صدها خانواده خانه‌وکاشانۀ خود را ترک کرده و همه داروندار خود را در آتش جنگ ازدست داده‌اند. مادران و پدرانی که ناچاری و تلخی روزگار در چهره‌های‌شان پیداست، تنها توانسته‌اند کودکان قدونیم‌قدشان را با لباس‌هایی که بر تن داشته‌اند از میان گلوله‌ها بیرون کنند و تا شهر کابل برسانند.

آواره‌‌‌گان جنگی اکنون شب‌وروز را بر روی خاک و آشغال انباشته در تفریح‌گاه‌ها و ساحه‌های باز شهر کابل سپری می‌کنند؛ نه خیمه و چادری برای بودوباش دارند و نه غذایی برای خوردن.

سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید

آواره‌گان که بیش‌ترشان از ولایت‌های تخار، بغلان و کندز اند، می‌گویند که از سه روز به این‌سو به کابل آمده‌اند و هیچ چیزی برای خوردن و آشامیدن ندارند و تاکنون توجهی از سوی دولت به آنان نشده است. آنان می‌گویند که جایی برای رفتن ندارند و شماری از آنان به‌دلیل نامناسب‌بودن جا، گرمای آفتاب و نبود غذا، بیمار شده‌اند.

سرای شمالی

موسا، بی‌جاشدۀ یکی از ولایت‌های شمال در پارک آزادی منطقۀ سرای شمالی شهر کابل می‌گوید، «شهر ما را طالبان گرفتند، در گرفتیم، در میدان خدا هستیم، یک روپیه ندارم، دخترک‌هایم در میدان خدا هستند، زن و بچه‌ام در آفتاب خواب است، کل منطقه‌های ما را طالبان گرفته‌اند، جنگ است، دربه‌در هستیم، هیچ‌چیز نداریم.»

سلام‌وطندار را در یوتیوب دنبال کنید

شمسیه، دیگر بی‌جاشدۀ یکی از ولایت‌های شمال در پارک آزادی منطقۀ سرای شمالی شهر کابل می‌گوید، «کالای کودکانم را از خانه گرفتم برآمدم، نه خوراکه نه چیز دیگر، دربه‌در و خاک به‌ سر هستیم.»

سرای شمالی

قمرنسا، نیز دیگر بی‌جاشدۀ یکی از ولایت‌های شمال در پارک آزادی منطقۀ سرای شمالی شهر کابل می‌گوید، «همین موسفیدم و چهار تا نواسه‌ام مانده، دیگر هیچ‌چیز نمانده. بچه‌ام را کشتند، خودم را در یک خانه انداختند و قفل کردند.»

سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید

در همین حال، نماینده‌‌گان آواره‌‌گان در پارک آزادی منطقۀ سرای شمالی شهر کابل می‌گویند که شمار آواره‌گانی که از ولایت‌های تخار، کندز و بغلان به کابل آواره شده‌اند، به هزاران خانواده می‌رسد. آنان می‌افزایند که شماری از آواره‌‌گان در خانه‌های نزدیکان‌شان به‌سر می‌برند و شماری دیگر جایی برای گذراندن شب‌وروز ندارند.

سرای شمالی

مبارز همدرد، از نماینده‌‌گان آواره‌گان در پارک آزادی منطقۀ سرای شمالی شهر کابل می‌گوید که صدها خانواده به‌دلیل نبود سرپناه ناچار اند در تفریح‌گاه‌‎‌ها و ساحه‌های باز به‌سر ببرند. به گفتۀ او، تاکنون از سوی دولت کمکی به آنان نشده و تنها مقداری غذا و آب از سوی شماری از بازرگانان و نهادهای غیردولتی به آنان توزیع شده است.

سلام‌وطندار فارسی را در فیس‌بوک دنبال کنید

با این حال، مسئولان وزارت مهاجران و بازگشت‌کننده‌گان می‌گویند، براساس آمارهای نخستین شمار آواره‌‌گانی که از ولایت‌های تخار، بغلان، کندز و بدخشان به کابل آواره شده‌اند، به ۱۷ هزار خانواده می‌رسد و سروی‌ها برای مشخص‌کردن رقم دقیق آنان جریان دارد.

سرای شمالی

رضا باهر، معاون سخنگوی وزارت مهاجران و بازگشت‌کننده‌گان می‌گوید که کمیتۀ اضطرار برای رسیده‌گی به وضعیت آواره‌‌گان ایجاد شده است و کار روی ساختن کمپ‌ها برای آنان ادامه دارد. «از امروز ما روی خیمه‌سازی و کمپ‌سازی برای این بی‌جاشده‌ها کار می‌کنیم که کارش آغاز شده. در ساحۀ باریک‌آب کابل حدود سه هزار خیمه درنظر گرفته شده که برای این‌ها تهیه شود.»

سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید

امرالله صالح، معاون نخست رئیس‌جمهور نیز در فیس‌بوک خود نوشته است که برای رسیده‌گی به آواره‌‌گان دست به کار شده‌اند و از هیچ‌گونه امکانات دولتی و بسیج منابع بین‌المللی دریغ نمی‌کنند.

براساس آمار وزارت مهاجران و بازگشت‌کننده‌گان، تاکنون به‌دلیل جنگ حدود ۵۷ هزار خانواده در سراسر کشور آواره شده‌اند.

مرتبط با این خبر:

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: