باشندگان چهار روستا (کلوخ‌تپه، خشت‌تپه، باغیچه و بغریکو) در مناطق مرزی ولسوالی قلعه‌ی زال کندز، به سلام‌وطندار میگویند که در ۲۰ سال گذشته هیچ توجهی به مشکلات آنان به ویژه مشکل خدمات مخابراتی نشده است.
صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، اعلام کرده است که نُه میلیون و ۵۰۰ هزار تن در افغانستان در مکان‌هایی زندگی می‌کنند که به خدمات درمانی دست‌رسی ندارند.
شماری از آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه‌های چند ماه پیش در ولسوالی زنده‌جان هرات که اکنون زیر خیمهها زمستان را سپری می‌کنند، به سلام‌وطندار میگویند که به مواد و وسایل گرمایشی، بهداشتی و پوشاک، دست‌رسی اندک دارند و نهادهای مسئول نیز تا کنون به آن‌ها توجه چندانی نکرده اند.
شماری از باشندگان شهر کابل، میگویند که بیش‌تر ساعت‌های کاری به برق دست‌رسی ندارند. آن‌ها، از مسئولان می‌خواهند که پرچاوی‌های برق در شهر کابل را کاهش دهند.
بسیاری از باشندگان هرات در غرب کشور، دو هفته است که به دلیل زمین‌لرزه‌های پی‌هم و هراس از تکرار این رویداد طبیعی، روی جاده‌ها زندگی می‌کنند. آنان، میگویند که شب‌وروز شان را در جاده‌ها و فضای باز سپری می‌کنند و حتا به سرپناه موقت نیز دست‌رسی ندارند.
این گفته‌های زرغونه، باشنده‌ی ولسوالی خانقاه جوزجان، است. زرغونه که آموزگار نیز است، می‌گوید که در ۲۰ سال پسین هیچ توجهی به این ولسوالی نشده و نبود آب آشامیدنی سالم، خدمات صحی ۲۴ساعته، خرابی جاده‌های روستاها و آب زراعتی، باشندگان ولسوالی خانقاه را زجر می‌دهد.
هم‌زمان با نگرانی سازمان بین‌المللی مهاجرت از دست‌رسی‌نداشتن بیش‌تر شهروندان افغانستان به خدمات درمانی معیاری، شماری از شهروندان در کابل و ولایت‌های دایکندی و بدخشان، از نبود خدمات درمانی معیاری در مرکزهای درمانی شکایت دارند.
شواک، گرده‌سیری و وزی زدران، سه ولسوالی زدران پکتیا هستند که در ۲۰ سال گذشته از نظر صحی توجه چندانی به این ولسوالی‌ها نشده است. باشندگان این ولسوالی‌ها، گلایه دارند که خدمات صحی کامل به آن‌ها ارائه نمی‌شود و مانند گذشته با مشکلات بسیاری روبه‌رو اند.
بررسی‌های سلام‌وطندار در ۱۷ ولایت، نشان می‌دهد که زنان در ۱۳ ولایت، با محدودیت دست‌رسی به خدمات صحی روبه‌رو استند. این ولایت‌ها شامل کابل، لوگر، پنجشیر، کاپیسا، سمنگان، بغلان، بدخشان، پروان، سرپل، بامیان، دایکندی، کندز و نیمروز است.
زهل -نام مستعار- وکیل مدافع در حکومت پیشین که گواه پرونده‌هایی از این دست در نزدیک به دو سال گذشته بوده، به سلام‌وطندار می‌گوید: «زنی فعلا عملاً قضیه‌اش جریان دارد، قضیه طلاق از شوهرش است؛ اما رییس محکمه هم‌راهش خیلی بد رفتار می‌کند؛ می‌گوید: تو زن خراب بودی و استی که می‌خواهی تفریق کنی شوهرت را و هر روز، به بهانه‌های مختلف قضیه‌اش را معطل می‌کند.»
در گوشهای از کابل، وارد اتاقی می‌شوم که نور زیادی از پنجره‌ی کوچکش، به داخل نمی‌تابد. جوانی که در کنج اتاق دراز کشیده و ناخوشی از سروصورتش می‌بارد، می‌گوید که از یک سال‌ونیم به این سو، در بستر بیماری افتاده و توانایی بلندشدن را ندارد. او که خال‌الدین نام دارد و تنها مرد خانواده‌ی نه‌نفری‌اش است، می‌گوید که در اثر بیماری …
احمدشاه، باشنده‌ی کارته‌‌آریانای شهر کابل، با شکایت از توقف چندهفته‌‌ای آب‌رسانی از سوی شرکت دولتی آب‌رسانی و فاضلاب شهری، می‌گوید: «خانه‌ی ما در بالای کوه کارته‌‌آریانا است و چندین هفته می‌شود که در نل‌های دولتی آب نمی‌آید و مجبور می‌شویم که ساعت‌ها پیاده‌روی کنیم تا بتوانیم یک مقدار آب برای اعضای خانواده‌ی خود تأمین کنیم.»
سلطان‌محمد، شهروند قرقیز در پامیر بدخشان است که گوشهای از مشکلات این مردم را به سلام‌وطندار بازگو می‌کند. او با انتقاد از دست‌رسی‌نداشتن باشندگان پامیر خرد و بزرگ به راه‌های ارتباطی معیاری، می‌گوید که بیماران در این دو منطقه، گاهی ناچار می‌شوند که شب‌ها را برای رسیدن به یک مرکز درمانی راه کنند.
با به بهره‌برداری‌سپردن یک پروژه در لغمان، ده‌ها خانواده از آب صحی آشامیدنی بهره‌مند شدند. ادارۀ محلی لغمان امروز (پنج‌شنبه، دهم سنبله) پروژه‌یی را به بهره‌برداری سپرد که در نتیجۀ آن، به ۲۰۱ خانواده آب صحی آشامیدنی توزیع می‌شود.
با این حال، مسئولان شرکت برشنا میگویند که تنها ۳۸ درصد شهروندان افغانستان به برق دست‌رسی دارند. صفی‌الله احمدزی، رئیس علمیاتی شرکت برشنا، امروز در یک نشست خبری مسئولان این شرکت در کابل، می‌گوید: «در قسمت دست‌رسی مردم به برق بگویم که در عموم ۳۸ درصد مردم افغانستان دست‌رسی به برق دارند.»
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
