شماری از باشندگان لوگر، میگویند که کاهش سطح آبهای زیرزمینی در این ولایت آنها را با مشکلات زیادی روبهرو کرده است. آنها، میگویند که خشکیدن چاههای آب، کانالها، چشمهها و کاریزها، سبب شده که برای پیشبرد زندگی روزمره با دشواری روبهرو شوند.
این باشندگان لوگر، از حکومت میخواهند که برای مدیریت منابع آبی و حفاظت از منابع آب زیرزمینی، به شهروندان آگاهی داده شده و پروژههایی در این بخش راهاندازی شود.
حمیدالله، باشندهی لوگر، میگوید که در بسیاری از بخشهای این ولایت آب در عمق ۱۰۰متری زمین به دشواری پیدا میشود. او میافزاید: «پیش از این آب در عمق ۱۰متری یافت میشد؛ اما اکنون به ۱۰۰متری رسیده است؛ در بسیاری از مناطق حتا در عمق ۱۰۰متری نیز آب وجود ندارد؛ اگر از این هم پایینتر برود ممکن است به یک فاجعهی انسانی منجر شود.»
حکیمالله، دیگر باشندهی لوگر، میگوید که به دلیل دسترسینداشتن به آب زمینی کمتری را به کاشت اختصاص داده است. «در گذشته سه یا چهار جریب زمین را کاشت میکردیم؛ اما حالا حتا یک جریب را هم نمیتوانیم بکاریم، چون آب وجود ندارد. چاههای دستی که قبلاً حفر کرده بودیم، خشک شده است.»
با این همه، محمداسماعیل آخوندزاد، رییس حوزهی فرعی دریایی لوگر، میگوید که خشکسالی های پیهم، حفر چاههای عمیق توسط کشاورزان و استفادهی بیرویهی آب، سبب کاهش منابع آبی زیرزمینی یا هم خشکیدن آن شده است.
او، میافزاید که مدیریت منابع آبی زیرزمینی، حفاظت از منابع آبی، مبارزه با خشکسالی و پیشگیری از استفاده بیرویهی آب، در اولویت کاری این نهاد قرار دارد. «برنامهای که ما برای مدیریت آب ترتیب دادهایم این است که هر فردی برای آب آشامیدنی چاهی حفر میکند، باید در کنار آن چاه، چاه دیگری نیز حفر کند؛ با این کار، منابع آب دوباره زنده و تغذیه میشود.»
آخوندزاده، از باشندگان لوگر به ویژه از کشاورزان میخواهد که از حفر خودسرانهی چاههای عمیق خودداری کرده و همین گونه، هنگام کشاورزی به مصرف آب توجه جدی داشته باشند.
کاهش منابع آبی، یک بحران جدی جهانی است که حوزهی جنوبآسیا و افغانستان را بیشتر متأثر کرده است. به باور کارشناسان، کاهش بارندگی، افزایش دمای هوا و اختلال در تغییر فصلها، سبب شده که منابع آب صدمه دیده و همچنان مصرف بیرویهی آب به کاهش سطح آبهای زیرزمینی کمک کرده است.
