به دنبال نگرانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، از محرومماندن ۶۰ درصد کودکان و نوجوانان از آموزش در افغانستان، مسئولان در وزارت معارف حکومت سرپرست، میگویند که در سه سال گذشته به هزاران کودک و نوجوان زمینهی آموزش فراهم شده است.
منصوراحمد حمزه، سخنگوی وزارت معارف، میگوید که این وزارت در تلاش گسترش ارائهی خدمات آموزشی به شهروندان افغانستان است. او میافزاید: «اکنون دانشآموزان به گونهی عادی سرگرم فراگیری آموزش اند؛ بیشتر از ۳۰۰ مکتب در سه سال گذشته ایجاد شده و چهار هزار مکتب خصوصی فعال است؛ این وزارت تلاش میکند که به تمام دانشآموزان زمنیهی آموزش را فراهم کند.»
سخنگوی وزارت معارف، میافزاید که در سه سال گذشته افزون بر مکتبهای تازهایجادشده بیش از هشت هزار صنف محلی و سودآموزی به کمک مؤسسههای همکار ایجاد شده است.
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، به تازگی با پخش گزارشی زیر نام «وضعیت جهانی آموزش» اعلام کرد که از هر ۱۰ کودک و نوجوان در افغانستان و نجیریه شش کودک از رفتن به مکتب محروم اند.
به گفتهی این سازمان، نبود امکانات آموزشی و ناداری خانوادهها از دلیلهای اصلی محرومماندن کودکان و نوجوانان از آموزش در این دو کشور است.
وزارت معارف اما میگوید که اکنون بیش از ۱۱ میلیون دانشآموز در ۱۸ هزار و ۳۳۷ مکتب دولتی و خصوصی سرگرم فراگیری آموزش اند.
در همین حال، خانوادههای شماری از کودکان بازمانده از آموزش، میگویند که به دلیل دسترسینداشتن به امکانات آموزشی، کودکان شان از رفتن به مکتب محروم مانده اند.
نادر، باشندهی غزنی، میگوید که نبود مکتب در محل زندگیاش سبب محرومشدن کودکانش از آموزش شده است. او میافزاید: «مکتب از روستای ما دور است؛ پسرانم مکتب نمیروند و همراه من در کار کشاورزی کمک میکنند؛ مشکلات زیاد است.»
کمبود مکتب، آموزگار و امکانات آموزشی، از چالشهای جدی فرا راه نظام آموزشی افغانستان است؛ چیزی که سبب شده شماری از شهروندان افغانستان به ویژه در ولایتها دوردست از آموزش محرم شوند.
علی، باشندهی ارگوی بدخشان که از آموزش بازمانده، میگوید:«مکتب ما بسیار دور و اقتصاد ما ضعیف بود به همین دلیل نتوانستم مکتب را ادامه بدهم؛ اگر زمینهی آموزش برای ما فراهم شود، دوست دارم به مکتب بروم.»
عبدالصبور، باشندهی غزنی، میگوید با این که دوست دارد به مکتب برود؛ اما به دلیل ناداری از این خواستهاش دست کشیده است. «من و برادرانم سرگرم مالداری استیم؛ دوست دارم مکتب بروم؛ اما نمیتوانم؛ از صبح تا شام سرگرم کار استیم.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
با این همه، شماری از کارشناسان آموزشوپرورش، میگویند که ادامهی محرومماندن کودکان و نوجوانان از آموزش سبب افزایش سطح بیسوادی و چالشهای اجتماعی خواهد شد.
راشد صدیقی، کارشناس آموزشوپرورش، میگوید که حکومت با گسترش ارائهی خدمات آموزشی و اجباریکردن آموزش به کودکان میتواند جلو محرومماندن آنان از آموزش را بگیرد. «اگر فرصتهای کاری به خانوادهها فراهم شود، کودکان از آموزش باز نمیمانند؛ مشکلات باید آسیبشناسی و راهکار برای آن ارائه شود؛ امارت اسلامی باید فرصتهای کاری ایجاد و خانوادهها را برای فرستادن کودکان به مکتب تشویق کند.»
یونسکو، در حالی از بازماندن میلیونها کودک و نوجوان از آموزش در جهان به ویژه در افغانستان نگرانی میکند که دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، در هشت سپتمبر به مناسبت روز جهانی سوادآموزی اعلام کرد که ۲۵۰ میلیون کودک و نوجوان میان شش تا ۱۸ سال در جهان از رفتن به مکتب بازمانده اند.