در سال‌های پسین به ویژه پس از فروپاشی نظام جمهوری و روی‌کارآمدن دوباره‌ی امارت اسلامی، هزاران شهروند افغانستان به دلیل فقر و بی‌کاری، به کشورهای همسایه از جمله ایران و پاکستان مهاجر شده اند. شماری از شهروندان افغانستان که به تازگی از ایران بازگشته، از برخورد نادرست پلیس ایران شاکی و ناراضی اند.
آنان، دلیل‌های بازگشت شان را پرداخت‌نشدن به موقع مزد شان از سوی کارفرمایان ایرانی، افزایش بهای کالا، کم‌ارزشی پول ایران و تحقیر و توهین مهاجران افغان از سوی پلیس ایران، عنوان می‌کنند.
اصحاب‌الله، باشنده‌ی ولسوالی شهدای بدخشان که به تازگی از ایران بازگشته است، می‌گوید که بهای بالای کالاها و پرداخت‌نشدن دست‌مزدش از سوی کارفرمایش، سبب شده است که به کشور بازگردد.
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
او می‌افزاید: «مشکلات ما آن جا این بود که کار می‌کردیم، پول ما را به وقت نمی‌دادند و پول ما را می‌خوردند و نمی‌دادند. کسی به عرض ما گوش نمی‌کند؛ به خاطری که مهاجر هستیم.»
نقیب‌الله، یکی دیگر از شهروندان که به تازگی از ایران برگشته است، می‌گوید که شهروندان به دلیل فقر و بی‌کاری راهی ایران می‌شوند؛ اما در ایران با بدرفتاری پلیس این کشور روبه‌رو می‌شوند.
او می‌افزاید: «ما به دلیل مشکلات اقتصادی که داشتیم، به کشور ایران مهاجرت کرده بودیم. زمانی که وارد خاک ایران شدیم، با برخورد نادرست قاچاق‌چیان انسان مواجه شدیم. دولت ایران واقعاً با مهاجران افغان بسیار برخورد نادرست دارد. ما را به چشم حقارت می‌دیدند و توهین و تحقیر می‌شدیم.»
سیدنقیب‌الله، دیگر شهروند کشور، نیز می‌گوید که یکی از مهم‌ترین عامل‌های برگشتش از ایران، قیمتی بیش از اندازه در آن کشور بوده است.
به گفته‌ی او، ارزش تومان در برابر افغانی به گونه‌ی چشم‌گیری کاهش یافته است و به دلیل بالابودن بهای کالا، مهاجران مجبور اند بیش از نصف درآمد شان را صرف هزینه‌های زندگی خود در ایران کنند.
او می‌افزاید: «مهاجرین افغان مشکلات زیاد دارند از جمله مشکلات اقتصادی است. قبلاً یک قوطی روغن ۸۰ هزار تومان بود؛ اما حالا همان یک قوطی روغن ۴۸۰ هزار تومان است. قیمت‌ها بسیار بلند است. قبلاً یک کارگر کار می‌کرد یک میلیون تومان، مصرفش می‌شد و می‌توانست چهار میلیون تومان به خانه روان کند. اما فعلاً هر یک میلیون تومان ۱۷۰۰ افغانی است که هر کارگر اگر شش میلیون تومان کار کند، تقریباً ۳.۵ میلیون تومان مصرفش می‌شود و چیزی برایش باقی نمی‌ماند.»
در همین حال، آصفه استانکزی، فعال حقوق مهاجران، فراهم‌شدن زمینه‌ی کار در کشور را یکی از راه‌های پیش‌گیری مهاجرت جوانان عنوان می‌کند و می‌گوید که فضا باید در کشور به گونه‌‌ای فراهم شود تا آیینه‌ی تمام‌نمای همه‌ی مردم باشد.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
او می‌افزاید: «در بخش بانوان نیز محدویت‌های موجود باید برداشته شود تا نصفی از قشر جامعه که فعلاً محدود شده اند، این‌ها باید وارد عمل شوند.»
افزون بر این، عودت‌کنندگان، می‌گویند که هیچ نهاد داخلی و خارجی با آنان همکاری نکرده است و آنان اکنون نیز بی‌کار اند و از مشکلات اقتصادی رنج می‌برند. آنان از حکومت سرپرست و نهادهای کمک‌کننده می‌خواهند که به آن‌ها زمینه‌ی کار را فراهم کنند.
گفتنی است با این که ایران و پاکستان، میزبان بیش‌ترین شمار مهاجران افغان است؛ اما مهاجران افغان همواره از بدرفتاری پلیس این دو کشور شکایت کرده اند.
