یک چاه آب به هزینه‌ی ۵۰۰ هزار افغانی در منطقه‌ی «چنداول» کابل حفر شد

غلام صفری، رییس این نهاد، می‌گوید که با حفر این چاه عمیق، ۳۰۰ خانواده به آب آشامیدنی دست‌رسی می‌یابند. او، می‌افزاید: «یک حلقه چاه آب آشامیدنی مجهز با واترپمپ و سه ذخیره‌ی بزرگ آب را برای اهالی بالای کوه چنداول که به کم‌بود آب رو‌به‌رو بودند، حفر شده است. ظرفیت این چاه عمیق می‌تواند به ۵۰۰ خانواده از طرف صبح و به ۵۰۰ تن پس از چاشت آب تامین کند.»

باشندگان بامیان ۱۵ کیلومتر جاده را با هزینه‌ی شخصی شان ساختند

مسئولان محلی بامیان، می‌گویند که باشندگان روستای «پشتواز» ولسوالی سیغان این ولایت، با هزینه‌ی شخصی شان یک جاده‌ی ۱۵کیلومتری را برای رفت‌وآمد موترها ساخته اند. به گفته‌ی مسئولان، ساخت این جاده بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار افغانی هزینه برداشته که از سوی باشندگان ولسوالی سیغان پرداخت شده است.

باشندگان ولسوالی گرمسیر هلمند به خدمات اولیه‌ی زندگی دست‌رسی ندارند

باشندگان منطقه‌ی بنادر ولسوالی گرمسیر هلمند، از نبود خدمات آموزشی، صحی و دیگر امکانات اولیه‌ی زندگی در منطقه‌ی شان، شکایت دارند. جمعه‌گل، یکی از باشندگان این منطقه، به سلام‌وطندار می‌گوید که حدود ۱۵ هزار خانواده در بنادر زندگی می‌کنند؛ اما آن‌ها تنها به یک مکتب ابتدایی و متوسطه دست‌رسی دارند. به گفته‌ی او، این مکتب افزون بر کم‌بود خدمات آموزشی، ساختمان نیز ندارد و دانش‌آموزان آن در فضای باز درس می‌خوانند.

۲۳ آشیانه‌ی صحی در بامیان به بهره‌برداری رسید

مقام‌های محلی بامیان، می‌گویند که ۲۳ آشیانه‌ی صحی در مرکز و پنج ولسوالی‌ این ولایت، به بهره‌برداری رسیده است. این آشیانه‌ها، در ولسوالی‌های شیبر، یکاولنگ نمبر۱، یکاولنگ نمبر۲، پنجاب و مرکز بامیان، ساخته و شماری هم بازسازی شده اند.

یک پل به هزینه‌ی بیش از دو میلیون افغانی در پروان ساخته شد

یک پل به هزینه‌ی دو میلیون و ۳۰۰ هزار افغانی در ولسوالی سیاه‌گرد پروان، ساخته شده است. عزیزالله عمر، فرمانده امنیه‌ی پروان، می‌گوید که هزینه‌ی ساخت پل، از سوی باشندگان این ولایت پرداخت شده است. به گفته‌ی او، این پل با ۲۰ متر درازا و ۴.۵ متر پهنا ساخته شده است.

فروش خوراکی تاریخ‌گذشته در زابل باشندگان را با مشکل روبه‌رو کرده است

باشندگان زابل، می‌گویند که به دلیل فروش مواد غذایی تاریخ‌گذشته از سوی برخی از دکان‌داران در این ولایت، به بیماری‌های مختلف مبتلا و با مشکل روبه‌رو شده اند. سیمع‌الله ۲۴ساله، باشنده‌ی شهر قلات، مرکز زابل، می‌گوید که مدتی پیش، ناآگاهانه مواد غذایی تاریخ‌گذشته را خریده بود و به دلیل استفاده‌ی آن، به بیماری مبتلا شده است.

بهای گاز مایع در غور افزایش یافته است

شماری از باشند‌گان غور، می‌گویند که از دو هفته به این سو، بهای گاز مایع در این ولایت، از ۶۵ افغانی به ۸۰ افغانی افزایش یافته است. آن‌ها از حکومت سرپرست می‌خواهند که بهای گاز را در بازارهای غور، کنترل کند.

باشندگان بلخ از افزایش آلودگی صوتی شکایت دارند

شماری از باشندگان شهر مزارشریف، مرکز بلخ، می‌گویند که در روزهای پسین، آلود‌گی صوتی در این شهر افزایش یافته است. آن‌ها، می‌افزایند که صدای بلند‌گوهای فروشندگان سیار مواد خوراکی و دست‌فروشان، هارن وسایل حمل‌ونقل و ژنراتورها در جریان روز به ویژه صبح‌ها، آرامش شان را برهم زده است.

باشندگان ولسوالی پاتوی دایکندی به خدمات صحی معیاری دست‌رسی ندارند

باشندگان ولسوالی پاتوی دایکندی، با شکایت از کم‌بود مرکز درمانی در ده‌ها روستای این ولسوالی، می‌گویند که به خدمات صحی معیاری دست‌رسی ‌ندارند. به گفته‌ی آن‌ها، در این ولسوالی تنها دو مرکز صحی وجود دارد که یکی از آن‌ها حتا ساختمان ندارد.

کاهش سطح آب در پکتیا؛ باشندگان: چاه‌ها خشک شده و به آب دست‌رسی نداریم

شماری از باشندگان پکتیا، می‌گویند که به دلیل پایین‌رفتن سطح آب، چاه‌ها و کاریزها در منطقه‌ی «عسکری فامیلی»، «دانش‌گاه مینه» و دیگر بخش‌های شهر گردیز، مرکز پکتیا، خشک شده است و آن‌ها به آب آشامیدنی دست‌رسی ندارند.

باشندگان ولسوالی پنجاب بامیان به برق دست‌رسی ندارند

در حالی که برق یکی از نیازهای مهم شهروندان در افغانستان است، باشندگان ولسوالی پنجاب بامیان، می‌گویند که به دلیل دست‌رسی‌نداشتن به برق، با مشکل روبه‌رو اند. آن‌ها، می‌افزایند با این که منابع تولید برق از سیستم آبی و خورشیدی در این ولسوالی فراهم است؛ اما هنوز هم باشندگان ده‌ها روستای ولسوالی پنجاب از دست‌رسی‌داشتن به برق محروم اند.

باشندگان لغمان از افزایش ابتلا به بیماری سرخکان نگرانی دارند

شماری از باشندگان لغمان، می‌گویند که در چند ماه پسین، ابتلا به بیماری سرخکان در این ولایت افزایش یافته است. آن‌ها، می‌افزایند که به ‌گونه‌ی درست به خدمات صحی دست‌رسی ندارند و در باره‌ی بیماری‌های ویروسی نیز نمی‌دانند؛ چیزی که سبب شده آن‌ها، در باره‌ی بیماری‌هایی که کودکان شان به آن مبتلا اند، اطلاعی نداشته باشند.