بر اساس آمار گردآوری‌شده توسط سلام‌وطندار، به دنبال توقف فعالیت چهار سازمان بین‌المللی از جمله شورای مهاجران ناروی (NRC)، مؤسسه‌ی پاملرنه، کمیته‌ی بین‌المللی نجات (IRC) و سازمان بین‌المللی «ام‌ام‌آرسی‌ای»، کارکنان آن‌ها در سراسر افغانستان که شمار شان به ۱۱ هزار و ۴۴۱ تن می‌رسد، خانه‌نشین شده اند. از این میان، چهار هزار و ۳۷۳ تن آن‌ها زنان استند.
به دنبال توقف فعالیت شورای مهاجران ناروی، یک هزار و ۵۴۱ کارمند این نهاد به شمول ۴۶۹ زن، خانه‌نشین شده اند. هیلن سندبو رینگ، یک تن از کارمندان این شورا، به سلام‌وطندار می‌گوید که این نهاد برنامه داشت به ۷۰۰ هزار فرد آسیب‌پذیر و نیازمند در سال پیش رو خدمات ارائه کند که اکنون در ابهام قرار گرفته است.
او می‌افزاید: «ما در این مورد به شدت نگرانیم و امیدواریم که بتوانیم فعالیت‌های خود را هرچه زودتر از سر بگیریم. ما امیدواریم که راه‌حلی پیدا شود. با این حال، ما و کارمندان ما و کسانی که برای شان خدمات ارائه می‌کنیم، در باره‌ی این که آینده چه‌گونه رقم خواهد خورد، به شدت نگرانیم.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
مؤسسه‌ی پاملرنه، از دیگر سازمان‌هایی است که پس از توقف کار زنان از سوی امارت اسلامی، فعالیتش را به حالت تعلیق در آورده است. این نهاد، در نُه ولایت افغانستان نزدیک به ۹۰۰ کارمند داشت که از این میان ۳۸ درصد آن (۳۴۲ زن) زنان بودند.
ریشما عزمی، معاون مؤسسه‌ی پاملرنه در افغانستان، به سلام‌وطندار می‌گوید: «هم‌کاران زن ما کاملاً انعطاف‌پذیر و در امور بشردوستانه حرفه‌ای اند. آنان حرفه‌ی خود را برای کمک به افغان‌های نیازمند اختصاص داده اند. به همین دلیل، ما اکنون محکم در کنار آن‌ها ایستاده‌ایم.»
به همین ترتیب، کمیته‌ی بین‌المللی نجات نیز، با اعلام توقف فعالیتش در افغانستان، گفته است که ۸۰۰۰ کارمند این نهاد به شمول ۳۰۰۰ زن، خانه‌نشین شده اند.
در همین حال، منبعی از سازمان بین‌المللی «ام‌ام‌آرسی‌ای»، می‌گوید که این سازمان نیز فعالیت خود در افغانستان را متوقف کرده است. این سازمان، با بیش از یک هزار کارمند به شمول ۵۶۲ زن، در بخش حقوق کودکان و زنان فعالیت داشت.
تمکین دانش، یک تن از کارمندان سازمان «ام‌ام‌آرسی‌ای»، می‌گوید: «این فقط ارقام یکی از مؤسسه‌ها است. اگر این را در چندین مؤسسه ببینیم، تعداد زیادی از زنان بی‌کار شده اند که از تصور و باور بالاست.»
آگاهان می‌گویند که توقف فعالیت این نهادها و خانه‌نشین‌شدن کارمندان آن‌ها، به کاهش درآمد خانواده‌ها، افزایش فقر، رسیدگی‌نشدن به وضعیت افراد آسیب‌پذیر و از‌بین‌رفتن زمینه‌ی بازتاب معلومات درست از وضعیت فقر در افغانستان، منجر می‌شود.
مظاهر رییس‌زاده، پژوهش‌گر مطالعات استراتژیک منطقه‌ای، می‌گوید: «این وضعیت ضرر بزرگی بر اقتصاد کشور دارد، سبب افزایش بی‌کاری و سقوط درآمد ملی می‌شود و همین گونه، سبب کاهش عرضه و تقاضا در بازار و فرار افراد از کشور می‌شود.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
ظاهر بهزاد، آگاه مسائل اقتصادی، نیز می‌گوید: «در کنار این که مؤسسه‌ها و نهادهای کمک‌رسانی که فعالیت شان را هنوز متوقف نکرده اند نیز، با توقف کار زنان، مطمئناً در پروسه‌ی ارائه‌ی کمک‌های بشری این مؤسسه‌ها تعلل وارد شده است.»
گفتنی است که در کنار این نهادها، سازمان حفاظت از کودکان نیز فعالیتش در افغانستان را متوقف کرده است.
این در حالی است که وزارت اقتصاد، روز شنبه‌ی هفته‌ی جاری، ۳ جدی، با پخش مکتوبی کار زنان در مؤسسه‌های غیردولتی داخلی و خارجی در افغانستان را متوقف کرد. این تصمیم امارت اسلامی، واکنش‌های گسترده‌ی داخلی و خارجی را به هم‌راه داشته است.
