۲۱ سپتمبر برابر است با روز جهانی صلح. هم‌زمان با فرارسیدن این روز، شماری از زنان در افغانستان، می‌گویند که هنوز به صلح واقعی در این کشور دست نیافته اند. 

شماری از زنان در کابل، امروز (چهار‌شنبه، ۳۰ سنبله) در نشستی که به مناسبت روز جهانی صلح برگزار شده بود، می‌گویند که نبود امنیت فیزیکی، امنیت شغلی، امنیت بهداشتی، گسترش مهاجرت شهروندان به بیرون از کشور و نبودن بستری برای آموزش زنان، از جلوه‌های نبود صلح واقعی در افغانستان است.

شرکت‌کنندگان در این نشست، از شهروندان افغانستان می‌خواهند که برای رسیدن به یک‌پارچگی، باید بیش‌تر تلاش کنند و نگذارند که تفاوت‌های زبانی، حزبی و قومی، سدراه رسیدن به صلح در افغانستان شود.

سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید

صدیقه فضلی، فعال حقوق زن، می‌گوید: «رهبران محلی، دانش‌مندان، روشن‌فکران، جوانان و فعالان مدنی، باید روی رسیدن به هم‌بستگی و وحدت ملی تمرکز کنند.»

شماری از فعالان زن در این نشست در گفت‌وگو با سلام‌وطندار، می‌گویند که کشورهای دیگر، مهم‌ترین مانع رسیدن به صلح در افغانستان است.

سکینه نظری، فعال حقوق زن، می‌گوید: «صلح واقعی هیچ وقت آمدنی نیست؛ چون این برنامه‌هایی است که از سوی کشورهای دیگر طرح‌ریزی شده و افغانستان را به عنوان میدان منافع ملی شان، تعریف می‌کنند.»

سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید

در سوی دیگر، این فعالان حقوق زن با انتقاد از امارت اسلامی، می‌گویند که این حکومت در یک سال گذشته برای تأمین صلح واقعی در افغانستان کاری را به پیش نبرده است. آن‌ها می‌گویند که اگر امارت اسلامی دنبال تأمین صلح واقعی در افغانستان است، در ابتدا می‌بایستی دروازه‌های مکتب را به روی دختران بالاتر از صنف ششم باز کند؛ زیرا، پذیرفتن اصل برابری، راه رسیدن به صلح را هموار می‌کند.

در همین حال، شماری از زنان با این که از فضای نسبی امن کنونی راضی به نظر می‌رسند؛ اما از نداشتن آرامش ذهنی_روانی  شکایت دارند. آن‌ها می‌گویند که بازماندن دختران از آموزش، فکر شان را پریشان کرده است.

سازمان ملل متحد در ۱۹۸۱در پنجاه‌و‌هفتمین جلسه‌ی مجمع عمومی خود، ۲۱ سپتمبر را روز جهانی صلح نام‌گذاری کرد.

مرتبط با این خبر:

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: