به دنبال بارش سنگین برف در بامیان و دایکندی در روزهای پسین، شماری از باشندگان این دو ولایت، با گلایه از ناداری‌ای که دامن‌گیر شان است، می‌گویند که توانایی خرید مواد سوختی و خوراکی را ندارند.

خانواده‌های نادار در بامیان و دایکندی، هم‌چنان از دریافت‌نکردن کمک از سوی نهادهای امدادرسان و توزیع ناعادلانه‌ی آن، شکایت دارند.

شکیلا، باشنده‌ی بامیان که سرپرستی خانواده‌ی شش‌نفری‌اش را برعهده دارد، می‌گوید که او و فرزندانش به دلیل بودن در هوای سرد، بیمار شده اند.

سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید

او می‌افزاید: «گذاره خیلی سخت است، سوخت نیست و قیمتی است؛ آدم سوخت بخرد یا مواد خوراکی؟ هیچ مؤسسه‌ای به‌ داد ما نمی‌رسد، اگر هم مؤسسه‌ای بیاید، به کسانی که واسطه دارند و در مؤسسه‌ها راننده یا کارمند اند، کمک می‌کنند.»

طیبه، دیگر باشنده‌ی بامیان که مادر دو کودک خردسال است، می‌گوید که نه توان فراهم‌کردن سوخت برای گرم‌کردن خانه را دارد و نه هم توان تهیه‌ی شیر خشک برای کودکش را.

او می‌افزاید: «وضعیت اقتصادی خیلی خراب است. یک کودکم شیر خشک می‌خورد، در شیر خشک او درمانده‌ام. سوخت، زغال و چوب نداریم و خوردنی درست هم نیست.»

در همین حال، شماری از باشندگان دایکندی نیز، با گلایه از ناداری و سرمای شدید روزهای پسین، می‌گویند که توان تأمین نیازهای خوراکی و گرمایشی شان را ندارند.

فاطمه، باشنده‌ی ولسوالی خدیر دایکندی که خود سرپرست خانواده‌اش است، می‌گوید: «خودم یک زن بی‌سرپرست هستم؛ در تهیه‌ی سوخت، خوراک و لباس درمانده‌ام. کسی را ندارم که کمکم کند.»

رستم، دیگر باشنده‌ی دایکندی که با دست‌فروشی در سطح شهر نیلی، مرکز این ولایت، نیازهای روزمره‌اش را تأمین می‌کند، می‌گوید که به دلیل ناتوانی در گرم‌کردن خانه‌، کودکانش سرما خورده اند.

با این حال، مسئولان محلی بامیان و دایکندی، به سلام‌وطندار می‌گویند که در هم‌کاری با مؤسسه‌های امدادرسان، تلاش می‌کنند به نیازهای مردم رسیدگی کنند.

سیف‌الرحمان محمدی، رییس اطلاعات و فرهنگ بامیان، می‌گوید: «واقعاً مردم نیازمند کمک‌های بیش‌تر اند؛ اما اداره‌ی محلی بامیان نهایت تلاش کرده، چه از طریق مؤسسه‌های هم‌کار و چه از طریق اداره‌های کمک‌کننده، به موضوعات رسیدگی کرده است.»

همین گونه، آقای محمدی ناعادلانه‌بودن توزیع کمک‌ها در بامیان را نیز رد می‌کند.

سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید

از سویی هم، محمدنور خلیل، سرپرست مقام‌ ولایت دایکندی، می‌گوید که در هم‌آهنگی با مؤسسه‌ها و اداره‌های محلی، به نیازهای مردم رسیدگی می‌کنند.

او می‌افزاید: «زغال‌سنگ در دایکندی قیمت بود و هیچ پیدا نمی‌شد؛ اداره‌ی محلی، به امر رییس‌الوزرا به مردم زغال‌سنگ آورده؛ اکنون قیمت زغال کاهش یافته است.»

این در حالی است که در چند روز گذشته، دمای هوا در بخش‌هایی از کشور تا منفی ۳۲ درجه‌ی سانتی‌گراد کاهش یافته؛ وضعیتی که مرگ‌ومیر انسان‌ها و مواشی را در شماری از ولایت‌ها به هم‌راه داشته است.

مرتبط با این خبر:

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: