شماری از باشندگان و کوچی‌های ولایت لوگر، می‌گویند که در نتیجه‌ی بارندگی‌های خوب امسال، چراگاه‌های این ولایت سرسبز شده است و شمار مال‌داران و کوچی‌هایی که امسال به این ولایت آمده اند، دو برابر سال‌های گذشته است.
خیال‌محمد، باشنده‌ی ولسوالی خوشی لوگر که ۱۵ رأس بز و گوسفند نگه‌داری می‌کند، می‌گوید که امسال به دلیل بارندگی‌های فراوان، کوه‌ها و دشت‌های این ولسوالی نسبت به سال‌های گذشته سبزتر شده است و آن‌ها همیشه دام‌های خود را برای چراندن به آن جا می‌برند.
او می‌افزاید شمار کوچی‌هایی که امسال به ولسوالی خوشی آمده اند، دو برابر سال‌های پیش است و باشندگان محل و کوچی‌ها بدون هیچ مشکلی از چراگاه‌ها استفاده می‌کنند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
او می‌گوید: «امسال نسبت به سال‌های گذشته چراگاه‌ها و دشت‌ها سرسبزتر شده اند؛ زیرا در بهار باران‌های خوبی بارید، بسیاری از گیاهان و علف‌ها سبز شده اند و حیوانات ما به خوبی تغذیه می‌شوند. من میش و بز نگه‌داری می‌کنم و در مورد چراگاه هیچ مشکلی نداریم.»
عبدالشکور، باشنده‌ی شهر پل‌علم، مرکز لوگر که مال‌دار است، می‌گوید که چراگاه‌های این ولایت نسبت به سال‌های گذشته پرعلف‌تر شده است و حکومت باید جلوی غصب چراگاه‌ها را بگیرد.
او می‌افزاید: «در مقایسه با سال‌های گذشته، وضعیت زندگی کوچی‌ها در لوگر بهتر شده است. کوچی‌ها دام‌های خود را در دشت‌ها آزادانه می‌چرانند و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد. امیدواریم که دولت دشت‌های غصب‌شده را برگرداند.»
در همین حال، محمدفاروق، کارشناس امور کشاورزی و مالداری در لوگر، به سلام‌وطندار می‌گوید که وزارت زراعت، آبیاری و مالداری باید به مردم محلی و کوچی‌ها برای ساختن سرپناه زمین بدهد و به کسی اجازه ندهد تا چراگاه‌های مال‌داران را ملک شخصی خود ساخته و بر آن خانه بنا کنند.
او می‌افزاید که اگر به باشندگان و کشاورزان محلی نسبت به چراگاه‌ها آگاهی عمومی داده نشود، دور نخواهد بود که در چند سال آینده چراگاه‌ها نابود شوند و مالداری از بین برود.
محمدفاروق، می‌افزاید: «در ولایت لوگر چراگاه وجود دارد؛ اما نسبت به گذشته کاهش یافته است. شماری از افراد در چراگاه‌ها برای خود خانه ساخته اند؛ حتا کوچی‌هایی که در گذشته در خیمه زندگی می‌کردند، اکنون برای خود خانه ساخته اند.»
از سوی دیگر، نصرالدین بهیج، مدیر منابع طبیعی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری لوگر، به سلام‌وطندار می‌گوید که غصب چراگاه‌ها، کم‌بود زمین برای ساخت خانه و خشک‌سالی اخیر، سبب ازبین‌رفتن چراگاه‌ها شده است.
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
آقای بهیج، می‌افزاید که یافته‌های سروی‌ای که توسط اداره‌ی خوراک و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) در سال ۲۰۱۱ در لوگر انجام شد، نشان می‌دهد که ۲۷۰ هزار و ۱۵۲ هکتار چراگاه در این ولایت وجود دارد.
نصرالدین بهیج، می‌گوید: «در ولایت لوگر ۲۷۰ هزار و ۱۵۲ هکتار چراگاه وجود دارد که بخش‌هایی از آن در اثر خشک‌سالی‌های سال‌های گذشته از بین رفته است. چراگاه‌های مورد استفاده‌ی حیوانات دو نوع است. یکی چراگاه خاص که مردم دام‌های خود را می‌چرانند و دیگر چراگاه‌ها عام است که کوچی و باشندگان محل به گونه‌ی مشترک و بدون هیچ مشکلی از آن استفاده می‌کنند.»
گفتنی است که لوگر، یکی از ولایت‌های هم‌جوار کابل است که هر سال کوچی‌های ولایت‌های خوست، پکتیا، غزنی و ننگرهار، برای پرورش و چراندن دام‌های شان به این ولایت می‌آیند و پس از گذراندن شش ماه دوباره به مناطق گرم‌سیر می‌روند.
