بخش افغانستان برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل متحد، به تازگی گفته است که بیشتر دانش‌آموزان کودک در افغانستان به دلیل فقر و بحران اقتصادی، با شکم گرسنه به مکتب می‌روند.
مجتبای ۱۶ساله، دانش‌آموز صنف ششم در یکی از مکتب‌های دولتی شهر کابل است. او که با دو برادرش به مکتب می‌رود، می‌گوید که پدرش بی‌کار است و وضعیت زندگی شان از لحاظ اقتصادی چندان خوب نیست.
این دانش‌آموز، میافزاید: «غریب هستیم، پول نداریم، نان برای خوردن نداریم. به همین خاطر، بسیاری روزها را گرسنه به مکتب می‌روم و هم خودم و هم برادرهایم به همین خاطر سر ما فشار می‌آید، سردرد و بی‌حال می‌شویم؛ چون گرسنه می‌باشیم و درس را هم یاد گرفته نمی‌توانیم. در گذشته چنین نبود.»
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
همین گونه، خدیجه و قیوم، دو دانش‌آموز دیگر در شهر کابل، نیز روایت مشابهی دارند. خدیجه، می‌گوید: «روزهایی شده که گرسنه به مکتب آمده‌ام و وقتی گرسنه باشی، خوابت می‌گیرد یا دلت هر چیز می‌شود. این بسیار سخت است که با شکم گرسنه درس را یاد بگیری. در گذشته مادرم به ما پول می‌داد که از بیرون خوراکی بخریم، حالا که می‌خواهم، می‌گوید ندارم بچیم.»
قیوم، نیز می‌گوید: «گرسنه مکتب‌رفتن سخت است؛ اما چه کار کنیم؟ پدرم پول ندارد که به ما بدهد تا ما در مسیر راه مکتب یک نان خشک یا خوردنی بگیریم؛ چون پول نیست، وضعیت اقتصادی خانواده‌ی ما خراب شده است. من خودم فکر می‌کنم باید کاری پیدا کنم و با پدرم کمک کنم.»
پس از فروپاشی نظام جمهوری، بسیاری از شهروندان توان تأمین نیازهای اولیه‌ی زندگی به ویژه نیازهای غذایی شان را ندارند و میزان نیازمندان به کمک‌های انسان‌دوستانه در افغانستان، بر اساس گزارش سازمان‌های امدادرسان نیز افزایش یافته است.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
قندآغا، یکی از باشندگان منطقه‌ی «قوای مرکز» شهر کابل است. او می‌گوید بیشتر روزها که درآمدی نداشته باشد، کودکانش با شکم گرسنه به مکتب می‌روند.
او میافزاید: «روزانه که من به طرف کار می‌آیم، کودکانم هم به مکتب می‌روند. اگر نان خشک در خانه بود، به بیک شان می‌مانیم و اگر نبود، گرسنه می‌روند. زیادتر وقت‌ها گرسنه می‌روند؛ چون من روز ۱۵۰ افغانی کار می‌کنم، با این پول کرایه‌ی خانه بدهم، پول برق یا دیگر مصارف زندگی را پوره کنم.»
با این همه، بخش افغانستان برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل متحد، افزوده که یادگیری با شکم گرسنه سخت است و این نهاد هر روز صبح به ۷۰۰ هزار دختر و پسر مکتب‌های ابتدایی، بیسکویت توزیع می‌کند.
