باغ‌داری در پروان، جایی که در کشاورزی آن، کاشت‌های معمول مانند کچالو، گندم، انواع غله، سبزی و انگورهای بومی رایج است، توانسته گونه‌های کم‌یاب و غیرمعمول را پرورش دهد؛ از جمله خربزه‌ی درختی، میوه‌ای که در شرایط عادی با اقلیم سرد پروان سازگار نیست؛ اما او این باغ‌دار با انتخاب هوش‌مندانه‌ی مکان، استفاده از پوشش‌های محافظ و سازگارکردن زمین به انجام آن موفق شده است.

میرحمزه، در باغش گونه‌های متفاوت انگور، انار و انجیر را نیز پروش می‌دهد؛ میوه‌هایی که هم بازار داخلی خوب و هم ظرفیت صادراتی دارد. او، با اشاره به باغش، می‌گوید: «این خربزه را نو آوردیم که درخت میشه به نام پپینو یا پپیه می‌گویند. انگور ویلس، انگور اسکر، انگور منیکرفنگر، انگور رد گلوب، انگور بلک ویلیم و انگور هالووین یا شمشیری است که در تاجیکستان به نام افسانه یاد می‌شود.»

سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید

میرحمزه، بیش‌تر میوه‌هایی را که در باغش پرورش می‌دهد از بیرون وارد کرده که انجیر و انار نیز در این بین به چشم می‌خورد؛ البته انار سیاهی که از شاخه‌ی درخت آویزان شده، بیش‌تر توجه آدمی را به خود جلب می‌کند.

اکنون میرحمزه در میان کشاورزان دوروبرش به یک الگو تبدیل شده است؛ الگویی که نشان می‌دهد با دانش، تجربه، و اندکی جسارت، حتا در مناطق محروم هم می‌توان به کشاورزی نوآورانه و سودآور دست یافت. به باور او، اگر با روش‌های نوین باغ‌داری توجه شده و با دانش کاری در این بخش فعالیت کرد، نتیجه‌ی آن چیزی فراتر از محصول خواهد بود.

میرحمزه نمونه‌های گیاهی را از کشورهای مختلف آسیای، ارروپایی و امریکایی وارد کشاروزی محلی پروان کرده است. او، در این باره می‌گوید: «این انگورها را از تاجیکستان، از امریکا، از اوکراین، بعضی از چین پیوند زدیم. تحقیق کردیم نتیجه‌ی شان مثبت است، انار انار کلفورنیایی است.»

میرحمزه، این باغ دار خلاق و زحمت‌کش، از نهادهای مسئول در سکتور کشاورزی می‌خواهد که بازارهای مناسبی را برای عرضه‌ی فرآورده‌ی کشاورزی فراهم کنند. «تا اکنون از طرف دولت یا نهاد دیگری، هم‌کاری دریافت نکردیم. خواست ما از دولت این است که مردم را کمک کنند، برای کار مردم بازاریابی بکنند. انگور ما وقتی پخته می‌شود، بسیار ارزان است.»

با این که میرحمزه برای ایجاد باغش ویژه‌اش، هزینه‌ی زیادی را متحمل شده، اما در روزهایی که شمار زیادی از کشاورزان به راحتی نمی‌توانند فرآورده‌های شان را به فروش برسانند، این مرد با انتخاب گونه‌های صادراتی و نادر، تلاش دارد راه تازه‌ای را در کشاورزی پروان باز کند.

سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید

او، نبود سردخانه را مانع سر راه رشد کشاورزی در افغانستان عنوان می‌کند. به گفته‌ی او، زمانی که باغ‌داران همه فرآورده‌های شان را برداشت می‌کنند، بخشی از فرآورده‌ها به بهای پایین به فروش می‌رسد و بخشی هم فاسد می‌شود یا ارزش خود را از دست می‌دهد؛ چیزی که با وجود سردخانه می‌تواند از آن پیش‌گیری کرد.

باغ کوچک میرحمزه حالا تنها یک باغ نیست، بل که می‌تواند الگویی برای کشاورزان دیگر باشد؛ باغی که در آن گونه‌های نباتی از سه قاره پرورش داده می‌شود. این باغ دار، ثابت کرده که با اراده، آموزش و اندکی جسارت، حتا خاک خشک و محدودیت‌های اقلیمی هم می‌تواند به سکوی پرش برای تحول بزرگ‌تر در کشاورزی محلی تبدیل شود.

مرتبط با این خبر:

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: