سازمان عفو بین‌الملل به مناسبت روز جهانی زن، نامه‌یی را به تمامی دولت‌های جهان فرستاده و در آن از همۀ کشورها خواسته است که حقوق زنان و دختران افغانستان را در اولویت قرار دهند و از آن پشتی‌بانی و نظارت کنند.
سازمان عفو بین‌الملل امروز با پخش بیانیه‌یی گفته است که بیش از ۸۰ هزار حامی و فعال جهانی حقوق بشر این نامه را امضا کرده‌اند. در این نامه از جامعۀ جهانی خواسته شده است که در کنار زنان افغانستان بی‌ایستد و امارت اسلامی را به‌خاطر سرکوب حقوق زنان و دختران پاسخ‌گو قرار دهد.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
یمینی میشرا، مسئول بخش آسیای جنوبی سازمان عفو بین‌الملل، گفته است که در شش ماه گذشته، امارت اسلامی با اعمال سیاست‌های محدودکننده، آزادی سفر و آزادی بیان، زنان را به‌شدت محدود و دست‌رسی دختران به آموزش و اشتغال را تضعیف کرده است. او افزوده است: «امارت اسلامی به‌طور سیستماتیک علیه زنان و دختران تبعیض قائل شده و در طول شش ماه، دستاوردهای دو دهۀ زنان در این کشور را از بین برده است».
سازمان عفو بین‌الملل تأکید کرده که امارت اسلامی پس از به قدرت‌رسیدن، وزارت امور زنان و کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان را منحل کرده است. به گفتۀ این سازمان، امارت اسلامی هم‌چنان مانع برگشت کارمندان زن نهادهای دولتی و سازمان‌های غیردولتی به کار شده و از دست‌رسی سه میلیون دختر به آموزش نیز جلوگیری کرده است. عفو بین‌الملل افزوده است که این اقدامات سرکوب‌گرانه، قوانین بین‌المللی حقوق بشر را نقض می‌کند.
شبنم صالحی، از کمیشنران پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان به عفو بین‌الملل گفته است: «برای نظارت از وضعیت حقوق بشری زنان در افغانستان نیاز است تا جامعۀ جهانی دست به کار شود. یک میکانیسم نظارتی به رهبری سازمان ملل باید ایجاد شود تا بر وضعیت زنان نظارت کند و امارت اسلامی را پاسخ‌گو سازد.»
در بیانیۀ عفو بین‌الملل آمده است که در طول دو دهۀ پسین، بیش از سه میلیون دختر به آموزش و پرورش دست‌رسی پیدا کرده‌اند و زنان توانسته‌اند فعالانه در زنده‌گی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور شرکت کنند. زنان افغان به‌عنوان وکیل، پزشک، قاضی، آموزگار، مهندس، ورزشکار، سیاست‌مدار، روزنامه‌نگار، سرباز و اعضای ارتش کار کرده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
اما اکنون در حالی که جهان روز جهانی زن را جشن می‌گیرد، زنان و دختران افغانستان قادر به اعمال کامل حقوق بشر خود نیستند. افزون بر آن با ظلم و خشونت روبه‌رو هستند. اخیراً شماری از آن‌ها با حملات انتقامی روبه‌رو شده‌اند و هفت ماه پس از روی‌کارآمدن امارت اسلامی، ترس از این‌که زنان افغان برای دهه‌ها مهار شوند، به یک واقعیت وحشت‌ناک روزانه تبدیل شده است.
این در حالی‌ست که با تسلط امارت اسلامی بر افغانستان، محدودیت‌های بسیاری بر فعالیت و حضور زنان در عرصه‌های مختلف وضع شده است. در بیش از شش ماه پسین، زنان اجازۀ کار در اداره‌های دولتی را نیافته‌اند و رفتن دختران دانش‌آموز بالاتر از صنف ششم به مکتب نیز ممنوع است.
