جنگ میان نیروهای امنیتی و طالبان زنده‌گی غیرنظامیان را پر از مشکل کرده و در برخی مناطق در نتیجۀ درگیری دوطرف اکثر اوقات غیرنظامیان متحمل تلفات می‌شوند.
در رویدادی که شام روز شنبه هفته گذشته در ولسوالی سیدکرم پکتیا رخ داد، اعضای یک خانوادۀ قربانی شدند که از بیم جنگ دهکدۀ‌شان را به مقصد گردیز ترک می‌کردند، اما غافل از این‌که هزینۀ زنده‌ماندن را با جان‌شان پرداخت خواهند کرد.
در نتیجۀ انفجار ماینی که توسط طالبان کاشته شده بود، از ۱۴ عضو این خانواده تنها دو کودک زنده ماندند و ۱۲ عضو دیگر در این رویداد کشته شدند.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
این دو کودک بازمانده که شاهدالله ۱۰ و آرزوی ۵ ساله هستند، سلامتی خود را بازیافته و از شفاخانه مرخص شده‌اند.
نورجان، برادر فردی که در این رویداد با اعضای خانواده‌اش کشته شده به سلام‌وطندار می‌گوید، انفجار ماین کنارجاده‌یی خانوادۀ برادرش را برباد داد.
او می‌گوید، پدر و مادرم نیز با برادرم زنده‌گی می‌کردند که هردو در این رویداد جان دادند. او می‌افزاید که اکنون در ولایت خوست و جدا از خانواده‌اش زنده‌گی می‌کند.
چنین رویدادهایی پیش از این نیز جان شماری از غیرنظامیان را در پکتیا گرفته بود و اکنون طالبان به منظور جلوگیری از عملیات نیروهای امنیتی مسیر گردیز، ولسوالی‌های رزمت، ابراهیم‌خیل، سیدکرم و بسیاری از روستاها را ماین‌گذاری کرده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
عزت‌الله، از ساکنان دهکدۀ چینو که این رویداد در آن رخ داد به سلام‌وطندار می‌گوید، جنگ زنده‌گی را بر مردم تلخ کرده و آنان نمی‌توانند از روستاها خارج شوند. او از حکومت و طالبان می‌خواهد که برای حفظ جان غیرنظامیان آتش‌بس کنند.
فعالان مدنی پکتیا نیز وضعیت کنونی این ولایت را نگران‌کننده می‌خوانند و می‌گویند که طرف‌های درگیر به زنده‌گی غیرنظامیان توجهی نمی‌کنند.
عبدالله احمدزی، از فعالان مدنی این ولایت می‌گوید که وضعیت در سراسر پکتیا نگران‌کننده است و غیرنظامیان در جنگ گیر مانده‌اند.
به گفتۀ او، وقتی مردم می‌خواهند به مناطق امن‌تر بروند، از سرنوشت بد شکار ماین‌های کنارجاده‌یی می‌شوند.
در همین حال، مسئولان ولایتی پکتیا می‌گویند، تلاش می‌کنند تا در جریان عملیات نظامی از زنده‌گی غیرنظامیان محافظت کنند به همین دلیل این عملیات به کندی پیش می‌رود.
عبدالولی سهی، معاون والی پکتیا به سلام‌وطندار می‌گوید، آنان به آواره‌گان جنگی کمک‌های نقدی و غذایی کرده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
در افغانستان افرادی مانند شاهدالله و آرزو کودکان زیادی دیگری نیز هستند که در نتیجۀ جنگ پدر و مادرشان را از دست داده و از این نعمت محروم شده‌اند.
این دو کودک تاکنون از مرگ پدر و مادر و همینطور دیگر اعضای خانوادۀ‌شان آگاهی ندارند و امیدوارند که به زودی به آغوش پدر و مادرشان برگردند، آرزویی که دیگر به واقعیت نمی‌پیوندد.
