خشک‌سالی شدید و آفتی به نام «کفشک»، امسال آسیب جدی به محصولات صدها زن زراعت‌پیشه در بادغیس وارد کرده است؛ زنانی که هر روز با امید در زمین‌های شان کار می‌کردند، حالا دست خالی مانده اند.

شماری از زنان کشاورز در بادغیس، می‌گویند زمین‌هایی که پیش از این برای خانواده‌ها نان فراهم می‌کرد، اکنون در زیر آفتاب سوزان و بدون آب، خشک و بی‌ثمر شده اند. آفت کفشک نیز محصولات اندک باقی‌مانده را از بین برده و چیزی جز خاک، قرض و ناامیدی برای این زنان نگذاشته و آن‌ها را با مشکلات جدی اقتصادی روبه‌رو کرده است.

سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید

صابره، زنی ۴۵ساله، پس از سال‌ها تلاش و بی‌حاصل‌ماندن زمین‌هایش، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار چنین می‌گوید: «ما شش یا هفت سال می‌شود که کشت و کار می‌کنیم. امسال زیره و نخود کشت کردیم، هیچی حاصل نداد. زیره شاید چهار یا پنج من/سیر بیش‌تر برداشت نکردیم، گندم هم همین طور. کفشک افتاد، همه چیز را خراب کرد. خشکی و این حشره هیچ چیز برای ما نگذاشت. فعلاً در خانه‌ی کرایی نشسته‌ایم. هیچی امکانات نداریم و از همه مهم‌تر آب نداریم. اگر کمک نکنند، گندم هم نداریم، گرسنه می‌مانیم.»

راضیه، زن ۵۰ساله‌ای که با دستان سوخته از آفتاب، کمر خمیده‌اش را هنوز راست نگه داشته، اشک در چشمانش جمع می‌شود و می‌گوید: «هفت یا هشت سال می‌شود کشت می‌کنیم. امسال زیره، نخود و گندم همه خراب شد. از ۱۰ یا ۱۵ من شاید پنج یا شش من برداشت کردیم که فقط تخم خودش می‌شود. خشک‌سالی و کفشک همه چیز را گرفت. مجبوریم قرض کنیم، بخریم. نداریم، به جبری روزگار می‌گذرانیم. آرد خریدیم، کمک نگرفتیم. کمک‌ها به ما مردم فقیر نمی‌رسد. دست‌کش نداریم، کلینیک نداریم. دست ما می‌سوزد، جان‌درد و کمر‌درد داریم. تعداد اعضای خانواده‌ام هشت نفر است؛ یکی هم معیوب است. خودم با شوهرم در کشت کمک می‌کنم.»

از سویی هم، دلا، زن جوانی که امید در نگاهش کم‌رنگ‌تر از همیشه است، چنین روایت می‌کند: «امسال بارندگی نبود؛ زراعت هم نشد. کفشک هم زد همه کشت‌ها را؛ خیلی وضعیت اقتصادی ما ضعیف شد. شاید یک یا دو من حاصل داد. سال گذشته بهتر بود. همه کشت‌های ما للمی است، منتظر باران خدا جان هستیم. آب نداریم. تا حالا کمک نگرفتیم.»

این زنان، از حکومت و نهادهای مسئول می‌خواهند که امکانات کشاورزی، آب‌رسانی، مواد خوراکی و کمک‌های نقدی برای شان فراهم سازند به ویژه در سالی که حاصلات زمین صفر بوده و سفره‌ی شان خالی مانده است.

با این حال، معظم حقمل، رییس دانش‌کده‌ی زراعت در مؤسسه‌ی تحصیلات عالی بادغیس،  تأکید می‌کند که خشک‌سالی امسال تأثیر عمیقی بر زراعت این ولایت گذاشته است.

سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید

او می‌گوید: «خشک‌سالی امسال به طور قابل توجهی بر زراعت بادغیس آسیب وارد کرده و کاهش شدید تولید محصولات را داشتیم. زنان زراعت‌پیشه هم از این امر استثنا نیستند. محصولات شان تقریباً صددرصد کاهش یافته و دچار مشکلات معیشتی شده‌ اند. محصولاتی که نیازمند باران و برف بودند، به دلیل کم‌بارانی و هجوم آفات از دست رفته اند. نهادهای مسئول باید با توزیع کمک‌های غذایی، تأمین آبیاری‌های موقت، آموزش کشت مقاوم به کم‌آبی، مبارزه با آفات و تأمین منابع مالی دست این زنان را بگیرند تا بتوانند دوباره امید پیدا کنند.»

این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که حدود ۸۰ درصد باشندگان بادغیس به زراعت وابسته اند. به گفته‌ی شماری از کشاورزان، آنان در دو سال گذشته در عمل هیچ حاصلی از زمین‌های شان برداشت نکرده اند و این امر سبب گسترش ناداری، بده‌کاری و ناامیدی در میان کشاورزان به ویژه زنان شده است.

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: