چهل عضو یک خانوادۀ قربانی جنگ در ولایت غور اعتراض کرده‌اند. آنان می‌گویند، طالبان حدود بیست ماه پیش نان‌آوران خانوادۀ‌شان را به اتهام حمایت از دولت کشته‌اند. زنان این خانواده می‌گویند که اکنون با فرزندان‌شان در شرایط بدی به سر می‌برند. این بازمانده‌گان قربانیان از دولت خواهان کمک‌های فوری و فراهم‌کردن زمینۀ آموزش و پرورش برای کودکان‌شان هستند.
حواگل، مادری که بیش از یک سال می‌شود سرپرستی ۴۰ عضو خانواده‌اش را به دوش دارد، صبح امروز (شنبه، ۲۵ دلو/بهمن) با نوه‌هایش در برابر دفتر والی غور گرد آمده‌اند. او می‌گوید، با گذشت بیش از یک سال دولت هیچ توجهی به آنان نکرده است.
حواگل می‌گوید، جنگجویان طالبان یک سال پیش پسرانش را که نان‌آوران خانواده‌اش بودند و هیچ گناهی نداشتند از سر کار به گروگان گرفته و به گلوله بستند. این زن می‌گوید که با گذشت یک سال و هشت ماه دولت هیچ کمکی به بازمانده‌گان پسرانش نکرده است. او می‌گوید، بیشتر از این توانایی پیدا کردن نفقۀ کودکانش را ندارد.
احمدضیا، کودکی که طالبان پدر و سه کاکایش را کشتند، از دولت می‌خواهد تا زمینۀ آموزش و پرورش را برای آنان فراهم کند. او از طالبان می‌خواهد که کودکان دیگری را یتیم نکنند.
محمدعارف عابر، سخنگوی والی غور می‌گوید، ادارۀ محلی عرایض این خانواده را به نهادهای کمک‌کننده فرستاده و تلاش دارد تا زمینۀ آموزش و پرورش را برای کودکان این خانواده نیز فراهم کند.
او می‌افزاید که والی به ریاست کار و امور اجتماعی این ولایت دستور داده تا کودکان این خانواده را به پرورشگاه این نهاد جذب کند.
بر بنیاد یافته‌های مسئولان دفتر ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر در غور، از آغاز ام‌سال تاکنون ۱۲۵ غیرنظامی در جریان درگیری‌ها میان نیروهای دولتی و طالبان در این ولایت کشته شده‌اند. در این درگیری‌ها بیش از ۲۳۰ تن دیگر زخم برداشته‌اند.
