شماری از مراجعهکنندگان به شفاخانهی ملالی در کابل، از سازوکارهای غیرقانونی و نادرست در این شفاخانه شاکی اند و میگویند که کارمندان این شفاخانه، با بیماران و بیمارداران برخورد نادرست دارند. آنان، از بیتوجهی کارمندان صحی این شفاخانه انتقاد و آنان را به رشوهستانی متهم میکنند.
مینا (نام مستعار)، زنی است که بیش از ۱۵ روز میشود درد ولادت را تحمل میکند و سه روز است که کودکش در بطنش مرده؛ اما هنوز ولادت نکرده است. او که چشمانش را اشک فرا گرفته است، میگوید که نُه ماه بارداری را با تمام سختیهایش تحمل کرد تا فرزندی به دنیا بیاورد؛ اما به گفتهی مینا، به دلیل بیتوجهی کارمندان صحی شفاخانهی نامبرده، فرزندش در بطنش فوت کرده است.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
این زن که توانایی خواندنونوشتن هم ندارد، میافزاید که پزشکان شفاخانهی دولتیای در خیرخانهی کابل، دو هفته پیش او را گفتند که به شفاخانهی ملالی مراجعه کند و پزشکان شفاخانهی ملالی هم او را برای دو هفتهی دیگر معطل کرد و این سبب جانباختن کودک درون بطنش شد و اکنون که سه روز از فوت کودکش میگذرد، هنوز عملیات نشده است. او میگوید: «چهارشنبه آمده بودم، داکتر مریم به من خط داد که شفاخانهی ملالی برو و خود را عملیات کن، کودکم زنده بود. این جا به من گفتند برو دو هفته بعد بیا. حالا سه روز میشود که کودکم در بطنم فوت کرده، اما داکتران مرا عملیات نمیکنند و میگویند برو فردا بیا. تا فردا من زنده نمیمانم.»
همین گونه، یاسمین، یک تن از بیمارانی که سال گذشته در این شفاخانه جراحی شده و محل جراحیاش درد پیدا کرده است، میگوید بیش از نصف روز میشود که برای درمان به این شفاخانه آمده؛ اما تا کنون هیچ توجهی به او نشده است. او میافزاید: «پارسال این جا عملیات شدم، کودکم فوت کرد. کودکم ۱۰ دقیقه پیش از بین رفته بود. حالا جای عملیات زیاد درد میکند. از صبح که این جا آمدهام، یک بار مرا یک طرف میدوانند، یک بار طرفی دیگر. معایناتم در دستم است و کسی در قصهام نیست. حالا میگویند برو در نسایی_ولادی، باز میگویند برو به بخشی دیگر. حیران ماندهام که کدام طرف بروم. پس این شفاخانه برای تداوی چه است؟»
از سویی هم، برخی از بیمارداران، کارمندان شفاخانهی ملالی را به رشوهستانی نیز متهم میکنند. مریم، یکی از بیمارداران، به سلاموطندار میگوید: «رفتار کارمندان شفاخانه هیچ درست نیست. اگر ۵۰ یا ۱۰۰ افغانی به کارمندان بدهیم، اجازه میدهند که مریض خود را ببینیم؛ در غیر آن، پایواز را هیچ خیال میکنند.»
سلاموطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
با این حال، ملالی رحیم فیضی، رییس شفاخانهی ملالی، با رد این شکایتها میگوید که ازدحام بیش از اندازه، سبب ایجاد مشکلات در این شفاخانه شده است. او میافزاید: «این شفاخانه، شفاخانهی دولتی است. تنها در بخش ولادی، در یک شبانهروز ما حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ مریض داخل بستر را میپذیریم. در بخش نسایی، حدود ۵۰ تا ۶۰ مریض بستری میشوند. این شفاخانه نظر به موقعیتش مزدحمترین شفاخانه است. مریضانی که مراجعه میکنند، خواستار این هستند که پایواز شان هم همراه شان باشد؛ ولی ما این امکانات را نداریم. موضوع گرفتن پول از پایوازان/بیمارداران قبلاً بود؛ اما بعد از این که من رییس شفاخانه شدم، این موضوع کاملاً از بین رفته و هر کارمندی که از مریض ما پول بگیرد را پیگیری میکنیم.»
این در حالی است که پیش از این نیز، بیماران و بیمارداران از برخورد نادرست پزشکان و کارمندان در شفاخانههای دولتی و نیز رشوهستانی از سوی کارمندان این شفاخانهها، شکایت کرده اند.