شماری از امدادگران رضاکار که از چهار روز به اینسو برای کمک به آوارهگان جنگ بلخاب به ساحات دوردست و دشوارگذر چون «هزارچشمه»، «دزدان چشمه»، «سر سلاخ»، «آبقول»، «گندهجی»، «سوخته»، «زردسنگ»، «پیتاب» و «پودینه تو»ی ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان، رفتهاند، میگویند که آوارهگان بلخابی در این ساحات با مشکلات فراوانی مانند نبود غذا، سرپناه، پوشاک، کمپل، لباس و دیگر امکانات اولیه روبهرو اند.
این امدادگران که به دلیلهایی نخواستند هویتشان فاش شود، میافزایند که بیشتر کودکان و کهنسالان آواره در این ساحات بهدلیل سردی هوا، نبود غذا و آب آشامیدنی مناسب، سرپناه و دیگر امکانات اولیه به بیماریهایی چون اسهال، نفستنگی، سرماخوردهگی، بیماریهای جلدی و … مبتلا شدهاند.
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
محمد (نام مستعار)، یک تن از این امدادگران، میگوید که اگر کمکهای اولیۀ صحی و پزشک در اختیار آوارهگان بلخاب قرار نگیرد، کودکان و کهنسالان در اثر بیماری تلف خواهند شد.
در نوار تصویری که از یک زن آوارۀ بلخابی در شبکههای اجتماعی پخش شده است، او میگوید که شوهرش کشته شده است و کودکانش در مسیر راه بهدلیل نبود غذا و سرپناه تلف شدهاند.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
این زن آواره اکنون خودش به تنهایی به کوهها پناه برده است و از سازمانهای امدادرسان میخواهد که برای نجات او و دیگر آوارهگان در خطر تلفشدن، کمکهای فوری بشردوستانه ارسال کنند.
لازم به یادآوریست که دو روز پیش نیز منابع محلی تأیید کرده بودند که یک زن باردارِ آواره که در کوه زایمان کرده بود، نوزادش بهدلیل نبود امکانات صحی تلف و وضعیت خود او نیز وخیم گزارش شده است.