به دنبال بلندرفتن گراف بی‌کاری و فقر در بلخ، کودکان کار در خیابان‌های شهر مزارشریف، مرکز این ولایت، به گونه‌ی بی‌پیشینه‌ای افزایش یافته است؛ کودکانی که جای بودن در جهان کودکانه‌ی شان، از روی ناچاری، بار تأمین هزینه‌های زندگی خانواده‌های شان را به دوش می‌کشند.
هنگام نزدیک‌شدن به یکی از مرکزهای توزیع کمک‌های انسان‌دوستانه، در شهر کابل، با جمعیت انبوهی روبه‌رو می‌شوی، که برای به‌دست‌آوردن کمک خوراکی ناچیزی، تقلا دارند؛ شهروندانی که در این شب‌وروزها، به معنای واقعی کلمه با زندگی چنگ‌ودندان اند.
هم‌زمان با روز جهانی افراد دارای معلولیت، دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، می‌گوید که بیش‌تر افراد دارای معلولیت در افغانستان، به کمک‌های انسان‌دوستانه دست‌رسی ندارند.
محمداعظم اصغری، شهروند دیگری که با داشتن سال‌ها تجربه‌ی کار در رسانه‌ها، به دنبال تحول سیاسی پسین، خانه‌نشین شده، می‌گوید که گذراندن شب‌وروز در بی‌کاری و بدون پشتوانه‌ی مالی، زندگی را بیش از اندازه برایش دشوار کرده است؛ دشواریی که با سردشدن هوا برای او بیش‌تر شده است.
بیش‌تر بی‌جاشدگان مهاجرقشلاق، به دلیل ناداری و ناتوانی در پرداخت هزینه‌ی خانه‌های کرایی، در دشت لاله‌گذر در ولسوالی خواجه‌بهاءالدین، چادر زده اند و شب‌وروز شان را بدون هیچ درونمای روشنی، در زیر این چادرها به سر می‌رسانند؛ شب‌هایی که با سوز سرما و شکم گرسنه به روز می‌رسد و روزهایی که با حسرت فردای بهتر به شب.
در وسط یکی از چهارراه‌‌های شهر شبرغان، مرکز جوزجان، ایستاده ام؛ مردان جوان و میان‌سال زیادی به چشم می‌خورند که بیل‌وکلنگ در دست گرفته و با نگاه‌های سرگردان به هر سو خیره می‌شوند؛ به امید این که فردی از راه برسد و آن‌ها را به کار ببرد و این گونه، بتوانند پولی در آورده و نانی هم، سر سفره‌ی خالی خانه ببرند.
اکنون که زمستان در راه است و شهروندان در تلاش تهیه‌ی مواد سوختی اند، شماری از باشندگان شهر کابل، از بلندبودن بهای مواد سوختی به ویژه زغال‌سنگ شکایت دارند.
«همه‌ی زندگی‌ام از بین رفت؛ اهدافم، به رؤیاهایم تبدیل شده. درس‌خواندن برایم مثل شیرینی‌خوردن لذت داشت؛ اما، حالا همه چیز تلخ و سیاه شده.» وقتی این را می‌گوید، صدایش به لرزه می‌افتد و زیر چشمان خسته‌ی عسلی‌اش از اشک تر می‌شود.
هم‌زمان با نزدیک‌شدن به زمستان، دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل (اوچا)، می‌گوید که ۷۹ درصد خانواده‌ها در افغانستان، به امکان‌های بسنده‌ی گرمایشی دست‌رسی ندارند.
در حالی که از فرمان رهبر امارت اسلامی مبنی بر گرد‌آوری تکدی‌گران و پرداختن تنخواه ماه‌وار به آن‌ها، بیش‌تر از دو ماه می‌گذرد، شماری از تکدی‌گران در شهر کابل از دریافت‌نکردن تنخواه و منع تکدی‌گری از سوی نیروهای امارت اسلامی، شکایت دارند.
بازرس ویژه‌ی امریکا در امور بازسازی افغانستان (سیگار)، می‌گوید که بزرگ‌ترین چالش برای ممنوع‌کردن کاشت مواد مخدر از سوی امارت اسلامی، این است که میلیون‌ها کارگر و کشاورز نادار در افغانستان، برای دوام زندگی، به درآمد حاصل از کاشت خشخاش وابسته اند.
دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، روز گذشته در گزارشی گفته که میزان فقر در افغانستان در سال ۲۰۲۰ به ۴۷ درصد، در سال ۲۰۲۱ به ۷۰ درصد و در سال ۲۰۲۲ به ۹۷ درصد، رسیده است.
این روزها، بی‌گمان از بدترین روزهای زندگی شهروندان افغانستان در دو دهه‌ی گذشته، است؛ روزهایی که با ناامیدی، رنگ‌های پریده و لب‌های زنگ‌بسته‌ی میلیون‌ها گرسنه و «دست‌های پینه‌بسته‌ی خالی از پول» کارگران روزمزد، تلوتلوخوران خود را به شب می‌رساند؛ روزهایی که به هر شکلی شهروندان را در تنگنای این‌جابودن قرار داده و پیوسته در زندان نداشتن‌ها، روان شان را می‌خورد.
عبدالسلام حنفی، معاون دوم رییس‌الوزرا، امروز (چهارشنبه، ۱۳ میزان)، می‌گوید که نزدیک به پنج میلیون تن در افغانستان به مصرف مواد مخدر معتاد استند که یک میلیون شان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهد. به گفته‌ی او، بیش‌تر معتادان به مخدر در افغانستان افراد دانش‌آموخته اند.
وارد پارک شهر نو می‌شوم؛ جایی که بیش‌تر از کسانی که برای تفریح آمده باشند، افراد بی‌کار با چهره‌های آشفته و خسته در آن به چشم می‌خورند. در میان این «خستگی»ها، افرادی از هر دسته‌ی سنی دیده می‌شود که رنج نداشتن در پوشاک رنگ‌رفته، چهره‌ی ناخوش و لب‌های خشکیده‌ی شان به خوبی پیداست.
جنگ‌های دو دهه‌ی گذشته، فرزندان سعیده را که در ارتش سربازی می‌کرده، از او گرفته است. اکنون او مانده و خانواده‌ی هشت‌نفری‌اش که برای سیرکردن شکم و سایه‌بان‌شدن بر سر شان، ناچار است با سختی‌های بی‌پایان زندگی دست‌درگریبان باشد. او، اکنون در صفی ایستاده که برای بازماندگان کشته‌شدگان نیروهای امنیتی پیشین، مواد خوارکی توزیع می‌شود.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
