طالبان در جریان نُه دور مذاکره، باری با شماری که از کابل رفته بودند، در مسکو دیدار کردند که همه نمازخواندن آنان را پشت یک طالب به خاطر دارند. در این دیدار، شماری از نمایندهگان رسانه‌ها نیز حضور داشتند و برای طالبان تریبون دادند و چهره‌های بیش‌تر این گروه در رسانه‌ها را آفتابی کردند.
شماری از خانواده‌های قربانیان جنگ تأکید می‌کنند که حکومت در غیبت قربانیان جنگ نمی‌تواند به صلح دایمی و پایدار دست یابد. آنان هم‌چنان نگران اند که زندانیان آزاشده طالبان ممکن است دوباره به میدان‌های جنگ بر گردند.
یکی از نگاه‌های بیرونی نسبت به روایت‌های ممزوج در افغانستان اثری‌ست به نام «پس از طالبان ملت‌سازی در افغانستان» از جمیز دابینز که توسط عارف سحر به فارسی ترجمه شده است.
عوام‌گرایی یا پوپولیسم پدیدۀ نسبتا ساده‌ای‌ست. رهبرانِ پوپولیست چیزهایی را که مردم دوست دارند بشنوند، به آن‌ها می‌گویند، و همیشه هم رأیِ آن‌ها را مالِ خود می‌کنند. رهبرانِ پوپولیست معمولا قبل از آنکه مردم متوجهِ دروغ‌های‌شان شوند، یا می‌میرند یا بازنشست می‌شوند، یا به یک دیکتاتور بدل می‌شوند. ولی وقتی مصیبتی ناگهانی مثل بحران جاری کووید ۱۹ بروز می‌کند، نواقصِ پوپولیسم هم بلافاصله آشکار می‌شود.
