پریشانی را به خوبی می‌توان در تک تک واژه‌های که ادا می‌کند دریافت، پریشانی‌یی که از تنگ‌دستی، اقامت مبهم و زنده‌گی در چهاردیواری تاریک و نم‌دار، در باکو پایتخت آذربایجان بر او تحمیل شده است.
نظیفه رحمتی، یک خبرنگار افغانستانی که در حال حاضر در کشور آذربایجان در تنگنای اضطراب‌‌آور گیر مانده است می‌گوید که از رشتۀ ژرنالیزم از دانشگاه کابل فارغ شده و پس از گرفتن مدرک تحصیلی‌اش در یکی از رسانه‌های شنیداری به کار آغاز کرد. او با کسب موفقیت‌های زیاد بر مهارت‌های خود افزود.
نظیفه زمانی با مشکل روبه‌رو شد که پسری را از مذهب دیگر به همسری برگزید و این موضوع برای خانواده و نزدیکانش قابل پذیرش نبود.
مداخله‌های خانواده در زنده‌گی بانو رحمتی و شوهرش، او را وادار کرد تا پس از عقد در دادگاه، افغانستان را از طریق مهاجرت منظم ترک کند، اما نمی‌دانست که بهای این مهاجرت برایش چقدر سنگین است.
بانو رحمتی که نزدیک به یک‌ونیم سال است در باکوی آذربایجان به هدف زنده‌گی بهتر به سر می‌برد، می‌گوید که در آنجا همه‌چیز خلاف تصورش به پیش می‌رود.
نظیفه در بارۀ شرایط سخت مهاجران در آذربایجان می‌گوید که دولت این کشور برای مهاجران مدرک قبولی و اجازۀ کار کردن را نمی‌دهد.
به گفتۀ او، شرایط فرستادن مهاجران از آذربایجان به کشور سومی نیز وجود ندارد و در حال حاضر تمامی مهاجران در این کشور در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند.
تنگ‌دستی، عدم اجازۀ کار و اخذ پناهنده‌گی در آذربایجان زنده‌گی نظیفه را مبهم کرده است.
بانو رحمتی که اکنون یک دختر دارد می‌گوید، برای آیندۀ بهتر دخترش لاله به برگشتن به افغانستان می‌اندیشد. او باورمند است که با داشتن اسناد تحصیلی و تجربۀ کاری در کشور وظیفه پیدا خواهد کرد.
در این حال سیدشاه‌حسین هنریار، هم‌آهنگ‌کنندۀ مرکز معلومات مهاجرت یا MRC قواعد سخت‌گیرانۀ کشورهای میزبان به ویژۀ کشورهای اروپایی را در کاهش رقم مهاجرت‌ها به ویژه مهاجرت‌های نامنظم بسیار اثرگذار می‌داند.
به گفتۀ او، پس از سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به دلیل بسته‌شدن مرزهای کشورهای اروپایی و سخت‌گیری دولت ترکیه، رقم مهاجرت‌های منظم و نامنظم شهروندان افغانستان کاهش یافته است.
از سوی دیگر حدیث پردیس، معاون ارتباطات و اطلاعات مرکز بین‌المللی مهاجرت یا IOM از برگشت داوطلبانۀ ۱۸۰ مهاجر در جریان چهار ماه گذشته به کشور سخن می‌گوید.
به گفتۀ او، برای کسانی‌که به گونۀ داوطلبانه به کشور بر می‌گردند کمک‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و درازمدت از سوی این نهاد صورت می‌گیرد.
آقای پردیس می‌گوید که از آغاز سال ۲۰۲۰ تاکنون ۱۸۰ تن به گونۀ داوطلبانه به کشور برگشته‌اند و نزدیک به ۶ هزار تن دیگر از سوی کشورهای میزبان برگشتانده شده‌اند.
