صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، به تازگی اعلام کرده است که با ۲۹۰ میلیون ازدواج پایین سن، جنوب آسیا به شمول افغانستان، بالاترین میزان ازدواج زیر سن را دارد. یونیسف، ناداری و بسته‌ماندن مکتب‌ها را، از عامل‌های برجسته‌ی میزان بلند ازدواج‌های زیر سن، عنوان کرده است.
ازدواج زیر سن، پدیده‌ای رنج‌آور و ناخوشایند است که بیشتر خانواده‌ها در افغانستان، به دلیل فقر، آگاهی‌نداشتن و رسم‌های نادرست مانند به «بددادن» و هم‌چنان در بدل قرض، دختران خردسال شان را به گونه‌ی اجباری به ازدواج درمی‌آورند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
مینه، یکی از قربانیان ازدواج‌های زیر سن که در ۱۷سالگی به گونه‌ی اجباری به ازدواج پسر کاکایش درآمده است، می‌گوید که از خشونت‌های خانوادگی رنج می‌برد. او می‌افزاید: «به اصرار پدرم در ۱۷سالگی با پسر کاکایم ازدواج کردم. خانواده‌ام با من بیشتر خشونت می‌کند و من چندین بار دست به خودکشی زدم؛ اما موفق نشدم.»
ازدواج زیر سن، سبب می‌شود که دختران حقوق و آزادی‌های شان را از دست بدهند، از یادگیری و پیش‌رفت باز بمانند یا با حسرت آرزوهای دست‌نیافته‌ی شان، خودکشی را بهترین گزینه برای فرار از زندگی اجباری‌ای که اندک‌ترین رضایتی به آن ندارند، بدانند.
بنفشه، باشنده‌ی پروان، خواهر یکی دیگر از قربانیان ازدواج‌های زیر سن، می‌گوید که خواهرش به ازدواج مردی پیر درآورده شده است. «خواهرم زیر سن بود و به یک مرد کهن‌سال داده شد. خواهرم راضی نبود و به همین دلیل دست به خودکشی زد. متأسفانه دختران زیر سن بیشتر به بد داده می‌شوند.»
در همین حال، شماری از فعالان حقوق زن، با تأیید میزان بلند ازدواج‌های زیر سن در افغانستان، نیز می‌گویند که هم‌اکنون در افغانستان، مهم‌ترین دلیلی که سبب افزایش میزان ازدواج‌های زیر سن می‌شود، وضعیت بد اقتصادی و بسته‌ماندن مکتب‌ها است.
فروزان داوود‌زی، فعال حقوق زن، می‌گوید: «ازدواج‌های زیر سن، در افغانستان بیشتر است و مردم به دلیل ناداری و بسته‌ماندن مکتب‌ها، به ازدواج‌های زیر سن تن می‌دهند.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
همین گونه، مسعوده کروخیل، دیگر فعال حقوق زن، با تأیید میزان بلند ازدواج‌های اجباری و زیر سن، تأکید می‌کند که این ازدواج‌ها پایدار نیست.
گفتنی است که برنامه‌ی توسعه‌ای سازمان ملل متحد، روز گذشته در گزارش چشم‌انداز اقتصادی و اجتماعی سال ۲۰۲۳، گفته بود که شماری از خانواده‌ها برای تأمین نیازهای شان، ناچار اند که کودکان شان به کار گماشته یا دختران خردسال شان را به ازدواج درآورند.
