرگرم تدریس هنر رسامی می‌شود، اما پس از چند ماهی، زمینه‌ی این کار نیز از او گرفته می‌شود و او برای ادامه‌ی زندگی، راهی جز مهاجرت در پیش نمی‌بیند.
او با گلایه از درماندگی و دست کوتاه در جهان مهاجرت، می‌گوید که باری، یکی دیگر از شهروندان کشور، با فریب‌دادنش، آثار هنری‌اش را در یکی از نمایش‌گاه‌های آلمان، با نام خود به نمایش گذاشته است.
همین گونه، شمار زیادی از نظامیان حکومت پیشین که پس از فروپاشی جمهوری به ایران رفته اند، از دشواری‌هایی که با آن روبه‌رو اند، شکایت دارند.
عبدالمعروف، نظامی افغان در حکومت پیشین که حالا در ایران زندگی می‌کند، می‌گوید: «نظامیان در ایران کارهای ساختمانی و کارهایی که مناسب یک تحصیل‌کرده و کادر نیست را انجام می‌دهند و متأسفانه در این یک سال هیچ گونه توجهی از سوی حکومت ایران یا کدام نهاد دیگر، به ما نشده است.»
هرچند حکومت ایران به شمار زیادی از نظامیان پیشین افغان در آن کشور، مانند دیگر مهاجران برگه‌ی اقامت موقت توزیع کرده؛ اما دشواری‌های زندگی آن‌ها در ایران پابرجاست. شماری از این نظامیان می‌گویند که چند بار برای رسیدگی به مشکلات شان به دفترهای بین‌المللی مراجعه کرده اند؛ اما تا کنون هیچ نهادی به نگرانی‌ها و مشکلات شان رسیدگی نکرده است.
حفیظ‌الله کاریزی، یکی دیگر از نظامیان حکومت پیشین، می‌گوید: «به دفتر سازمان ملل متحد مراجعه کرده‌ام، نظامیان بارها رفته اند، وعده‌ی همکاری داده اند؛ اما هیچ همکاری نکرده و همگی با مشکلات روبه‌رو اند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
نظامیانی که از سختی‌های زندگی در افغانستان به ایران فرار کرده اند، می‌گویند که با خبرهای بدی که از افغانستان می‌شنوند، امید برگشتن به کشور را از دست داده اند. با این حال، آگاهان مسائل نظامی، به‌کارگیری نظامیان حکومت پیشین را در ساختار نیروهای امنیتی امارت اسلامی، برای بهبود شرایط امنیتی کشور، کارساز عنوان می‌کنند.
اسدالله ندیم، آگاه مسائل نظامی، می‌گوید: «نظامیان پیشین افراد مسلکی اند، این‌ها دارای ظرفیت‌های حرفه‌ای می‌باشند. با تغییر حکومت‌ها نباید این‌ها از بدنه‌ی نظام کنار گذاشته شوند و در صورت کنارگذاشته‌شدن این افراد چه ملکی چه نظامی، در حقیقت خود ساختار حکومت زیان می‌بیند.»
گفتنی است که به دنبال فروپاشی جمهوری، شمار زیادی از نظامیان حکومت پیشین، به دلیل ترس از بازداشت و کشته‌شدن یا هم به دلیل بی‌کاری، به ایران و دیگر کشورهای همسایه و منطقه مهاجرت کرده اند که شماری از آن‌ها در شرایط دشواری زندگی می‌کنند.
