تقریباً درست یک دهه بعد در ۲۹ ماه فبروری سال ۲۰۲۰ و در میان هیاهوی دیپلماتان ملا برادر در دوحۀ قطر، در کنار زلمی خلیلزاد نمایندۀ ویژۀ آمریکا نشسته بود تا به نماینده‌گی ایالات متحده و دفتر سیاسی طالبان ، امارات اسلامی توافق‌نامه‌یی را امضا کنند.
ساعت ۱۰ پیش از چاشت هفتۀ گذشته برای پیش‌برد کار اداری مکتوبی که به شهرداری کابل ارسال شده بود، راهی این اداره شدم. شنیده بودم
قرار است به تاریخ ۲۳ و ۲۴ نوامبر کنفرانس ژنوا برای بررسی عمل‌کرد دولت افغانستان در برابر کمک‌های تعهدشدۀ جامعۀ جهانی برگزار شود.
حکومت با انعطاف در برابر طالبان، از یک جانب سعی دارد آن را به‌عنوان دستاویزی در کانفرانس ژینوا استفاده کند و هم‌چنین رضایت اداره ترامپ را در کنفرانس حفظ کند.
تجربۀ دوره‌های گذشتۀ مجلس نشان داده است که قدرتِ پول می‌تواند محاسبۀ اردوگاه‌های سیاسی را به هم بزند. بی‌سبب نیست که تئودور داستایوفسکی، نویسندۀ شهیر روس، در توصیف قدرت پول می‌گوید که «پول قادر است حتا دشمنان را آشتی دهد»، چه‌کارهایی که پول نمی‌تواند انجام دهد؟ به این دلیل شماری از نامزدوزیران بیش‌تر از نفوذ اردوگاه‌های سیاسی‌شان، به کیسه‌های پرشان ایمان دارند. کسانی که سرمایۀ کمتری دارند، ترجیح می‌دهند با وعدۀ سهمیه در وزارت آینده، قناعت شماری را فراهم کنند. یکی از نامزدوزیران هنگام ارائه برنامۀ خود در مجلس گفت، به این دلیل که پیش از این عضو مجلس بوده، مشکلات نماینده‌گان را به خوبی درک می‌کند؛ اگر ملاحظه شود، حتا فقرا هم چیزی برای معامله دارند.
در ۲۱ سنبله زمانی که عبدالله عبدالله وارد هواپیمای حامل هیأت گفت‌وگوکنندۀ صلح افغانستان با هیاهوی رسانه‌یی شد، حنیف اتمر، سرپرست وزارت خارجه را در برابر خود یافت. اتمر در زمان حکومت وحدت ملی، ضربات سنگینی به عبدالله و گروهش وارد کرده بود، این بار نیز غنی او را فرستاد تا عبدالله را در زمین قطر، زمین‌گیر کند.
امروز وقتی سوار موتر دفتر شدم، داستان‌های عجیبی از همکارانم شنیدم. دوستی ساعت‌ها در راه‌بندی گیر کرده بود، دیگری مسیر دفتر تا خانه را به
رئیس‌جمهور ترامپ زمانی که مایک اسپر، وزیر دفاع پیشین را برکنار کرد، به‌جای این که معاون اسپر را به عنوان سرپرست وزارت دفاع بگمارد، فردی
ترس دوری از قدرت و ترس از تحقیر مجدد، احزاب سیاسی سنتی را به حرکت وا داشته است. در هفتۀ روان گروهی از سیاست‌مداران سنتی از جمله عبدالله عبدالله، محمد محقق، عطامحمد نور، محمدیونس قانونی، کریم خلیلی و بابر فرهمند به نماینده‌گی از عبدالرشید دوستم در کابل نشست مشترک برگزار کردند. آنان فیصله کرده‌اند که در صورت تغییر وضعیت برای بقا به صورت مشترک بجنگند.
کاوه جبران، استاد دانشگاه می‌گوید، «ادبیات اصیل افغانی» مقولۀ تصادفی نیست، بلکه از زمان سردارمحمدداوودخان آغاز شده است. او در یادداشتی نوشته است که در دوران حکومت امان‌الله خان، تشخیص شد که زبان فارسی مانع رشد ادبیات اصیل افغانی یا همان زبان «پشتو» می‌شود و باید سرکوب شود، اما سرکوب نتیجه نداد.
او نوشته است: «محمد داوود خان، شماری از زبان‌شناسان شوروی وقت را دعوت کرد تا راه‌های جای‌گزینی پشتو را به جای فارسی بسنجند. این دانش‌مندان پیش‌نهاد کردند تا در زبان فارسی ماین بکارد، به این معنا که در هر جمله‌ی فارسی، بین دو تا چند واژه پشتو را زیر نام مصطلحات ملی وارد کند.»
دادائیسم یکی از مکتب‌های معروف قرن بیستم است که طرفدار و علاقمندان بی‌شماری در سراسر جهان داشته است و در نسبتی هنوز هم دارد. ریشه‌های هنری و فرهنگی این مکتب به کجا بر می‌گردد و این مکتب چه‌گونه شکل گرفته است؟ پرسش‌هایی‌ست که در این نبشته تلاش می‌کنیم به آن‌ها پاسخ دهیم.
در اواخر سال ۲۰۱۸ ورق برگشت. کارزار انتخاباتی صلاح دانست، پرورده‌اش را برای پیروزی دور دوم ریاست جمهوری قربانی کند. بدترین ضربه که ادارۀ ترامپ به حکومت افغانستان و گروه غنی وارد کرد این بود که به گونه مستقیم با گروه طالبان در میز مذاکره نشست. گفت‌وگوی مستقیم با جانب امریکا یکی از خواست‌های اصلی گروه طالبان بود و در نتیجۀ آن دولت افغانستان کاملاً نادیده گرفته شد. اولین نشست میان گروه طالبان و امریکایی‌ها در ۱۲ اکتوبر سال ۲۰۱۸ برگزار شد و پیامد آن اعتبارزدایی از دولت افغانستان و مشروعیت‌بخشیدن به گروه طالبان بود.
به محض ورود از دروازه شمالی به درون ساختمان، در سمت چپ «اتاق شماره ۹» قرار دارد. با ورود به این اتاق، چشم‌هایم را بستم و لحظه‌یی گمان کردم که در قلب یک مسلخ گیر افتاده‌ام؛ بوی خون و بوی جسد آدمی اتاق شماره ۹ را تسخیر کرده است.
دو استادی که با حسیب‌الله بودند، خودشان را از پنجره پایین انداختند، اما حسیب به خاطر زخمش نتوانسته خودش را نجات دهد. او می‌گوید که پس از تقریباً دو ساعت نیروهای کماندو که منزل اول را از وجود مهاجمان پاک کرده بودند، او را نجات داده‌اند. او می‌گوید، دست‌کم جسد چهار هم‌صنفی‌اش را با چشمان خودش دیده است.
فیس‌بوک یکی از شبکه‌های اجتماعی است که بیش‌ترین کاربر در سطح جهان را دارد. آخرین آماری که از سوی شبکۀ فیس‌بوک و سایت‌های خبری معتبر نشر شده، نشان می‌دهد که شمار کاربران این رسانه در سطح جهان حدود ۲ میلیارد و ۵۰۰ هزار نفر است.
حدود دو ماه از آغاز گفت‌وگوهای صلح بین هیأت حکومت افغانستان و گروه طالبان می‌گذرد، اما تاکنون پیشرفت قابل ملاحظه‌یی به دست نیامده است. اختلاف
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
