مهاجران افغانستانی به دلیل عدم دریافت مدرک شناسایی در کشورهای اروپایی با سرنوشت ناروشنی روبه‌رواند. امرالله یکی از پناهجویان‌ست که دو سال پیش به دلیل ناامنی و عدم فراهم بودن زمینۀ کار به گونۀ نامنظم به یکی از کشورهای اروپایی مهاجرت کرد.
او حدود دو سال پیش بدون اسناد قانونی راهی اروپا شد و با تحمل مشکلات زیاد در نهایت خود را به فرانسه رساند. امرالله به دلیل مشکلات امنیتی و اقتصادی نخست از راه قاچاق به پاکستان رفت و سپس از آن‌جا به ایران و با عبور از کشورهای ترکیه، بلغاریا، صربستان، ایتالیا و دیگر کشورها در نهایت توانست پس از ۷ ماه به فرانسه برسد.
او می‌گوید، در میان راه مرگ را با چشمان خود دیده و در مرز بلغاریا پولیس برای جلوگیری افراد و ترساندن آنان سگ‌ها را به جان مهاجران رها می‌کرد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیس‌بوک دنبال کنید
امرالله با وجود این‌که یک‌ونیم سال از حضورش در فرانسه می‌گذرد، اما هنوز هم به دلیل نداشتن اسناد قانونی، نتوانسته شهروندی این کشور را به دست آورد. به گفتۀ امرالله ، علاوه بر او شماری زیادی از پناهجویان افغانستان نیز انتظار فراگیری زبان فرانسه‌ای و دریافت سند پناهنده‌گی را می‌کشند.
امرالله چشم‌دید خود از مهاجرت به فرانسه را این‌گونه بیان می‌کند، «این‌جا نیز مشکل است، مشکلات اسناد شخصی و خسته‌گی وجود دارد، مشکلات زبانی نیز داریم. یک‌ونیم سال است که این‌جاهستم، اما قبولی نگرفته‌ام، مشکلات این‌جا فراوان است به مرز هر کشوری که برسیم نیروهای مرزی آن مهاجران را انگشت‌نگاری می‌کنند و پناهجویان پس از یکی دو سال به جاهای که انگشت‌نگاری شده‌اند برگردانده می‌شوند، مشکلات خیلی زیاد است.»
- سایه سنگین کرونا بر کاروبار مهاجران افغانستان در اروپا
- مهاجران می‌گویند: صلح بیاید، برمی‌گردیم
- گسترش کرونا مشکلات مهاجران افغانستان را دو برابر کرده است
این مهاجر افغانستانی در حال حاضر با شماری از پناهجویان دیگر در یک اردوگاه پناهجویان زنده‌گی می‌کند و اجازۀ کاروبار به گونۀ قانونی را ندارد. امرالله، در بارۀ مشکلات مهاجرت نامنظم می‌گوید: «در بارۀ راه‌های قاچاقی همین‌قدر می‌گویم که این مسیر بازی با مرگ است. ۹۹ درصد افراد در این مسیر نه یک‌بار که چندین‌بار با مرگ مواجه شده‌اند. از لت‌وکوب شروع تا جایی‌که پولیس بلغاریا سگ‌ها را به جان مسافران می‌انداختند. جوانان زیادی در این مسیر گم شدند یا مردند.»
او از دیگر جوانان می‌خواهد، پولی را که برای رسیدن به کشورهای اروپایی به قاچاقبران می‌دهند، با همان پول در کشور خود کسب و کار کوچکی ایجاد کنند. زیرا؛ به گفتۀ او، موثریت بیشتری دارد.
عبیدالله مرهونی، رئیس امور مهاجران و بازگشت‌کننده‌گان ولایت پکتیا می‌گوید، تلاش‌ها در راستای بازگشت مصئون پناهجویان جریان دارد. او می‌گوید، ریاست مهاجران پکتیا و سازمان مهاجرت یا (IOM) به افراد بازگشت‌کننده به کشور کمک می‌کند.
آقای مرهونی می‌گوید: «امکان دارد این افراد به کشورهای مقصد نرسند و حتی اگر برسند دوباره به افغانستان برگردانده می‌شوند. برای همین ما از طریق موسسه‌های همکار برنامه‌های آگاهی‌دهی عمومی را راه‌اندازی کرده‌ایم. در این برنامه‌ها به افراد آگاهی داده می‌شود تا راه مهاجرت نامنظم را در پیش نگیرند.»
اسحاق افغان، مسئول سازمان بین‌المللی مهاجرت در حوزۀ جنوب‌شرق به سلام‌وطندار می‌گوید، افرادی که می‌خواهند به گونۀ اختیاری به کشور برگردند، در بخش فراهم‌سازی زمینۀ کار با آنان همکاری می‌کنند.
آقای افغان می‌افزاید، به بازگشت‌کننده‌گان در صورتی‌که برنامه و نیت کار را داشته باشند از یک‌هزار تا ۳ هزار یورو کمک اقتصادی نیز صورت می‌گیرد.
اما آقای افغان در بارۀ برگشت روزانۀ مهاجران از کشورهای همسایه آمار می‌دهد، اما در بارۀ این‌که چه شمار افراد از این ولایت مهاجرت می‌کنند می‌گوید آماری ندارند. «آمارهای بانک‌های اطلاعاتی ما در مرزهای سپین‌بولدک کندهار، فراه، هرات، بلخ و ننگرهار نشان می‌دهد که از دو کشور ایران و پاکستان روزانه به گونۀ متوسط ۵۰۰ تن به افغانستان بر می‌گردند که بیشتر آنان مهاجران برگشت‌کننده از ایران هستند. این که تعداد افراد افغانستان را ترک می‌کنند اطلاعی نداریم. زیرا؛ آنان به گونۀ غیرقانونی و قاچاقی از افغانستان خارج می‌شوند.»
بیشتر جوانان به دلیل مشکلات امنیتی و اقتصادی کشور را ترک می‌کنند. بسیاری از این جوانان چندین سال در اردوگاه‌های پناهجویان در وضعیت بسیار بدی به سر می‌برند که شماری انده‌کی‌شان سند پناهنده‌گی به دست می‌آورند و باقی آنان به کشور فرستاده می‌شوند.