شماری از زنان معتاد به مصرف مواد مخدر در کابل، می‌گویند که به دلیل مشکلات اقتصادی به اعتیاد رو آورده اند و اعتیاد زندگی آن‌ها را به هم ریخته است.
راحله‌ی ۲۹ساله، یکی از زنان معتاد به مصرف مواد مخدر که حالا دوره‌ی ترک اعتیاد را در مرکز درمانی ویژه‌ی زنان معتاد به مواد مخدر در شهر کابل سپری می‌کند، می‌گوید که شوهرش مواد مخدر مصرف می‌کند و او را نیز وا داشته که مخدر مصرف کند. او که اکنون جایی برای رفتن ندارد، با سه کودکش در این مرکز درمانی شب‌وروز می‌گذراند.
راحله می‌افزاید: «آن‌ها نمی‌توانند مرا این جا نگه دارند؛ ۴۵ روزم که تکمیل شود، من آزادم که بروم؛ اما از شوهرم ترس دارم؛ جای ندارم؛ کار ندارم؛ از این جا نمی‌توانم بروم. چه خواهد شد روی سرک می‌مانم؟ هیچ خانه و سرپناهی ندارم.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
زینب، دیگر باشنده‌ی کابل که دو ماه می‌شود مواد مخدر مصرف می‌کند و زحل که چهار سال مواد مخدر مصرف کرده و هر دو اکنون در مرکز درمانی ویژه‌ی ترک اعتیاد بستر اند، می‌گویند که دوست دارند به مصرف مواد مخدر پایان دهند و مانند افراد عادی به جامعه بازگردند.
زینب می‌گوید: «من خوش‌حالم که این جا آمدم؛ این در زندگی به من یک تجربه شد. می‌خواهم به دیگران هم بگویم به درد نمی‌خورد؛ مواد مصرف نکنید.»
زحل نیز می‌گوید: «امیدوارم خوب شوم و با خانواده‌ام به عنوان یک انسان سالم زندگی کنم. می‌خواهم دوباره درس‌هایم را بخوانم؛ دیگر نمی‌خواهم به مواد مخدر رو بیاورم.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
شایسته حکیم، رییس مرکز درمانی ۱۵۰ بستر ویژه‌ی ترک اعتیاد زنان در کابل، می‌گوید که خشونت‌های خانوادگی و تبعیض‌های جنسیتی، از مهم‌ترین عامل‌های اعتیاد زنان به مواد مخدر است.
شرافت زمان امرخیل، سخن‌گوی وزارت صحت عامه، نیز می‌گوید که برای درمان زنان معتاد به مصرف مواد مخدر، ۱۰ مرکز درمانی در سراسر افغانستان ایجاد شده است.
این در حالی است که سازمان‌های بین‌المللی، شمار زنان معتاد به مصرف مواد مخدر در افغانستان را در حال افزایش اعلام کرده اند.
